Αγία Χαριτίνη & Οσία Μεθοδία Κιμώλου: Εορτάζεται η μνήμη τους 5 (Οκτωβρίου)
Σήμερα 5 Οκτωβρίου εορτάζει η ορθόδοξη εκκλησία τη μνήμη της Αγίας Χαριτίνης και της Οσίας Μεθοδίας της Κιμώλου, δύο γυναικών που ενέπνευσαν με πίστη, θάρρος και αγιότητα.
Αγία Χαριτίνη η Μάρτυς
Η Εκκλησία τιμά στις 5 Οκτωβρίου την Αγία Οσιομάρτυρα Χαριτίνη, που μαρτύρησε με πίστη και αγνότητα για τον Χριστό κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού. Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει την ιερή μνήμη της Αγίας Μάρτυρος Χαριτίνης, μιας νεαρής γυναίκας που προτίμησε την αγάπη του Χριστού από την αγάπη του κόσμου. Στους χρόνους των διωγμών – αλλά και σε κάθε εποχή που δοκιμάζεται η πίστη – η στάση της υπήρξε παράδειγμα ανδρείας και αυταπάρνησης.
Η Αγία Χαριτίνη μαρτύρησε το 290 μ.Χ., στα χρόνια του Διοκλητιανού και του ηγεμόνα Δομετίου, μέσα στη δίνη του μεγάλου διωγμού των χριστιανών. Ήταν σκλάβα στο σπίτι του Κλαυδίου, ενός ειδωλολάτρη που όμως την αγαπούσε και τη σεβόταν. Όταν ο Δομέτιος έμαθε για την πίστη της, ζήτησε να την οδηγήσουν ενώπιόν του.
Συγκινητικός είναι ο διάλογος της με τον Κλαύδιο, που κλαίει για τα βασανιστήρια που την περιμένουν, ενώ εκείνη τον παρηγορεί λέγοντας: «Μη λυπείσαι, αλλά μάλλον να χαίρεις, γιατί αξιώνομαι να γίνω θυσία ευάρεστη στο Θεό».
Μπροστά στον ηγεμόνα, η Αγία Χαριτίνη ομολόγησε με θάρρος την πίστη της. Οι διώκτες της την υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια: ξύρισαν την κεφαλή της, την έριξαν σε αναμμένα κάρβουνα, έριξαν ξύδι και αλάτι στις πληγές της, την έκαψαν με λαμπάδες και, τέλος, την έριξαν στη θάλασσα με μια βαριά πέτρα δεμένη στον λαιμό της. Όμως η θεία πρόνοια την φύλαξε.
Όταν εξαντλήθηκαν όλα τα σωματικά μαρτύρια, οι βασανιστές προσπάθησαν να την εξευτελίσουν κλείνοντάς την σε πορνοστάσιο. Τότε η Αγία Χαριτίνη προσευχήθηκε θερμά, και ο Θεός την πήρε κοντά Του, «πριν τον της παρθενίας απολέση στέφανον». Έτσι παρέμεινε αμόλυντη και αγνή, νικώντας και το πιο οδυνηρό μαρτύριο της ψυχής.
Η Εκκλησία μας βλέπει στην Αγία Χαριτίνη ένα υπόδειγμα πίστης και ανδρείας. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έγραφε για τις γυναίκες μάρτυρες:
«Ευλογητός ο Θεός! Και γυναίκες θανάτου λοιπόν καταπαίζουσι, και κόραι καταγελώσι τελευτής…».
Η θυσία της Αγίας Χαριτίνης μας υπενθυμίζει ότι όχι μόνο άνδρες, αλλά και γυναίκες και κορίτσια περιφρόνησαν τον θάνατο για τον Χριστό, αντλώντας χάρη και δύναμη από Εκείνον που γεννήθηκε από την Παρθένο Θεοτόκο. Ας έχει δόξα ο Θεός για την πίστη και το παράδειγμά της. Αμήν.
