Γιατί τα αδέλφια αποξενώνονται μεγαλώνοντας και πώς να το αποτρέψετε – Οι 8 λόγοι
Η δυναμική της οικογένειας μπορεί να είναι περίπλοκη και συχνά οδηγεί σε δυσκολίες στις σχέσεις, ιδιαίτερα μεταξύ των αδελφών. Ενώ ορισμένοι διατηρούν στενούς δεσμούς με τα αδέλφια τους, άλλοι μπορεί να απομακρυνθούν κατά την ενηλικίωση λόγω διαφόρων παραγόντων. Ποιοι είναι αυτοί και τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να τους αποτρέψουν;
Δεν είναι πάντα εύκολο να το αποδεχτεί κανείς, αλλά τα ανθρώπινα όντα είναι πολύπλοκα πλάσματα και πρωτόγονα συναισθήματα όπως η ζήλια και η αντιπαλότητα βρίσκονται συχνά στο επίκεντρο των σχέσεών τους. Καθώς μεγαλώνουν, τα αδέλφια μπορεί να επιλέξουν να κόψουν τους δεσμούς αντί να αντιμετωπίσουν ριζωμένα συναισθήματα που έχουν συσσωρευτεί με την πάροδο του χρόνου.
Τα αισθήματα δυσαρέσκειας, η αντιληπτή εύνοια ή η παραμέληση μπορεί να είναι δύσκολα στη διαχείριση, με αποτέλεσμα τα αδέρφια να αγνοούν το ένα το άλλο στην ενήλικη ζωή τους. Οι ψυχολόγοι έχουν εμβαθύνει σε αυτό το θέμα εδώ και χρόνια και έχουν εντοπίσει κάποιες πιθανές αιτίες για την αποξένωση των αδελφών.
- Ευνοημένα παιδιά
- Ηλικιακά κενά
- Τραύμα
- Αίσθημα παραμέλησης
- Εκφοβισμός και πειράγματα
- Διαφορετικές ζωές, διαφορετικές προσωπικότητες
- Αναποτελεσματική επικοινωνία
- Λιγότερες κοινές θετικές εμπειρίες
1. Ευνοημένα παιδιά
Είχατε στην οικογένειά σας το «χρυσό» παιδί; Αυτό θα μπορούσε συχνά να είναι το μικρότερο αδερφάκι ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, το μεγαλύτερο που φαινόταν να είναι το αγαπημένο όσο μεγάλωνε, σύμφωνα με τη Mirror US.
Ανεξάρτητα από τη σειρά γέννησης, το λιγότερο ενοχλητικό παιδί που είναι πιο εύκολο στον χειρισμό μπορεί να ευνοηθεί -ή να φαίνεται ότι ευνοείται. Για τα άλλα αδέρφια, αυτό μπορεί να σπείρει σπόρους βαθιάς δυσαρέσκειας, οδηγώντας σε αρνητικά συναισθήματα στην ενήλικη ζωή.
Δυστυχώς, μια τέτοια δυσαρέσκεια μπορεί να είναι τοξική για τις σχέσεις των αδερφών και τα άλυτα συναισθήματα και ζητήματα γύρω από την εύνοια των γονέων μπορεί να οδηγήσουν σε διακοπή των δεσμών στη μετέπειτα ζωή.
2. Ηλικιακά κενά
Οι ηλικιακές διαφορές μπορεί να επηρεάσουν τις σχέσεις των αδελφών, καθώς οι κοινές εμπειρίες ζωής μπορεί να είναι περιορισμένες. Οι μελέτες δείχνουν ότι τα αδέρφια με διαφορά ηλικίας άνω των έξι ετών συχνά έχουν λιγότερα κοινά -αν και αυτό δεν συμβαίνει πάντα, και μερικά μπορεί να παραμένουν κοντά.
Ωστόσο, η έλλειψη κοινών εμπειριών κατά την παιδική ηλικία μπορεί να οδηγήσει σε αδιαφορία στην ενήλικη ζωή και πιθανή αποξένωση. Η διαφορά ηλικίας δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τα αδέρφια δεν θα τα πάνε καλά ως ενήλικες, αλλά για μερικούς, είναι ένας παράγοντας που οδηγεί σε μειωμένη αλληλεπίδραση ή μη επικοινωνία στη μετέπειτα ζωή.
3. Τραύμα
Για πολλούς, η παιδική ηλικία δεν συνδυάζεται με αναμνήσεις ευτυχίας και χαράς. Κάποιοι άνθρωποι έχουν λίγες ανέμελες αναμνήσεις από την παιδική τους ηλικία, κάτι που μπορεί να κάνει την ενηλικίωση επώδυνη.
Οι σοβαρές περιπτώσεις τραύματος θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν κακοποίηση από έναν αδερφό, η οποία, όπως είναι κατανοητό, θα οδηγήσει στην αποκοπή του θύτη από τη ζωή τους. Αυτό το είδος τραύματος μπορεί να ρίξει μια σκοτεινή σκιά στο μέλλον και πολλοί άνθρωποι θα χρειαστούν επαγγελματικές συμβουλές για κάτι τόσο σοβαρό.
Αλλά άλλες οδυνηρές εμπειρίες, όπως ο χωρισμός των γονιών ή ο θάνατος ενός μέλους της οικογένειας -ειδικά ενός κοντινού προσώπου- μπορεί να είναι δύσκολο να τις αντέξετε και αυτές οι δραστικές αλλαγές μπορεί να διαταράξουν τις σχέσεις στην παιδική ηλικία.
Μια άστατη παιδική ηλικία, που χαρακτηρίζεται από συχνές μετακομίσεις, για παράδειγμα, μπορεί να επιβαρύνει τα παιδιά, με τις διαφορετικές προσωπικότητες να αντιδρούν με διάφορους τρόπους. Ένα παιδί μπορεί να γίνει εσωστρεφές και μελαγχολικό, ενώ ένα άλλο μπορεί να εκφράσει την αγωνία του μέσω απείθαρχης συμπεριφοράς, οδηγώντας σε διακοπή της επικοινωνίας και πιθανή αποξένωση μεταξύ των αδερφών.
Θα μπορούσε να είναι ευκολότερο για τα αδέρφια να χάσουν εντελώς την επαφή μεταξύ τους παρά να ξαναζήσουν οδυνηρές αναμνήσεις. Η αποσύνδεση στην ενήλικη ζωή μπορεί να φαίνεται λιγότερο δύσκολη από την απόπειρα επικοινωνίας μετά την εμπειρία τέτοιων οδυνηρών γεγονότων.
4. Αίσθημα παραμέλησης
Αν υπήρχε ένας διαρκής αγώνας για προσοχή κατά την παιδική ηλικία, μπορεί να αισθανόσασταν ότι οι γονείς ή οι φροντιστές δεν σας έδιναν την προσοχή που χρειαζόσασταν. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανασφάλειες και βαθιά ριζωμένη δυσαρέσκεια στην ενήλικη ζωή, εάν δεν αντιμετωπιστεί.
Το να αισθάνεστε ότι η οικογένειά σας σάς παραμελεί ή σας παραβλέπει μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή αυτοεκτίμηση αργότερα στη ζωή, καθώς και σε συναισθήματα δυσαρέσκειας προς τα αδέρφια που θεωρούνται πιο ευνοημένα. Αυτό θα μπορούσε να αναγκάσει τα αδέρφια να διακόψουν τους δεσμούς, με το πιο ευνοημένο να αισθάνεται ενοχές.
Ομοίως, ένας αδερφός που ένιωθε αποκλεισμένος και παραμελημένος μπορεί να προτιμήσει να χάσει την επαφή παρά να αντιμετωπίσει δύσκολα συναισθήματα. Ίσως, το ενδεχόμενο ύπαρξης ενός συνεχούς αγώνα για προσοχή κατά την παιδική ηλικία, να καθιστά τα ενήλικα αδέρφια ανίκανα να ξεπεράσουν τα συναισθήματα της ανισότητας.
Το περιοδικό Psychology Today προσφέρει έναν φάρο ελπίδας με την καθοδήγησή του, δηλώνοντας: «Το να συνειδητοποιήσετε τον αποκλεισμό που συνέβη, με την κατανόηση του αντίκτυπου που είχε σε εσάς τότε και τώρα, μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε την αδικαιολόγητη αυτοκατηγορία. Δεν αξίζετε τη μεταχείριση που υπομείνατε. Αξίζετε να νιώθετε ότι σας αγαπούν, σας εκτιμούν και σας περιλαμβάνουν. Και αν δεν το νιώσατε στο σπίτι σας, μπορείτε να το καλλιεργήσετε τώρα».
5. Εκφοβισμός και πειράγματα
Αυτό που ξεκινά ως ανταγωνισμός μεταξύ των αδελφών μπορεί να μετατραπεί σε εκφοβισμό όταν περιλαμβάνει συνεχή γελοιοποίηση, σωματική επιθετικότητα ή συναισθηματικά βασανιστήρια, όπως σκληρά πειράγματα. Οι συνέπειες αυτών των σοβαρών ενεργειών συχνά στοιχειώνουν τα επηρεασμένα παιδιά μέχρι την ενηλικίωση.
