Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Θα έρθει εποχή που δεν θα διακρίνονται οι άνθρωποι αν είναι άνδρας ή γυναίκα
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Εύχομαι να γίνης πνευματικό καρναβάλι σαν την Αγία Ισιδώρα* την σαλή· να αποκτήσης την καλή υποκρισία. Βλέπεις, οι καημένοι οι κοσμικοί γιορτάζουν κάθε μέρα την κοσμική τους υποκρισία και ντύνονται όπως είναι μέσα τους.
Παλιά, καρναβάλια γίνονταν οι άνθρωποι μία φορά τον χρόνο, μόνον τις Αποκριές. Τώρα οι περισσότεροι συνέχεια καρναβάλια είναι. Δηλαδή, παλιά έβλεπε κανείς καρναβάλια μία εβδομάδα, μόνον τις Αποκριές. Τώρα βλέπει κάθε μέρα… Καθένας ντύνεται όπως του λέει ο λογισμός!
Έχουν γίνει τελείως παράξενοι. Παλάβωσαν!
Λίγοι είναι οι συμμαζεμένοι άνθρωποι, οι σεμνοί, είτε άνδρες είτε γυναίκες είτε παιδιά. Ιδίως οι γυναίκες είναι τελείως χάλια. Σήμερα που κατέβαινα στην πόλη είδα κάποια με μία κορδέλα τόοοσο φαρδιά, σαν επίδεσμο, κάτι μπότες μέχρι επάνω και ένα κοντό φόρεμα. Μου είπαν: «Είναι της μόδας»! Άλλες περπατούν με κάτι τόοοσο λεπτά τακούνια!
Λίγο να στραβοπατήσουν, στον ορθοπεδικό θα πάνε… Τα δε μαλλιά, μην τα ρωτάς! Μία άλλη –ο Θεός να με συγχωρέση – τί άνθρωπος ήταν; Ένα πρόσωπο άγριο, με το τσιγάρο στο στόμα, φού, φού, τα μάτια κόκκινα!… Τώρα λένε ότι έχουν σαν αρχή να μην καπνίζουν στο σπίτι, όταν έχουν μικρά παιδιά. Τα παιδιά εν τω μεταξύ, τα καημένα, έχουν γεννηθή… καπνιστές ρέγγες! Και από τους καφέδες οι άνθρωποι παθαίνουν· κάνουν κάτι γκριμάτσες…
Έχει φύγει η Χάρις του Θεού. Τέλεια εγκατάλειψη!
Θυμάμαι, όταν ήμουν στο Σινά, ήταν και εκεί… μην τα συζητάς! Πόσο πονούσα, όταν έβλεπα τις τουρίστριες που έρχονταν στο Μοναστήρι! Τί χάλια ήταν! Σαν να έβλεπα ωραίες εικόνες, βυζαντινές, πεταγμένες στα σκουπίδια, μόνον που αυτές είχαν πεταχθή μόνες τους.
Μία φορά είδα μία που φορούσε κάτι σαν φαιλόνι και είπα: «Δόξα τω Θεώ, να και μία που φοράει κάτι συμμαζεμένο· τέλος πάντων φαιλόνι-ξεφαιλόνι, τουλάχιστον δεν είναι σαν τις άλλες». Ύστερα, όταν γύρισε μπροστά, τί να δώ; Ήταν όλα ανοικτά!
Που έφθασε ο κόσμος!… Μου έστειλαν μία φωτογραφία μίας νύφης, για να κάνω προσευχή να πάη καλά ο γάμος της. Φορούσε ένα νυφικό τελείως χάλια. Τέτοιο ντύσιμο είναι ασέβεια στο Μυστήριο, στον ιερό χώρο της Εκκλησίας.
Πνευματικοί άνθρωποι και δεν σκέφτονται! Τί να κάνουν οι άλλοι; Γι’ αυτό λέω, αν και τα Μοναστήρια δεν κρατήσουν, δεν υπάρχει φρένο πουθενά· είναι ξέφρενοι οι άνθρωποι σήμερα.
Πάντως τα πιο παράξενα πράγματα βλέπεις και ακούς σήμερα. Μου είπε ένας –έκανα τον σταυρό μου, όταν το άκουσα – ότι σήμερα είναι της μόδας οι τεμπέληδες να τρίβουν τα ρούχα τους εδώ κι εκεί και ύστερα να κόβουν και να ράβουν μπαλώματα με μία σακκορράφα. Καλά, ένας εργατικός είναι φυσιολογικό να είναι έτσι, αλλά ένας τεμπέλης!…
– Είναι σωστό, Γέροντα, που βάζουν μερικοί στις μπλούζες στάμπα με Αγίους;
– Αν είναι σε μπλούζες ή σε σακκάκια, καλά, δεν πειράζει. Εκεί που να βάζουν έναν διάβολο, καλύτερα αυτά. Αλλά, αν είναι σε παντελόνια, δεν ταιριάζει• είναι ανευλάβεια.