Οσία Μεθοδία της Κιμώλου η Θαυματουργός
Η Αγία Μεθοδία της Κιμώλου εορτάζεται επίσης στις 5 Οκτωβρίου. Οι όσιες γυναίκες συναγωνίστηκαν επάξια τους οσίους άνδρες σε πνευματικούς αγώνες και αγιότητα. Η Εκκλησία μας έχει να επιδείξει μια πλειάδα οσίων γυναικών, οι οποίες λαμπρύνουν το εκκλησιαστικό στερέωμα. Μια από αυτές υπήρξε και η αγία Μεθοδία η εν Κιμώλω, μια σύγχρονη οσιακή σημαντική μορφή.
Καταγόταν από τη νήσο Κίμωλο και γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 1865 από γονείς θεοσεβούμενους και ενάρετους. Ο πατέρας της ονομαζόταν Ιάκωβος και η μητέρα της Μαρία, το δε επίθετό της ήταν Σάρδη. Στην οικογένεια υπήρχαν τρεις γιοι και πέντε θυγατέρες. Η δεύτερη από αυτές ήταν η Ειρήνη, η οποία μετονομάστηκε αργότερα σε Μεθοδία.
Από μικρό κορίτσι διακρίνονταν για τη σεμνότητά της, την πίστη της στο Θεό και την υπακοή της. Ήταν στολισμένη με αρετές και καλοσύνη και για γι’ αυτό ξεχώριζε από τα άλλα κορίτσια της οικογένειας και της περιοχής. Οι φτωχοί και αγράμματοι γονείς της φρόντισαν να τη μεγαλώσουν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου, εμφυτεύοντας βαθειά στην ψυχή της την αγάπη στο Χριστό και την αφοσίωση στην Εκκλησία.
Σε νεαρή ηλικία, όπως ήταν η συνήθεια της εποχής, οι γονείς της την παντρέψανε με έναν νέο ναυτικό από τη Χίο. Η Ειρήνη, αν και είχε άλλα σχέδια για της ζωή της, υπάκουσε στους γονείς της. Παρά τον γάμο της, συνέχισε με ακρίβεια τις νηστείες, εξομολογείτο τακτικά και κοινωνούσε αδιάκοπα, κρατώντας μυστικό τον πόθο της να ακολουθήσει τον Νυμφίο της ψυχής της Χριστό.
Λίγο αργότερα, το πλοίο που εργαζόταν ο σύζυγός της ναυάγησε στα παράλια της Μ. Ασίας και εκείνος αγνοήθηκε, προφανώς πνιγμένος. Τότε η Ειρήνη αποφάσισε να ικανοποιήσει την παιδική επιθυμία της να ζήσει μοναχική ζωή. Πήγε στον επίσκοπο Σύρου Μεθόδιο και ζήτησε να ντυθεί το μοναχικό σχήμα. Εκείνος την έκειρε μοναχή στην Ιερά Μονή Οδηγήτριας Κιμώλου, δίνοντάς της το μοναχικό όνομα Μεθοδία.
Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε ο δρόμος του πνευματικού αγώνα για τη Μεθοδία: αδιάλειπτη προσευχή, νηστεία, αγρυπνία, θεωρία και αποκοπή από τα πάθη. Κλείστηκε σε κελί στη θέση «Στιάδι», κοντά στον Ιερό Ναό της Γεννήσεως του Σωτήρος, όπου ζούσε ως επίγειος άγγελος. Βοηθούσε τους ενδεείς, δίδασκε με λόγια πνευματικά, παρέχοντας παρηγοριά σε πάμπολλες κουρασμένες και βασανισμένες ψυχές.
Η Aγία Μεθοδία κοιμήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1908, σε ηλικία 43 ετών. Την επομένη παρατηρήθηκε η ευκαμψία των μελών του λειψάνου της, ως τεκμήριο αγιότητάς της. Τα ιερά λείψανα της τοποθετήθηκαν στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Κιμώλου και αποτελούν πηγή θαυμάτων.
