Η συγγραφέας των «best seller» Αλεξάνδρα Συμεωνίδου μίλησε στον Κυριακό Τσικορδάνο και στο greekaffair.gr για το νέο της μυθιστόρημα «Οι Άγιοι του Super Paradise».

Λίγα Λόγια για τη συγγραφεύς 

Η Αλεξάνδρα Συμεωνίδου είναι συγγραφέας με διεθνή καριέρα.

Εργάστηκε στα γραφεία του ΕΟΤ στο Παρίσι, στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων. Κατόπιν προσελήφθη στην εφημερίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θέση που εγκατέλειψε για να εργαστεί ως αεροσυνοδός στη Saudia Airlines. Εργάστηκε επίσης ως μεταφράστρια στον ΕΛΓΑ. Ασχολείται με τη συγγραφή μυθιστορημάτων, δοκιμίων και μελετών, καθώς και με τη μετάφραση γαλλικού θεάτρου της Αναγέννησης.

Είναι επίσημη blogger στη Huffington Post USA με πολλά δημοσιευμένα άρθρα.

Ανήκει στην Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών, στη Société des Gens de Lettres με έδρα το Παρίσι, καθώς και στον Θεατρικό Οργανισμό ΘΕΣΠΙΣ.

Είναι μέλος πολλών γυναικείων οργανώσεων και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών. Ζει μεταξύ Λος Άντζελες, Αθηνών και Μυκόνου. Έχει μεταφράσει όλα τα έργα του Ρακίνα σε πρωτοποριακές μεταφράσεις, ενώ έχουν εκδοθεί τα ακόλουθα: Ανδρομάχη, Ιφιγένεια, Αλέξανδρος ο Μέγας.

Είναι συγγραφέας της best seller βιογραφίας της και μυθιστορημάτων όπως: Εφιαλτικές Νύχτες στην Έρημο της Αραβίας, Αγώνας χωρίς Έλεος, Ο Γιος του Σαουδάραβα, Τα Μυστικά του Ουρανού, Από τα Σανδάλια στη Γόβα Στιλέτο, Καφέ στη Σαβάνα, Η Απαγωγή.

Από τον Ιούλιο του 2014 το έργο της Εφιαλτικές Νύχτες στην Έρημο της Αραβίας κυκλοφορεί στα αγγλικά με τίτλο Nightmares in the Saudi Arabian Desert και έχει γίνει διεθνές best seller σε ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστραλία, Καναδά κ.α., ενώ έχει μεταφραστεί και στα γαλλικά. Για το ίδιο βιβλίο βραβεύτηκε το 2007 με το λογοτεχνικό βραβείο Kleopatra από τη Franco-Hellenique d’Information στο Παρίσι.

Επίσης κυκλοφορούν στα αγγλικά τα έργα της Merciless Struggle (best seller), The Kidnap και Demons of the Desert. Έχει γράψει επίσης παιδικά παραμύθια.

Με την ίδια και το έργο της έχουν ασχοληθεί ο ελληνικός και ξένος Τύπος σε ΗΠΑ, Αυστραλία, Κύπρο, Ελλάδα, η τηλεόραση και όλα τα social media.

Twitter: @irisektor

Facebook: https://www.facebook.com/alexandra.symeonidou

Email: irisektor@yahoo.fr

 

Αλεξάνδρα  μετά από δυο χρόνια και το τελευταίο σου βιβλίο  «ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ» συναντιόμαστε και πάλι εδώ στο greekaffair  για να μιλήσουμε για το νέο σου μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε πρόσφατα σωστά ; 

Ακριβώς μετά από ένα χρόνο και κάτι πάλι στις επάλξεις της συγγραφής. Το νέο  μου βιβλίο όντως μόλις κυκλοφόρησε.

Ας πιάσουμε το νήμα του βιβλίου αυτού από την αρχή Αλεξάνδρα και εξήγησε μας τι ήταν αυτό που σε παρακίνησε και σου έδωσε πηγή έμπνευσης να συγγράψεις ένα τέτοιου είδους μυθιστόρημα  όπως «Οι Άγιοι του Super Paradise.»

Επειδή τα καλοκαίρια ευρίσκομαι πάντα στη Μύκονο, εδώ και πολλά χρόνια, και έχοντας αποκτήσει διαχρονικές φιλίες  με τους κατοίκους αλλά και τους μόνιμους παραθεριστές, πραγματικά μου φάνηκαν παράξενα μερικά από τα πολλά που συμβαίνουν στο νησί των ανέμων. Δεν μπορούσα να μείνω ανεπηρέαστη απ’ όλα αυτά που συμβαίνουν στην εποχή μας. Ως γνωστόν η Μύκονος είναι ένα νησί που προσφέρει όλες τις ελευθερίες έκφρασης του ατόμου  μέχρι τα πιο απίθανα. Αυτό δεν έπεται ότι συμφωνώ ή ότι ακολουθώ εν αντιθέσει ζώντας μέσα σε ένα τέτοιο κόσμο προφυλάσσομαι και ενισχύω τα ορθόδοξα πιστεύω μου, θα έλεγα μέσα από την κόλαση μαθαίνεις τι είναι ο παράδεισος. 

Από μικρή είχες ιδιαίτερους δεσμούς με την εκκλησιά και τις χριστιανικές –ορθόδοξες παραδόσεις σαν παιδί και αργότερα ως έφηβη; 

Πάντα είχα δεσμούς  με την εκκλησία από μικρό παιδί  κατόπιν έφηβος νεαρά και μέχρι τώρα που πραγματικά μετα από πολλών ετών περιπλανήσεις  ανά τον κόσμο και δοκιμασίες κατέληξα ότι η Ορθοδοξία είναι αδιαπραγμάτευτη. Είναι αγαλλίαση και πνευματική ανόρθωση  το να έχεις γαλουχηθεί με την αγάπη του Χριστού μέσα από την Ορθοδοξία και γι’ αυτό ενίσταμαι και εξίσταμαι πώς είναι δυνατόν  να έχουν φτάσει τα πράγματα μέχρι εκεί και να έχουν ακόμη μολυνθεί και τα ιερά. Συνέγραψα ακριβώς το μυθιστόρημα αυτό , όχι για να δώσω λαβή στους παροικούντας την Ιερουσαλήμ αλλά μέσα από τη λάσπη να λάμψει η αλήθεια.

Σήμερα Παγκοσμίως βιώνουμε μεγάλες και γρήγορες αλλαγές όσο αφορά την δομή της κοινωνίας . Νέα στοιχεία εισάγονται νόμοι καταργούνται και άλλες φορές θεσπίζονται νόμοι που ο νους σου ούτε που θα φανταζόταν . Αλεξάνδρα αυτό εσένα ως Συγγραφέα αλλά και ως Ελληνίδα χριστιανή που είσαι σε τρομάζει, σε αναγκάζει να προσαρμοστείς σε ένα νέου είδους μεταλλάξεις και δεδομένα  τι από όλα αυτά η και τίποτα ;

Όχι μόνο με τρομάζει αλλά με σοκάρει, εν τούτοις είμαι έτοιμη  να προφυλαχθώ από τα « εντελώς απροσάρμοστα» της Νέας Τάξης και πραγμάτων και της παγκοσμιοποίησης διότι δεν πρόκειται για απλή ελευθερία  του ατόμου αλλά οι περισσότεροι νόμοι οι οποίοι θεσπίζονται προς αυτή την κατεύθυνση, δεν διευκολύνουν αλλά προσβάλλουν και γελοιοποιούν κατάφωρα  τον άνθρωπο σαν ύπαρξη. Δεν τάσσομαι με αυτές τις ιδέες και ούτε ποτέ θα δεχθώ τους περίεργους νόμους γείρω από την θέσπιση δικαιωμάτων του τρίτου φύλου. Αυτό κατ’ εμέ δεν είναι ούτε πρόοδος  ούτε εξέλιξη της κοινωνίας, είναι μια μετάλλαξη του ανθρώπου που οδηγεί στην ελεύθερη πτώση. Δυστυχώς ζούμε συγκλονιστικές καταστάσεις, τέλειας μιζέριας, ασπλαγχνίας σε ένα επίπλαστο κόσμο χωρίς ιδανικά που δίνει ως πρότυπα ό,τι οδηγεί προς την καταστροφή.

«Οι Άγιοι του Super Paradise» Είναι ο τίτλος του νέου σας  μυθιστορήματος θα μπορούσε να το πει κανείς σωστά η κάνω λάθος; Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο τίτλο για το μυθιστόρημα σας τι σας έκανε κλικ;

Το μυθιστόρημα απεικονίζει μια αληθινή  εικόνα της σύγχρονής κοινωνίας όπου τα πάντα είναι ρευστά και όπου στα πάντα παρεισφρέει το μη κανονικό. Διότι ζούμε  σε μια εποχή που το νορμάλ φαντάζει ως μη κανονικό και ό,τι δεν μπορούσε να διανοηθεί ο ανθρώπινος νους πριν ακόμη μερικά χρόνια, έχει εγκατασταθεί στην ζωή μας με δικαιώματα και οργανώσεις που  υπερασπίζουν τους άρρωστους νόες αποτρέποντας τους ηθικούς κώδικες και τις διδαχές της εκκλησίας μας και των Λόγων του Χριστού αλλά δείχνοντας ευθέως τον δρόμο της απώλειας. Και αυτό που είναι ιδιαίτερα λυπηρό  είναι ότι αγγίζει και τους κόλπους της εκκλησίας, θεωρώ ότι ζούμε στους έσχατους καιρούς και θα «μολυνθούν τα ιερά» κατά τας Γραφάς, έχουμε τις κεραίες μας τεντωμένες για να λάβουμε τα σωστά μηνύματα. Ένα μέρος της ιστορίας που υπήρξε και ο κεντρικός πυρήνας, εκτυλίσσεται στην Μύκονο με ήρωες  από τον κλήρο και σε συγκεκριμένα, ιδιαίτερα μέρη όπως πχ της παραλίας Super Paradise και άλλα τα οποία σκιαγραφούνται στη συνέχεια. Η Μύκονος αποτελεί πάντα σταθμό «άλλων» καταστάσεων…

Αλεξάνδρα κάποιος η κάποια που θα αγοράσει να διαβάσει το νέο σου μυθιστόρημα  «Οι Άγιοι του Super Paradise» θα αρχίσουν να ξετυλίγουν μια ιστορία μεταξύ δυο αντρών του κλήρου της εκκλησίας μας που θεωρικά λένε ότι νιώθουν τα ίδια συναισθήματα. Η πραγματικότητα όμως ποια είναι μπορεί ένα  ζευγάρι ομοφυλόφιλων να βιώσει τον πραγματικό έρωτα και πόσο ειδικά δυο άνθρωποι που είναι η διαμεσολαβητές και εκπρόσωποι συγχρόνως ανάμεσα στον οίκο του θεό και στο ποίμνιο τους;

