Είδαμε την παράσταση: «ΑΙΑΣ του Σοφοκλή» – Κριτική Θεάτρου
Η επιτυχημένη παράσταση σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη με τον Μιχάλη Σαράντη και τον Απόστολο Χαντζαρά που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς, επέστρεψε το καλοκαίρι.
Ο Μιχάλης Σαράντης ερμηνεύει συγκλονιστικά και τους εννιά ρόλους της τραγωδίας, ενώ ο Απόστολος Χαντζαράς συνομιλεί μαζί του ζωγραφίζοντας, μπροστά στα μάτια των θεατών.
Μια άκρως λιτή παράσταση με έναν Μιχάλη Σαράντη ικανό να παίξει όλους τους ρόλους με το σώμα, τη φωνή και την κίνηση του. Ο φωτισμός υπέροχος. Ο ζωγράφος εκπληκτικός. Μια παράσταση που μπορείς να παρακολουθήσεις από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να κουραστείς. Σε ένα θέατρο δάσους που δεν έπεφτε καρφίτσα και ένα κοινό που πραγματικά είχε στρατιωτική πειθαρχία και παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα.
Ένας και μόνο ηθοποιός έκανε τη σκηνή να μοιάζει γεμάτη από κόσμο, φωνές και κίνηση. Φυσικά συμπαραστάτης ο επιδέξιος ζωγράφος, ο οποίος με κινήσεις χειρουργικές ζωγράφιζε ζωντανά όσα η φαντασία προσπαθούσε να δημιουργήσει. Κάθε πορτρέτο – ήρωας έβρισκε τη θέση του στο έργο και σιγά σιγά συμπληρώθηκε το παζλ ενός καλοστημένου σκηνοθετικά, ερμηνευτικά, μουσικά και εικαστικά σχεδίου.
Ουκ εν τω πολλώ το ευ, όπως θα έλεγαν στην αρχαία Ελλάδα. Και οι θεατές έφυγαν γεμάτοι από κάθε είδους λέξη με το ευ ως πρώτο συνθετικό. Ο Μιχάλης Σαράντης ξέρει να πλάθει τους ήρωες του με την ίδια ευκολία που χρησιμοποιεί το σώμα του. Σωματοποιώντας λοιπόν τους ρόλους του και χρησιμοποιώντας την πλαστικότητα του σώματος του δημιούργησε τα ψυχογραφήματα των ηρώων του.
Παρακολουθώντας την συγκεκριμένη παράσταση μας ήρθε στο μυαλό ο ορισμός του Αριστοτέλη για την τραγωδία, τον οποίο τόσο ο ηθοποιός, όσο και ο σκηνοθέτης τήρησαν ευλαβικά και με συνέπεια.
Ο φωτισμός και οι καπνοί δημιουργούσαν ένα είδος μυσταγωγίας, ενώ ο πρωταγωνιστής ισορροπούσε ανάμεσα στη μια και την άλλη ύπαρξη με τόση συνέπεια, που ξάφνιαζε κάθε αλλαγή του. Άλλοτε χρησιμοποιώντας τον φωτισμό και άλλοτε πρόσθετα αντικείμενα, έδωσε σάρκα και οστά σε όλους τους ήρωες. Και οι θεατές στο τέλος νιώθοντας κάθαρση χειροκροτούσαν ασταμάτητα τους δυο καλλιτέχνες.
Τα όρια ανάμεσα στην ζωγραφική και την ηθοποιία καταργήθηκαν και το αποτέλεσμα ήταν καλαίσθητο, ευσύνοπτο και συγχρόνως πληθωρικό. Ήταν λες και η μια τέχνη πατούσε πάνω στην άλλη και μαζί επαναδιαμορφώθηκε μια παράσταση εξαιρετική με σεβασμό στο αρχαίο κείμενο, τους χαρακτήρες αλλά και στις δυο τέχνες που συνυπήρξαν ισότιμα.
Μια παράσταση που σίγουρα δεν πρέπει να χάσετε φέτος το καλοκαίρι.
Ο Αίαντας, ο μεγαλύτερος πολεμιστής στο στρατόπεδο των Ελλήνων, δικαιούται τα όπλα του Αχιλλέα μετά το θάνατο του. Όταν αυτά με δολοπλοκία καταλήγουν στον Οδυσσέα, αποφασίζει να εκδικηθεί. Γίνεται όμως έρμαιο της θεάς Αθηνάς και περίγελος του στρατεύματος των Αργείων. Ατιμασμένος και απεγνωσμένος, αυτοκτονεί.
Τη μετάφραση έχει κάνει ο ποιητής Νίκος A. Παναγιωτόπουλος.
Πρόγραμμα Περιοδείας
Δευτέρα 29/7 – Θεσσαλονίκη – Θέατρο Δάσους
Τετάρτη 31/7 – Φίλιπποι – Αρχαίο θέατρο Φιλίππων
Πέμπτη 1/8 – Κατερίνη – Θέατρο Πάρκου
Σάββατο 3/8 – Αίγιο – Υπαίθριο θέατρο Γ. Παππάς
Κυριακή 4/8 – Ήλιδα – Αρχαίο θέατρο Ήλιδας
Δευτέρα 5/8 – Καλαμάτα – Θέατρο Κάστρου Καλαμάτας
Τετάρτη 7/8 – Χαλκίδα – Θέατρο Ορέστης Μακρής
Πέμπτη 8/8 – Σαλαμίνα – Ευριπίδειο Θέατρο
Παρασκευή 9/8 – Νέα Μάκρη – Πολιτιστικό & Αθλητικό Πάρκο Ν. Μάκρης
Τετάρτη 28/8 – Κηποθέατρο Παπάγου
Πέμπτη 5/9 – Αγρίνιο – Θέατρο Ελληνίς
Παρασκευή 6/9 – Ιωάννινα – Θέατρο ΕΗΜ Φρόντζου
Σάββατο 7/9 – Τρίκαλα – Yπαίθριο Δημ. Φρουρίου
Δευτέρα 9/9 – Λάρισα – Κηποθέατρο Αλκαζάρ
Τρίτη 10/9 – Βόλος – Θερινό Δημ. Θέατρο Μ. Μερκούρη
Τετάρτη 11/9 – Βριλήσσια – Θέατρο Αλίκη Βουγιουκλάκη
Παρασκευή 13/9 – Βεάκειο Πειραιά
Φωτογραφίες: Ιωάννης Αρμυριώτης
Ρεπορτάζ: Σωτήρης Σουλούκος
