Γιώργος Ευγενειάδης: Ο δάσκαλος που διδάσκει μαγειρική σε μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Ο Γιώργος Ευγενειάδης τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την Εκπαίδευση Ενηλίκων και την Ειδική Εκπαίδευση. Στον τομέα της Δευτεροβάθμιας Ειδικής Εκπαίδευσης, τη φετινή σχολική χρονιά εργάζεται στο Ε.Ε.Ε.ΕΚ (Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης) Νέου Ηρακλείου Αττικής στο τμήμα Μαγειρικής – Αρτοζαχαροπλαστικής. Στο σχολείο αυτό φοιτούν μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Πρόκειται για έναν πολυάσχολο άνθρωπο που πραγματικά έχει παραδοθεί στην εκπαίδευση.
Παράλληλα, εργάζεται ως αναπληρωτής Καθηγητής στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Ειδική Εκπαίδευση, στη Μεταδευτεροβάθμια Εκπαίδευση Ενήλικων καθώς και στην εκπαίδευση των χειριστών τροφίμων ως προς την υγιεινή και ασφάλεια. Στον τομέα της Μεταδευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ενήλικων, απασχολείται στο ΙΕΚ της Σιβιτανιδείου Σχολής Τεχνών & Επαγγελμάτων στα τμήματα Τεχνικού Μαγειρικής Τέχνης και Τεχνικού Αρτοποιίας Ζαχαροπλαστικής και Στελεχών Τεχνολογίας Ελέγχου Τροφίμων και ποτών καθώς και σε διάφορα άλλα ΙΕΚ του Υπουργείου Παιδείας. Σε όλες τις παραπάνω δομές, που υπάρχουν παντού στην Ελλάδα, στόχος είναι η μεταφορά ολοκληρωμένων γνώσεων γύρω από την επιστήμη των τροφίμων.
Ο Γιώργος ξεκίνησε την πορεία του αποφοιτώντας από τη σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων στο Αλεξάνδρειο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα. Μια σχολή ιδιαίτερα απαιτητική που εμβαθύνει στη επιστήμη των Τροφίμων περιλαμβάνοντας την ερεύνα, παρασκευή και ποιοτικό έλεγχο των τροφίμων και τη διατροφή, όπως λέει.
«Στη συνέχεια εργάστηκα ως υπεύθυνος κανόνων υγιεινής και ασφάλεια σε μια γραμμή παράγωγης ενός εργοστασίου κάνοντας παράλληλα μεταπτυχιακές σπουδές στη Διασφάλιση Ποιότητας των Τροφίμων. Μεγαλώνοντας σε ένα εκπαιδευτικό οικογενειακό περιβάλλον και νιώθοντας την ανάγκη να έρθω σε επαφή με κόσμο και όχι με μηχανήματα βιομηχανίας προσπάθησα να κατευθύνω την επαγγελματική μου πορεία προς τον τομέα της εκπαίδευσης. Έτσι άρχισα να εργάζομαι στην Εκπαίδευση Ενηλίκων. Μέσα από την πορεία μου, σε αυτό τον δρόμο πλέον, ανακάλυψα την Ειδική Εκπαίδευση. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα ιδιαίτερη επικοινωνία με τους μαθητές τον τομέα αυτό, οπότε και παρέμεινα προσφέροντας ενεργά και δίνοντας μια διαφορετική διάσταση μέσα από την έμπνευση που μου παρέχουν».
Στο μάθημα, οι περισσότερες συνταγές βασίζονται σε συνταγές που αντάλλαζαν σε χαρτάκια και χαρτοπετσέτες οι παλιές νοικοκυρές: «Ορμώμενοι από αυτές τις συνταγές και μέσα από απλά καθημερινά υλικά και διατροφικές συνήθειες τις οποίες ξεχάσαμε, τις εξελίσσουμε μαζί με τα παιδιά.
Όλες οι συνταγές μας είναι αγαπημένες διότι φτιάχνονται με αγάπη και αληθινά συναισθήματα!
Η αντιμετώπιση γονιών και μαθητών αποτελεί μια μοναδική καθημερινή εμπειρία για μένα. Ο συναισθηματικός δεσμός με όλους τους μαθητές είναι ξεχωριστός και η εκδήλωση συναισθημάτων άμεση χωρίς δευτερογενείς σκέψεις. Αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της Ειδικής Εκπαίδευσης που βιώνουμε όλοι όσοι εργαζόμαστε σ’ αυτήν. Η ξαφνική αγκαλιά ενός μαθητή με αυτισμό που δε θέλει να τον αγγίζουν, μετά από 8 μήνες εκπαίδευσης είναι η απάντηση όλης της προσπάθειας που καταβάλουμε και μας κάνει να ξεπερνάμε όλες τις δυσκολίες που προκύπτουν. Έχω προσπαθήσει να μεταφέρω την άμεση έκφραση συναισθημάτων και στη ζωή μου, έξω από το σχολικό πλαίσιο αλλά τις περισσότερες φορές μου δημιουργεί προβλήματα. Το ουσιαστικό είναι ότι παίρνω και δίνω θετική ενεργεία στους μαθητές μου και αυτό με κάνει να χαμογελώ ακόμη περισσότερο αντιμετωπίζοντας με αισιοδοξία τη ζωή!»
Γνωρίζοντας πως πολλές φορές οι γονείς στη χώρα μας μπορούν να γίνουν συντηρητικοί, αναρωτιέμαι αν βρέθηκε ποτέ αντιμέτωπος με την αρνητικότητα κάποιο γονέα για αυτό που κάνει. Η απάντηση ευτυχώς με διαψεύδει:
«Οι γονείς πάντα είναι στο πλάι μου. Μου μεταφέρουν εξαιρετικά θετική ενέργεια και λόγια τα οποία πραγματικά με τιμούν και τις περισσότερες φορές με συγκινούν. Αλλάζοντας σχολεία από χρονιά σε χρονιά, λόγω του καθεστώτος του αναπληρωτή, τις περισσότερες φορές με ψάχνουν μαζί με τους μαθητές. Πάντα προσπαθώ να κρατάω επαφή και να μαθαίνω νέα των παλιών μου μαθητών. Προτεραιότητα μου είναι να βγάλω τους μαθητές έξω από το σχολείο με δράσεις και ενέργειες τέτοιες ώστε να γίνουν αποδεκτοί από τον κόσμο και να αισθανθούν ισότιμα και ενεργά μέλη. Φυσικά ισχύει και το αντίστροφο δηλαδή να φέρω κόσμο μέσα στη σχολική αίθουσα και να συνεργαστεί με τους μαθητές. Όταν αυτό συμβαίνει η χαρά των μαθητών είναι απερίγραπτη και προφανώς και των γονιών τους».
Ένα μεγάλο μπράβο στον Γιώργο Ευγενειάδη !!!
