25 Νοεμβρίου: Αγία Αικατερίνη η Μεγαλομάρτυς (Η Νύμφη του Χριστού) – Ο μεγάλος βίος, τα μαρτύρια της και το δαχτυλίδι του Νυμφίου

Όλος ο κόσμος γνωρίζει την Αγία Αικατερίνη αλλά πολύ λιγότεροι ξέρουν ότι αποκαλείται και Νύμφη του Χριστού. Πράγματι, η Μεγαλομάρτυς της Χριστιανοσύνης η μνήμη της οποίας εορτάζεται στις 25 Νοεμβρίου, είναι μια ιδιαίτερη Αγία που γεννήθηκε και έζησε στην Αλεξάνδρεια, επί Ρωμαίου αυτοκράτορα Μαξιμιανού (250-310).

Γράφει ο Συγγραφέας και Θεολόγος Γιώργος Φουκαδάκης 

Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου

Η Αικατερίνα ευγενικής καταγωγής, γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, μεταξύ του 305 και του 313 μ.Χ. Είχε υψηλό ανάστημα, ομορφιά σώματος και ψυχής. Ο πατέρας της ήταν ο Κώνστας ή Κέστος, πρώην έπαρχος της πόλης, της παρείχε σπουδαία μόρφωση, κοντά στους μεγάλους δασκάλους της εποχής. Έτσι γνώρισε τους έλληνες ποιητές και φιλοσόφους (Όμηρο, Πλάτωνα, Αριστοτέλη κ.ά.).
Όταν έφτασε σε ηλικία γάμου, της πρότειναν σύζυγο από τους επιφανείς νέους. Το απέφευγε, όμως, λέγοντας ότι δεν υπάρχει κανένας ισάξιός της σε πλούτο, γνώση και σωματική ομορφιά. Τότε δεν είχε γνωρίσει τον Νυμφίο Χριστό.

Ο χαρισματούχος Ασκητής

Η μητέρα της, κρυφή Χριστιανή, την οδήγησε σε ένα μεγάλο Γέροντα Ασκητή, ο οποίος είχε λάβει από τον Θεό το Διορατικό Χάρισμα. Ο ασκητής θαμπώθηκε από την ομορφιά της. Διέγνωσε με το Χάρισμά του το ψυχικό μεγαλείο της και την εις Χριστόν θυσία της. Της είπε ότι κατανοεί την αδυναμία της να βρει νυμφίο! Αλλά ο ίδιος γνωρίζει ένα θαυμάσιο νέο που υπερβαίνει την ομορφιά της, τον πλούτο της,
την ευγενική της καταγωγή! Και της μίλησε για «τον ομορφότερο άνθρωπο που ήρθε ποτέ στον κόσμο» (Ντοστογιέφσκι), τον Κύριο μας Ιησού, για τη σύλληψη και τη γέννησή Του, για το έργο της σωτηρίας του κόσμου. Της έδωσε, μάλιστα, μια εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας, για να παρακαλέσει τη Θεοτόκο να δει τον Υιό. Της, τον Νυμφίο της! Πράγματι, την είδε στον ύπνο της, αλλά το θείο Βρέφος
στρεφόταν αλλού, αποστρεφόταν το πρόσωπό της, καθώς δεν είχε ακόμη βαπτιστεί και δεν είχε λάβει τη Χάρη Του.

Νύμφη Χριστού

Αφού η Αικατερίνη κατηχήθηκε και βαπτίστηκε, έλαβε τη βαθύτερη ομορφιά της και αξιώθηκε να δεχθεί την επίσκεψη της Παναγίας. Άνοιξαν οι οφθαλμοί της και είδε το πρόσωπο του Χριστού! Τώρα ο Κύριος μπορούσε να τη λάβει ως Νύμφη Του, Νύμφη Χριστού! Η Παναγία μας πήρε το χέρι της Αικατερίνης και παρακάλεσε τον Υιό της να της περάσει στο δάχτυλό της το δαχτυλίδι του αρραβώνα Του: «Σήμερα σελαμβάνω για Νύφη μου άφθορη πλέον και αιώνια. Φύλαξε τον αρραβώνα μου και μη λάβεις άλλον επίγειο νυμφίο». Η μεταστροφή της στον Χριστό και ο αρραβώνας της προκάλεσαν μεγάλη εντύπωση στους φιλοσοφικούς κύκλους της Αλεξάνδρειας.

