«Άκουσε, παιδί μου, να σου πω. Η τελεία αγάπη είναι να πουλήσεις όλα σου τα πράματα, να τα δώσεις ελεημοσύνη και να πηγαίνεις και εσύ να βρεις κανένα αυθέντη να πουληθείς σκλάβος.

Και όσα πάρεις, να τα δώσεις όλα. Να μη κράτησης ένα άσπρο. Ή μπορείς να το κάμεις αυτό να γένεις τέλειος; Βαρύ σου φαίνεται …

Δεν μπορείς να το κάμεις αυτό; Κάμε άλλο: Μη πουληθείς εσύ σκλάβος. Μόνο πούλησε τα πράματα σου. Δώσε τα όλα ελεημοσύνη. Το κάμεις; Ακόμη βαρύ σου φαίνεται και αυτό.

Ας πάμε παρακάτω. Δεν μπορείς να δώσεις όλα σου τα πράγματα. Δώσε τα μισά. Δώσε από τα τρία ένα. Δώσε από τα πέντε ένα. Ακόμη βαρύ σου φαίνεται. Κάμε άλλο. Δώσε από τα δέκα ένα. Το κάμεις; Ακόμη βαρύ σου φαίνεται.

Κάμε άλλο. Μη κάμης ελεημοσύνη. Μη πουληθείς σκλάβος. Ας έλθωμε παρακάτω: Μη πάρεις το ψωμί του άδελφού σου, μη πάρεις το εξωφόρι του. Μη τον κατατρέχεις. ΜΗ ΤΟΝ ΤΡΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ. Μήτε και αυτό το κάμνεις;

Ας έλθωμε παρακάτου. Κάμε άλλο: Τον ευρήκες τον αδελφό σου μέσα εις την λάσπην και δεν θέλεις να τον εβγάλεις. Καλά. Δεν θέλεις να του κάμης καλό. Μη του κάμης κακό. Άφησέ τονε.

Πώς θέλομεν να σωθούμεν, αδελφοί μου, τo ένα μας φαίνεται βαρύ, το άλλο βαρύ. Που να πάμε παρακάτου. Δέν έχομε να κατεβούμεν. Ο Θεός είναι εύσπλαγχνος. Ναι. Μα είναι και δίκαιος. Έχει και ράβδον σιδηράν. Λοιπόν αν θέλωμεν να σωθούμεν πρέπει να έχωμεν την αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς μας».

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός