ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΤΑΞΙΔΙΑ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Κριτικές Θεάτρου & Σινεμά

Είδαμε την παράσταση: «Το τάβλι» – Κριτική Θεάτρου

Είδαμε την παράσταση: «Το τάβλι» – Κριτική Θεάτρου

Το ιστορικό θεατρικό έργο «Το Τάβλι» του Δημήτρη Κεχαΐδη, ενός εκ των σημαντικότερων Ελλήνων δραματουργών της μεταπολεμικής περιόδου, παρουσιάζεται σε Περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ρήγα.

 

Το Greekaffair παρακολούθησε χθες το βράδυ την παράσταση στο κατάμεστο Θέατρο Κήπου, στην Θεσσαλονίκη.

Μέσα σε μια παρτίδα τάβλι λέγονται αλήθειες, οι οποίες τις περισσότερες φορές πληγώνουν. Ειδικά σε μια παρτίδα με το φίλο σου. Βγαίνουν όλα τα εσώψυχα, όλα τα παράπονα και μπορεί να ειπωθούν κουβέντες που πονάνε, όπως “Είσαι δωσίλογος”, “Είσαι Ψεύτης” κ.α. Η συζήτηση μεταφέρεται τόσο γρήγορα από το φιλικό στο εχθρικό επίπεδο και αντίστροφα, επιτρέποντας τόσο εύκολα σε δύο φίλους να τσακωθούν και να ξανά συμφιλιωθούν συνεχίζοντας αυτή την παρτίδα. Οι δύο ταλαντούχοι ηθοποιοί κατάφεραν να εισάγουν τον θεατή αμέσως σε όλο αυτό το κλίμα και στην ιδιαιτερότητα αυτών των συνομιλίων.

Το θέατρο ήταν γεμάτο από κόσμο που ήθελε να παρακολουθήσει την παράσταση και καθ’ όλη την διάρκεια αυτής δεν ακουγόταν τίποτα εκτός από τις εκπληκτικές ερμηνείες των δύο αυτών ηθοποιών.

Έξυπνες ατάκες, όμορφοι και καλοδουλεμένοι διάλογοι με αρκετά κωμικοτραγικά σημεία. Η μεταφορά από το γέλιο στην θλίψη, και αντίστροφα, ήταν συχνή χαρίζοντας στο κοινό τόσο γέλιο όσο και προβληματισμό.

Το Τάβλι, γράφτηκε και παρουσιάστηκε το 1972, εν τω μέσω της δικτατορίας, στο θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν και έκτοτε, αποτελεί  ένα από τα έργα σταθμός της ελληνικής δραματουργίας. Ένα πρωτοποριακό έργο με βέβηλη σάτιρα και ευφυΐα, που μετρά πολλά ανεβάσματα και μεγάλες επιτυχίες.

 

Η ρεαλιστική γραφή του συγγραφέα εντοπίζει και αντικατοπτρίζει τον πυρήνα του νεοέλληνα. Την κατάσταση του, τα όνειρά του, την καπατσοσύνη του, αλλά και τον αμοραλισμό του. Την ανήθικη ηθική του, που μπροστά στο χρήμα και στην εκ γενετής, θα ’λεγε κανείς, επιθυμία του να ξεφύγει από τα αδιέξοδα του –οικονομικά, μα και κοινωνικά – , είναι πρόθυμος να θυσιάσει τα πάντα. Σχέσεις, ανθρώπους, λογική, ηθική και αγάπη. Ακόμα και το τόσο παινεμένο ελληνικό φιλότιμο, γίνεται λευκή σημαία παράδοσης στα ζάρια.

Οι νεοέλληνες ήρωες του Δημήτρη Κεχαΐδη, δεν ξεγελάνε όμως τη ζωή. Εξαπατούν τους εαυτούς τους και κρατάνε στα χέρια τους καθρέφτες, που πάνω τους παίζουν πόρτες, πλακωτό και φεύγα. Για να μας δείξουν όχι ποιοι είμαστε, αλλά ποιοι δεν πρέπει να είμαστε.