Ο διωγμός

Κατά τον διωγμό επί αυτοκράτορα Μαξέντιου, θα έπρεπε όλοι οι υπήκοοι να προσφέρουν θυσίες στα είδωλα. Η Αικατερίνη έλεγξε τον βασιλιά για ανευθυνότητα, καθώς παρέσερνε τον λαό σε απώλεια. Του ανέλυε με φιλοσοφική δεινότητα ότι τα είδωλα είναι φθαρτά και αναίσθητα. «Ένας είναι ο αληθινός Θεός, αΐδιος και αθάνατος, ο Κύριος μας Ιησούς». Η συζήτηση συνεχίστηκε μετά το τέλος των θυσιών
στο ανάκτορο του βασιλιά. Του μίλησε για τον αληθινό Θεό και τη δημιουργία Του, τη δύναμη του Σταυρού Του.

«Ότι εφήμωσε λαμπρώς/ τους κομψούς των ασεβών/ του Πνεύματος τη μαχαίρα». Η Αικατερίνη οδηγήθηκε από τον βασιλιά ενώπιον των εκατό πενήντα διακεκριμένων ρητόρων της Αλεξάνδρειας. Την παρουσίασε ανώτερη από τον Πλάτωνα. Αν τη νικούσαν, θα λάμβαναν πλούσια δώρα. Αν έχαναν, θα τιμωρούνταν με μαρτυρικό θάνατο. Οι ρήτορες έδειχναν από την αρχή έπαρση και αυτό χαροποίησε τον ηγεμόνα. Στο αμφιθέατρο μαζί με τους ρήτορες υπήρχε κόσμος πολύς. Έφεραν από τη φυλακή την Αικατερίνη, η οποία προηγουμένως είχε δεχθεί εκεί μια μεγάλη επίσκεψη: τον αρχηγό των Αγγελικών δυνάμεων Μιχαήλ, μεταφέροντάς της τη δύναμη του Θεού.

Η είσοδος της Αικατερίνης υπήρξε λαμπρή. Βρέθηκε απέναντι από τους σπουδαίους ρήτορες. Τα επιχειρήματά τους κατατροπώθηκαν από τη σοφία της. «Ο Εσταυρωμένος Θεός μου, ο Δημιουργός του Σύμπαντος, ο αληθινός Θεός, ο ακατάληπτος, αδιανόητος, ανεξιχνίαστος και άρρητος. Γι’ Αυτόν μαρτυρεί η σοφώτατη Σίβυλλά σας ότι θα γεννηθεί χωρίς ανθρώπινη θέληση, θα λύσει τη φθορά των ανθρώπων και από το άπιστο λαό θα καταδικαστεί σε σταυρικό θάνατο. Είναι ο Θεός της αγάπης, που άφησε του ουρανό για να γίνει άνθρωπος, να μας διδάξει και να μας σώσει από την Πτώση των πρωτόπλαστων και να μας δώσει την αιώνια ζωή». Το βάθος της σοφίας της Αικατερίνης και τα επιχειρήματά της, έκαναν τους φιλοσόφους να ομολογήσουν ότι νικήθηκαν! Ενώ οδηγούνταν στη φωτιά ταπεινωμένοι, ζήτησαν από τη σοφή Αικατερίνη να τους αξιώσει να λάβουν το Άγιο Βάπτισμα. Τους απάντησε ότι οι φλόγες θα ήταν το δικό τους βάπτισμα, ο καθαρισμός τους και η λάμψη τους στο στερέωμα της Εκκλησίας. Τους σταύρωσε όλους στο μέτωπο και τους έστειλε στο μαρτύριο, στην αιωνιότητα. Ήταν 17 Νοεμβρίου του 307 μ.Χ.

Η Αυγούστα Φαυστίνα

Η Αικατερίνη εξακολουθούσε να ομολογεί ενώπιον του τυράννου ότι είναι Χριστιανή και ότι ήταν έτοιμη για το μεγάλο μαρτύριό της. Τη χτύπησαν ανελέητα με βούνευρα και το σώμα της γέμισε με πληγές, το αίμα της Αικατερίνης πλημμύρισε την Αλεξάνδρεια. Η σύζυγος του Μαξέντιου, Αυγούστα Φαυστίνα, επιχείρησε να την  επισκεφτεί στη φυλακή. Είχε δε ένα όνειρο: Η Αικατερίνη στεκόταν ανάμεσα σε
πολλούς αγνούς νέους και νέες με λευκά ενδύματα. Από το πρόσωπό της έβγαινε μια λάμψη που δεν μπορούσε να την αντικρύσει. Κάλεσε την Αυγούστα και της φόρεσε χρυσό στεφάνι που της το έστελνε ο Κύριος Ιησούς! Μπόρεσε να τη δει στη φυλακή, να απολαύσει το βασιλικό της πρόσωπο, να ακούσει τη γλυκιά της φωνή: «Βλέπω το στεφάνι που θα σου βάλουν σε τρεις μέρες στο κεφάλι οι Άγιοι Άγγελοι», είπε στην Αυγούστα και την ενθάρρυνε.