 Ο έρωτας  είναι γεννημένος για να τον βιώνουν οι άνθρωποι όπως μας έπλασε ο θεός,  ανάμεσα σε ανθρώπους αντιθέτου φύλου όπως γνωρίζουμε από την εποχή των Πρωτοπλάστων, όπως είδαμε τους γονείς μας  και τους πλησίον μας, όλοι εμείς λοιπόν μπορούμε να επηρεαστούμε από αυτό το ακατανίκητο συναίσθημα Αυτό που αναπτύσσω στο βιβλίο μου  είναι μια νοσηρή κατάσταση, που ποτέ δεν επέτρεψε κανείς θεός και όμως συμβαίνει δεν θα έλεγα ότι είναι ο έρωτας που καταλαμβάνει την καρδιά  δυο φυσιολογικών ανθρώπων, πρόκειται για κάτι το αφύσικο που προσπαθεί να κυριαρχήσει στο πνεύμα και τη λογική αδυνάμων υπάρξεων τα οποία ο πειρασμός κατευθύνει προς τον όλεθρο. Δεν καταδικάζω ούτε μέμφομαι κανένα, απλώς υποστηρίζω το ηθικό και κατά Θεού νόμο. Κανείς εκπεσών δεν έμεινε αλώβητος από τις συνέπειες της φύσεως.  Είναι και αυτοί δυστυχείς υπάρξεις θύματα ενός παρακμιακού πολιτισμού. Φυσικά επιχειρώ με το μυθιστόρημα μου να κάνω, ας μου επιτραπεί ο όρος, μια ψυχική ανατομία και να υπεισέλθω στο βαθύτερο σκεπτικό και ενδότερο εαυτό των ομοφυλοφίλων. Είναι πλέον θεμιτό στην εποχή μας τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια να χαίρουν και να μοιράζονται δικαιώματα ζωής. Ως προς τον κλήρο, και εκεί είναι γνωστό, ότι υπάρχουν παρόμοιες περιπτώσεις που αφορούν, θα έλεγα μια μικρή κατηγορία ολιγότερο πνευματικών ατόμων οι οποίοι προσπαθούν να δώσουν ένα άλλοθι στο « ατόπημα « αυτό διαχωρίζοντας τη σάρκα από την ψυχή… όμως το ατόπημα έχει γίνει αλλά ποτέ δεν είναι αργά για το Θεό μας για όποιον δει με τα μάτια της αλήθειας τη ζωή που διάγει. 

Διαβάζοντας το  νέο σου μυθιστόρημα «Οι Άγιοι του Super Paradise»  εστίασα σε κάποιες λέξεις όπως : Πειρασμός , ψυχή ,ζωή , πρέπει ,λογική ,συναίσθημα ,επιλογές ,καρδιά. Είναι μερικές από αυτές που εστίασα λίγο παραπάνω Αλεξάνδρα και θα ήθελα να σε ρωτήσω σε ποιο βαθμό μπορούν να επηρεάσουν  αλλά και να διασταυρώσουν της ζωές των ηρώων που περιγράφεις μέσα στο μυθιστόρημα σου;  

 Στη προκειμένη περίπτωση , στο μυθιστόρημα μου αυτό, επειδή τα πάντα  βασίζονται στον έρωτα που συντελεί ώστε να εκλείπει η λογική ή να ελαχιστοποιείται σε σημείο που κυριεύει η αταξία του παραλογισμού την οποία προκαλεί η καρδιά και το συναίσθημα για να ζήσουν οι ήρωες  το εδώ και το τώρα, ενώ φεύγοντας από τις καταστάσεις αυτές έρχεται τότε στο νου και η ψυχή κατά δευτερεύοντα λόγο στην οποία οι ήρωες λογοδοτούν στο τέλος. Θα έλεγα ότι το μυθιστόρημα αν και αναφέρεται σε «πνευματικούς επαναστάτες», αγγίζει τα άδυτα του υλικού εαυτού τους όπου προφανώς η ύλη, το σώμα δείχνουν να υπερισχύουν.

 Και ενώ ο ήρωας μου ενώ αντιστάθηκε τόσα χρόνια και μάλιστα σε αυτά της  εφηβείας αποφεύγοντας τον έρωτα με την εκλεκτή τότε της καρδιάς του , υποκύπτει μάλιστα  μεγαλύτερος μη μπορώντας να αντισταθεί και μάλιστα στα δίχτυα ενός άντρα.

  Η ψυχή είναι αυτή που μένει και εξακολουθεί να υπάρχει και μετα την ζωή μας εδώ.  Αυτή είναι ο πύργος προστασίας μας για τα επόμενα στάδια της πορείας μας.

 Βλέπουμε ότι το συναίσθημα παγιδεύεται εύκολα  από τη σαγήνη, είναι το αδύναμο σημείο που όμως εμποδίζει την λογική να υπεισέλθει.

  Οι επιλογές μας έχουν και το ανάλογο τίμημα σε κάθε έκφανση της ζωής μας, ενώ  γνωρίζουμε τις επιπτώσεις.