– Γέροντα, όλη αυτή η αταξία είναι και από την επίδραση των ξένων;
– Έμ, από που είναι; Γι’ αυτό λέγανε στα χρόνια μου: «Οι άνθρωποι από την Σμύρνη είναι…» Ήταν παραθαλάσσιο μέρος και πήγαιναν πολλοί ξένοι. Ο Άγιος Αρσένιος ήταν πολύ αυστηρός σ΄ αυτά. Ήταν εκεί στα Φάρασα μία νεόνυμφη και φορούσε μία μανδήλα παρδαλή, σμυρνιώτικη. Ο Άγιος επανειλημμένως της έκανε παρατηρήσεις, για να την πετάξη και να ντύνεται σεμνά όπως όλες οι Φαρασιώτισσες. Εκείνη δεν άκουγε. Μία μέρα που την είδε ο Άγιος Αρσένιος να φοράη πάλι την παρδαλή μανδήλα, της είπε αυστηρά: «Φράγκικες αρρώστιες στα Φάρασα δεν θέλω.
Αν δεν συμμορφωθής, να το ξέρης, τα παιδιά που θα γεννάς, αφού θα βαπτίζωνται, θα φεύγουν αγγελούδια και συ δεν θα χαρής κανένα». Και επειδή ούτε τότε συμμορφώθηκε, της πέθαναν δυο αγγελούδια. Τότε μόνο συνήλθε, πέταξε την παρδαλή μανδήλα και πήγε στον Άγιο Αρσένιο και ζήτησε συγχώρεση.
– Γέροντα, τα σκούρα ρούχα βοηθούν στην πνευματική ζωή έναν που θέλει να γίνη μοναχός;
– Ναί, τα σκούρα ρούχα πολύ βοηθούν. Φεύγει έτσι κανείς από τον κόσμο, ενώ με τα χρωματιστά μένει γαντζωμένος στον κόσμο. Και αυτός που λέει: «Θα πάω στο Μοναστήρι και εκεί θα φορέσω μαύρα. Θα πάω στο Μοναστήρι και εκεί θα κάνω κανόνα», μαύρα πράγματα θα κάνη και εκεί, όταν πάη. Όταν είναι στον κόσμο και κάνη με χαρά αυτό που κάνουν οι μοναχοί και το λαχταρά, αυτός και στον κόσμο χαίρεται πνευματικά και στην καλογερική μετά θα ανεβαίνη δυό-δυό και τρία-τρία τα σκαλιά.
– Μερικές φορές, Γέροντα, παιδιά που θρησκεύουν και ντύνονται σεμνά έχουν πολύ πόλεμο από τους μεγάλους.
– Αν το πιστεύουν και το κάνουν αυτό με την καρδιά τους, βάζουν και τους μεγάλους στην θέση τους. Είχα γνωρίσει μία κοπέλα που φορούσε μαύρα και μανίκια μέχρι κάτω. Είχε μία ευλάβεια! Της λέει μία φορά μία μοντέρνα γριά: «Δεν ντρέπεσαι, κοπέλα εσύ, να φοράς μαύρα και μανίκια μακριά;». «Αφού δεν βλέπουμε παραδείγματα από σας, της απάντησε εκείνη, τουλάχιστον να φορέσουμε εμείς μαύρα» και την έβαλε στην θέση της.
Κάποτε, για να δοκιμάσουν τον σοφό Σολομώντα, του πήγαν μία ομάδα αγοριών και μία ομάδα κοριτσιών, όμοια ντυμένα κατά πάντα, για να τα ξεχωρίση. Εκείνος τα οδήγησε σε μία βρύση και τα έβαλε να πλυθούν. Από τον τρόπο που πλένονταν, τα ξεχώρισε· τα κορίτσια έριχναν με προσοχή το νερό στα μάτια, συνεσταλμένα, ενώ τα αγόρια το πετούσαν στο πρόσωπό τους και έκαναν θόρυβο με τις παλάμες τους.
Σήμερα οι άνδρες έχουν μιμηθή τόσο πολύ τις γυναίκες που πολλές φορές δεν διακρίνονται.
Την παλιά εποχή στα πεντακόσια μέτρα μπορούσες να διακρίνης αν είναι άνδρας ή γυναίκα. Τώρα ούτε από κοντά δεν μπορείς μερικές φορές να ξεχωρίσης τί είναι· δεν καταλαβαίνεις· γυναίκα είναι; άνδρας είναι; Γι’ αυτό αναφέρει η προφητεία ότι θα έρθη εποχή που δεν θα διακρίνωνται οι άνθρωποι αν είναι άνδρας ή γυναίκα.
Πηγή: Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου- Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, Λόγοι Α’, Κεφάλαιο 5ο, Έκδοσις Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 1998