Ο αρχηγός του στρατού Πορφυρίων

Ο Πορφυρίων, ο αρχηγός του στρατού του Μαξέντιου, μαζί με τους περισσότερους από τους διακόσιους επίλεκτους στρατιώτες, πίστεψαν χάρη στην Αικατερίνη και ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό και μαρτύρησαν με αποκεφαλισμό στις 24 Νοεμβρίου του ίδιου έτους.
Η Αικατερίνη στη φυλακή, αν και η εντολή του έπαρχου ήταν για δώδεκα ημέρες να μην της δώσουν τροφή, τρεφόταν από ένα περιστέρι, εντεταλμένο από τον Θεό, όπως παλιότερα ο κόρακας έτρεφε τον προφήτη Ηλία. Οι κολακείες του βασιλιά δεν ήταν δυνατόν να της αλλάξουν την πίστη στον Κύριο. Επινοήθηκε από τον έπαρχο Χουρσασαδέν μια μηχανή: τέσσερεις ξύλινοι τροχοί, με ξυράφια που οι δύο
γυρνούσαν δεξιά και οι άλλοι δύο αριστερά. Η Αικατερίνη δε φοβήθηκε. Τίποτα δεν μπορούσε να την αποσπάσει από την αγάπη του Χριστού, του Νυμφίου της. Άγγελος Κυρίου αναιρούσε τη δύναμη της μηχανής!

Η Αυγούστα Φαυστίνα διαμαρτυρήθηκε για την Αικατερίνη, έλεγξε την ανοησία του
συζύγου της, ομολόγησε την πίστη της. Ο τύραννος διέταξε να τις αποκόψουν τους
μαστούς. Λίγο μετά την αποκεφάλισαν με μαχαίρι, στις 23 Νοεμβρίου του 307 μ.Χ.

Η Αικατερίνη είχε συμβάλλει στο να προστεθούν νέοι μάρτυρες: η Φαυστίνα, ο Πορφυρίων, οι άριστοι του στρατού. Στην ίδια δινόταν όμως μια «ευκαιρία», αν θυσίαζε στα είδωλα. Την απέρριψε. Αμετάπειστη περίμενε το επίγειο τέλος, τον αποκεφαλισμό της. Ζήτησε από τον Κύριο, τον Νυμφίο της, να μείνει ακέραιο το σκήνωμά της, να το πάει όπου Εκείνος θα όριζε. Την ώρα του αποκεφαλισμού της
Αγίας Αικατερίνης, στις 25 Νοεμβρίου του 307 μ. Χ., αντί για αίμα έτρεξε από τον όμορφο λαιμό της γάλα.

Στο θεοβάδιστο Όρος Σινά

Το σκήνωμά της, όπως είχε ζητήσει από τον Κύριο, αμέσως εξαφανίστηκε από τον τόπο του μαρτυρίου. Άγγελοι το μετέφεραν στην κορυφή του Όρους Σινά, στην κορυφή της Αγία Αικατερίνης, στην Αγία Κορυφή! Το τοποθέτησαν σε βράχο, όπου έως σήμερα φαίνονται τα σημάδια από τα άγιο σκήνωμά της. Τον 8 ο μ.Χ. αιώνα μεταφέρθηκαν τα άγια Λείψανά της στο Καθολικό της Μονής Σινά, στους πρόποδες
του όρους Χωρήβ, εκεί όπου ο Μωυσής είχε δει τη «φλεγομένη και ου καιομένη» Βάτο και ο Ιουστινιανός είχε οικοδομήσει τη Μονή Σινά. Εκεί έως σήμερα θησαυρίζονται, ευωδιάζουν και αγιάζουν τους προσκυνητές της Μονής Σινά. Στο άγιο χέρι της υπάρχει το δαχτυλίδι του Νυμφίου της και σε αυτό ευλογούνται τα δαχτυλίδια της Αγίας Αικατερίνης τα οποία δίνονται ως ευλογία στους προσκυνητές.

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το greekaffair.news  με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.