Δημογραφικό Ελλάδας: H μετακίνηση προς Αυστραλία

Γράφει ο Αριστείδης Ρούνης, Τελειόφοιτος του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστημίο Μακεδονίας.

Είναι ευρέως γνωστό πως, σε αρκετά κράτη της υφηλίου, καθώς βρισκόμαστε στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, συνεχίζει να υφίσταται ένα σπουδαίο θέμα, το «δημογραφικό ζήτημα». Στις μέρες μας, αυτό το ζήτημα έχει λάβει αρνητική έννοια. 

Η αιτία οφείλεται σε πλειάδα παραγόντων. Πιο συγκεκριμένα, σε κάποιες χώρες έχει καταγραφεί αύξηση του πληθυσμού αυτών, ενώ από την άλλη πλευρά, σε λοιπές χώρες, τα στατιστικά στοιχεία ερευνών αποδεικνύουν μια συνεχή μείωση του πληθυσμού. Ωστόσο, εδώ υπάρχει το εξής εντυπωσιακό στοιχείο: και οι δυο καταστάσεις οδηγούν στη δημιουργία προβλημάτων στα κυρίαρχα κράτη που αντιμετωπίζουν το ζήτημα αυτό.

Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον μας στη δεύτερη περίπτωση, ο πληθυσμός μιας χώρας θα μειωθεί, εφόσον μετακινηθούν πολίτες της, εκτός επικράτειας της. Αυτό συμβαίνει για δυο σημαντικούς λόγους. Ο πρώτος είναι ένα άλλο σημαντικό ζήτημα με το δημογραφικό, αυτό του «μεταναστευτικού». Ο δεύτερος είναι η ύπαρξη περισσότερων θανάτων, έναντι των γεννήσεων. Η χαρακτηριστική περίπτωση κράτους, που εύκολα συνδέεται με τα παραπάνω, είναι αυτή της Ελλάδας. Στο κράτος αυτό διαβιεί ένα έθνος, του οποίου ο πληθυσμός έχει ιστορικά επηρεαστεί αρνητικά από τη μετανάστευση και τους θανάτους. Για την δεύτερη αιτία να επισημανθεί ότι, πληθώρα παραδειγμάτων δείχνει πως, το ελληνικό έθνος έχει συμμετάσχει σε πολεμικές επιχειρήσεις, όπως η Μικρασιατική εκστρατεία, με αποτέλεσμα να σημειωθούν αρκετές δολοφονίες μελών του έθνους.

Περνώντας στη μείωση πληθυσμού, λόγω της μετανάστευσης, αξίζει να αναφερθεί ότι, η υπόσταση ενός κράτους, βασίζεται κατά ένα σημαντικό ποσοστό στη διατήρηση των πολιτισμικών εκείνων στοιχείων, που στοιχειοθετούν την έννοια του έθνους, τα μέλη του οποίου κατοικούν όχι μόνο στα στενά όρια του, αλλά και έξω από αυτά. Σ’ αυτό το σημείο, δύναται να περάσουμε στο ζήτημα της μετακίνησης του πληθυσμού της Ελλάδας σε κράτη, όπου εκτιμούν πως θα έχουν ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο. Χώρες ενδιαφέροντος είναι κράτη της ΕΕ, οι Η.Π.Α και ο Καναδάς. Ας εστιάσουμε όμως, στην περίπτωση της Αυστραλίας. Αρκετοί ομοεθνείς μας διαμένουν σ’ αυτό το τόσο μακρινό κράτος. Σαφώς και ο πληθυσμός του ελληνικού κράτους έχει υποστεί αρνητικές συνέπειες, δεν πρέπει όμως να αμελήσουμε το γεγονός πως ο απόδημος ελληνισμός της Αυστραλίας, συνεχίζει, μέσω της ενασχόλησης του με την παράδοση, τη διατήρηση της «εθνικής ταυτότητας» στο πέρασμα των ετών.

Συμπερασματικά, όπως γίνεται κατανοητό, οι ομογενείς της «χώρας των καγκουρώ», οι οποίοι σε μόνιμη βάση και όχι προφανώς για τουριστικούς λόγους, διαμένουν εκεί, φροντίζουν εδώ και δεκαετίες να μεταλαμπαδευτούν τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά από τους γηραιότερους στις νέες γενεές. Δεν είναι μια κατάσταση εύκολη. Ωστόσο, είναι μια μεγάλη πληθυσμιακά ελληνική κοινότητα, που δύναται μέσα από τους κόλπους αυτής να συνεχιστούν, τόσο το άκουσμα της γλώσσας, όσο και τα ήθη – έθιμα του λαού μας, μέσα από την καθημερινή «αλληλεπίδραση» μεταξύ τους.

Καταλήγοντας, είναι σημαντική η απομάκρυνση από την πατρίδα του για κάποιο άτομο. Βέβαια, όταν πρόκειται για ένα «καλύτερο μέλλον», είναι συνήθως αποδεκτό από το σύνολο της κοινής γνώμης. Μ’ αυτόν τον τρόπο, έχει δημιουργηθεί μια πολυπληθής Ελλάδα, πολύ μακριά από τη μητέρα πατρίδα.