Το Τάβλι, είναι ένα έργο με εξαιρετική πλοκή και δαιμονιώδη ρυθμό. Έχει έντονο, ιδιαίτερο, σαρκαστικό και κυνικό χιούμορ. Είναι μια διεισδυτική ματιά στην ανθρώπινη κωμωδία που κρύβεται στις μικρές τραγωδίες.

Με έντονο το λαϊκό στοιχείο, οι ήρωες του έργου είναι «λαμόγια», που μ’ έναν μαγικό τρόπο, σου προκαλούν συμπάθεια, μέσα σε ένα «λούμπεν» μεταπολεμικό περιβάλλον. Οι πικρές αλήθειες που προβάλει ο συγγραφέας, γίνονται γλυκά χαμόγελα στα χείλη των θεατών.

Το ΤάΒΛΙ του Δημήτρη Κεχαϊδη

Σημαντική σημείωση
Δυο λόγια για την Υπόθεση:

Ο Φώντας (Αντώνης Κρόμπας) και ο Κόλιας (Αλέξανδρος Ρήγας) δύο φίλοι και κουνιάδοι, ξυπνάνε από τη μεσημεριανή τους σιέστα και ακολουθούν την ιεροτελεστία τους: καφές, τάβλι πρωταθλητών και αναζήτηση της μπίζνας που θα τους κάνει πλούσιους και σημαντικούς.

Ο Φώντας, άεργος οραματιστής του εύκολου χρήματος, γεννάει κατά κόρον ιδέες έτοιμες προς εξαργύρωση. Ο Κόλιας, λαχειοπώλης με παρελθόν αντιστασιακού -έτσι τουλάχιστον διατείνεται ο ίδιος – αντιστέκεται στις εύκολες ιδέες. Μέχρι ο Φώντας να τον πείσει για τις μεγάλες στιγμές που έρχονται.

Δυο χαρακτήρες αυθεντικοί, λαϊκοί και απόλυτα αναγνωρίσιμοι. Ανέχονται και εκμεταλλεύονται ο ένας τον άλλον.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησής τους, οι τόνοι ανεβαίνουν. Φεύγουνε οι κοινωνικοί τύποι και τα στόματα ανοίγουνε και λένε αλήθειες. Αλήθειες που πονάνε και προβληματίζουν. Σύντομα, αλληλο ανακαλούν και συνεχίζουν «μονιασμένοι» να καταστρώνουν τα σχέδια τους για υπερπόντια ταξίδια και εκμετάλλευση ανθρώπων και αναγκών. Με κοινό παρονομαστή την ψευδαίσθηση, στοχεύουν στο να γίνουν σπουδαίοι άνθρωποι, μα οδεύουν στο να γίνουν τιποτένια τέρατα.

Εισιτήρια: More.com

22/07 | Βεάκειο Θέατρο | 21:00
23/07 | Δημοτικό θέατρο Ηλιούπολης «Δημήτρης Κιντής» | 21:30
27/7 | Τριανόν Cinemax – Σαρωνίδα | 21:30
28/7 | Cine Mariel – Πόρτο Ράφτη | 21:30

Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ρήγας

Παίζουν: Αλέξανδρος Ρήγας, Αντώνης Κρόμπας

Κείμενο: Δημήτρης Κεχαΐδης

Σκηνικά: Λία Ασβεστά

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αλέκος Αναστασίου

Ενδυματολογία: Ελένη Μπλέτσα

Μουσική Επιμέλεια: Αλέξανδρος Ρήγας

Φωτογραφίες: Χάρης Γερμανίδης

Graphic Design: GridFox Team, Γιάννης Στιβανάκης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Δημήτρης Τοπαλίδης

Διεύθυνση Παραγωγής: Γιώργος Σαμαρτζής

Επικοινωνία / Δημόσιες σχέσεις: Αγλαΐα Παγώνα

 

Πηγή: Greekaffair.gr

Related posts

Κριτική Θεάτρου:Είδαμε «Ένας εχθρός του λαού» στο studio Μαυρομιχάλη

Newsroom

Κριτική κινηματογράφου: Είδαμε την ταινία «Ο Άνθρωπος του Θεού» (Man of God) – «Ο Θεός μπορεί να φυλάει μια έκπληξη για σένα»

Είδαμε: Το «Βίρα τις άγκυρες» στο θέατρο Παλλάς