Τα θύματα τρέφουν βαθιά πληγή και δυσαρέσκεια από την ανοχή μιας τέτοιας τοξικής συμπεριφοράς αδελφών και μένουν με μια τραυματισμένη αντίληψη για το πώς θα έπρεπε να είναι οι αδελφικές σχέσεις. Για πολλούς, η διακοπή της επικοινωνίας αργότερα στη ζωή είναι ένα προστατευτικό μέτρο έναντι περαιτέρω ψυχολογικών βλαβών.
Αναγνωρίζοντας αυτήν την ατυχή πραγματικότητα, είναι ζωτικής σημασίας να καλλιεργήσουμε τον σεβασμό και την άνευ όρων αγάπη μεταξύ των αδελφών από νωρίς για να αποτρέψουμε αυτές τις επιζήμιες επιπτώσεις στη ζωή και τις σχέσεις τους.
6. Διαφορετικές ζωές, διαφορετικές προσωπικότητες
Μερικά αδέρφια είναι τόσο ανόμοια που κάνουν τελείως διαφορετικές πορείες ζωής. Αυτό μπορεί να οφείλεται στις αντίθετες προσωπικότητες ή στα διαφορετικά ενδιαφέροντά τους, που οδηγούν σε ξεχωριστές επιλογές.
Καθώς περνούν στην ενηλικίωση, αυτά τα αδέρφια μπορεί να θεωρήσουν δύσκολο να διατηρήσουν έναν στενό δεσμό και μπορεί ακόμη και να διακόψουν τους δεσμούς λόγω της δυσκολίας στην επικοινωνία. Η απόκλιση στα αποτελέσματα της ζωής τους μπορεί να τους κάνει να απομακρυνθούν, καθιστώντας δύσκολη την αναζωπύρωση της εγγύτητάς τους.
7. Αναποτελεσματική επικοινωνία
Η σύγκρουση είναι μια αναπόφευκτη πτυχή όλων των σχέσεων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων μεταξύ των αδελφών. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο χειριζόμαστε αυτές τις συγκρούσεις επηρεάζει σημαντικά την υγεία των σχέσεών μας και οι κακές δεξιότητες επίλυσης συγκρούσεων μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα μεταξύ των αδερφών.
Σε οικογένειες όπου η ανοιχτή συζήτηση και η επίλυση συγκρούσεων δεν ενθαρρύνονται, οι μικρές διαφωνίες μπορούν γρήγορα να κλιμακωθούν σε σημαντικές διαφωνίες. Λέγονται σκληρά λόγια, πληγώνονται συναισθήματα και κανείς δεν βγαίνει πραγματικά νικητής.
Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε τέτοια περιβάλλοντα συχνά στερούνται τις απαραίτητες δεξιότητες για να εκφράσουν αποτελεσματικά τα συναισθήματά τους ή να αντιμετωπίσουν τις διαφωνίες τους. Αυτή η αδυναμία επίλυσης συγκρούσεων μπορεί να επιμείνει στις ενήλικες σχέσεις τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με τα αδέρφια.
Οι ενήλικες συχνά επιλέγουν να αποσυρθούν και να σταματήσουν να επικοινωνούν όταν έρχονται αντιμέτωποι με διαφωνίες ή συγκρούσεις, αντί να αντιμετωπίσουν άμεσα το ζήτημα. Αυτό το μοτίβο αποφυγής μπορεί να οδηγήσει σε παρατεταμένες περιόδους σιωπής και αποξένωσης μεταξύ των αδελφών.
8. Λιγότερες κοινές θετικές εμπειρίες
Η έλλειψη κοινών θετικών εμπειριών μπορεί επίσης να συμβάλει στην αποξένωση των αδελφών. Ενώ οι θετικές αναμνήσεις μπορούν να ενισχύσουν τους αδερφικούς δεσμούς, η απουσία τους μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, οδηγώντας δυνητικά σε αποξένωση. Δεν μοιράζονται όλα τα αδέρφια έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό που διαρκεί για πάντα.
Σε παιδικές ηλικίες που αμαυρώνονται από συγκρούσεις ή τραύματα, τα αδέρφια μπορεί να δυσκολεύονται να δημιουργήσουν διαρκείς ισχυρούς δεσμούς. Χωρίς θετικές αναμνήσεις, τείνουν να απομακρύνονται λόγω της έλλειψης ισχυρής συναισθηματικής σύνδεσης.
Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας για τους γονείς και τους φροντιστές να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν όσο το δυνατόν περισσότερες θετικές κοινές εμπειρίες, με την ελπίδα ότι τα αδέρφια μπορούν να διατηρήσουν στενές σχέσεις μέχρι την ενηλικίωση.