Το  μυθιστόρημα «Οι Άγιοι του Super Paradise»   αναφέρεται σε γεγονότα μυθοπλασίας ή σε αληθινά περιστατικά που έχουν συμβεί;

 Προφανώς είναι μυθοπλασία  η οποία βασίζεται σε ακούσματα  και γεγονότα που κατά καιρούς έχουν συμβεί στο νησί των ανέμων.

Η συγγραφή ενός τέτοιου μυθιστορήματος πόσο επηρέασε την Αλεξάνδρα; Άλλαξε κάποια δεδομένα που είχε μέχρι σήμερα όσο αφορά την πιστή της προς το θεό και την εκκλησιά ;

  Θα έλεγα του αντίθετο,  δεν μου άλλαξε τη στάση ζωής ούτε τη θεώρηση μου απέναντι στην πίστη μου και την εκκλησία. Θα έλεγα ότι μου έχει αναζωπυρώσει την αγάπη μου για την Ορθοδοξία η οποία βάλλεται πολύ αυτό τον καιρό.  Οι ανοικτοί ορίζοντες του μυαλού μου, επιτρέπουν ώστε να βλέπω τα πάντα σιωπηλά να σέβομαι τον συνάνθρωπο μου και να δέχομαι τις προσωπικές του επιλογές χωρίς όμως να βλάπτει το σύνολο και μένα την ίδια ενώ συγχρόνως  ο καθένας πράττει κατά το δικό του το « δοκούν» και είναι υπεύθυνος για τη ζωή και την ψυχή του. Δεν παύω όμως να ανησυχώ και να μη συμφωνώ…

Πόσο διάστημα σας πήρε για να συλλέξετε όλα τα στοιχεία και να ολοκληρώσετε τη συγγραφή του βιβλίου;

Πραγματικά, μου πήρε δυο με τρία χρόνια  για να ολοκληρώσω το θέμα αυτό.

Στο νέο συγγραφικό παιδί έχεις αντιληφθεί να υπάρχουν   στοιχεία του χαρακτήρα σου που σε δυσκόλεψαν στη συγγραφή του;

Δεν θα το έλεγα ότι δυσκολεύτηκα, ο συγγραφέας  όπως και ο ηθοποιός πρέπει να ενδύεται διάφορους ρόλους, έτσι νοητικά  «μπαίνω» στις εκάστοτε υπάρξεις διεισδύω στην ψυχή, κάνω το ψυχογράφημα τους, αναλύοντας τον πόνο τους και τα προβλήματα τους αλλά πάντα σκεπτόμενη με τα δικά μου μέτρα και σταθμά.

Αλεξάνδρα μια συγγραφέας του δικού σου βεληνεκούς θα ήθελα να μου πεις  προσωπικά ποια είναι η γνώμη σου ένα ομοφυλοφιλικό ζευγάρι « τα βιώματα και οι αναμνήσεις μιας ζωής μπορούν να σφραγίσουν και να σημαδέψουν συναισθήματα μιας  αθώας παιδικότητας που είχαν μείνει μέσα για χρόνια βαθιά χαραγμένα ; 

 Θεωρώ ότι  η παιδικότητα και τα παιδικά αγνά χρόνια είναι το παρθένο ελιξίριο που καταγράφεται στο σκληρό δίσκο μιας αθωότητας αυτά που μελλοντικά θα επηρεάσουν σαν αναμνήσεις και θα βγουν από το  πλατωνικό σπήλαιο σαν τις σκιές για να προγραμματίσουν και να καθορίσουν το περαιτέρω γίγνεσθαι κάθε ανθρώπου… 

Ποια είναι η γνώμη σας για τον έρωτα; Πως θα το περιγράφατε σε ένα πίνακα εάν ήσασταν ζωγράφος; 

Θα το περιέγραφα πολύ σουρεαλιστικά σαν ένα εγκέφαλο ρολόι που λειτουργεί ρυθμικά και ξαφνικά χάνει τον ρυθμό του από κάποια  αιτία και αυτό επιφέρει ταραχή και αναστάτωση της λειτουργείας. Ένας καταιγισμός αισθημάτων από απορρέουν από τον ρόλοι αυτό υπό μορφή ακτίνων… 

Αλεξάνδρα λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε ότι ένα ιερέας πάντα ανά τους αιώνες και με βάση και τις εκάστοτε συνόδους οφείλει να διάγει βίο ενάρετο και να γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για το ποίμνιο του .Άλλωστε αυτό διδάσκει ο γραπτός και άγραφος νόμος και έτσι είναι σαφώς, το  σωστό διότι εάν ήταν διαφορετικά τι παράδειγμα θα ακολουθήσει και θα διδαχθεί ο χριστιανός ορθόδοξος όταν βλέπει την κεφαλή να πάσχει ; Και έρχομαι εγώ και διερωτώμαι πως μπορούν δυο ερωτευμένοι ομοφυλόφιλοι κληρικοί που έχουν αφοσιωθεί να υπηρετούν την Αγιά τριάδα και την εκκλησιά μας μπορούν συγχρόνως  να βιώσουν και το κοσμικό έρωτα ;

Αυτή είναι και η δική μου απορία, απλώς εικάζω ότι σε κάποιους που είναι ευτυχώς λίγοι, τους διευκολύνει να ξεχωρίζουν τη σάρκα από την ψυχή. Φυσικά αυτό συμβαίνει σε άτομα που δεν είναι καθόλου έτοιμα να δεχθούν τον ρόλο της ιεροσύνης αλλά πολλές φορές για άλλους προσωπικούς τους  λόγους παρεισφρέουν στον κλάδο αυτό. Για μας τους χριστιανούς, στα μάτια του ιερέα ευλαβούμεθα τον Χριστό.

Μπορεί η ιδία η ζωή να γίνει α κριτής μας και μάλιστα αυστηρός βάσει τι επιλογές και τα θέλω που έχουμε επιλέξει να ακολουθήσουμε; 

Ασφαλώς η ζωή είναι ο πιο αυστηρός κριτής εφ’ όσον δώσαμε το  δικαίωμα της αυτοκαταστροφής.

Ποια είναι η αγαπημένη σου φράση  μέσα από το νέο σου βιβλίο ;

Μια από τις αγαπημένες μου:  «Επιθυμίες και σεβαστοί πόθοι όλα μαζί μπλεγμένα στο κουβάρι μιας ζωής μέχρι εκεί που το νήμα θα τελείωνε, έφτανε η άκρη του τέλους, της ολοκλήρωσης  όποια και να ήταν»

Αλεξάνδρα αλήθεια πόση δουλειά πραγματικά χρειάστηκε  για μια συγγραφέα, όπως εσύ  να καταφέρει να περιγράψει και να αποτυπώσει τόσο ρεαλιστικά και γλαφυρά όλα αυτά τα περιστατικά μέσα σε 304 σελίδες; 

Η δημιουργία δεν έχει χρόνους ούτε καθορίζεται σαν μια εργασία με κανόνες. Είναι  ψυχική ευφορία και όχι καταναγκασμός γι’ αυτό θα έλεγα ότι δεν είναι κάτι κοπιαστικό με τη συμβατική έννοια  του όρου, είναι μια ανάγκη εξωτερίκευσης από ένα υπερεκχειλίζοντα νου να δώσει τις ιδέες και σκέψεις που πλεονάζουν και χρήζουν  να αποδοθούν.   

Κατά καιρούς διαβάζετε θρησκευτικά βιβλία και ένα ναι όπως  ; 

Τον Άγιο Παίσιο και Πορφύριο που είναι σύγχρονοι Άγιοι της εποχής μας και έζησαν  την ίδια εποχή με εμάς. 

Συνήθως πόσες ώρες την ημέρα γράφετε;

Όταν έχω ένα  νέο project εργάζομαι, μέχρι και επτά ώρες.  

Μια συγγραφέα του δικού σας βεληνεκούς τι θα ήταν αυτό που θα μπορούσε να σε τρομάξει περισσότερο σήμερα; Και τι είναι αυτό που θα  σου έδινε δύναμη για να προχωρήσεις σε ότι και αν κάνεις;

Ακριβώς μέσα από τα περίεργα της εποχής μας όπου τα πάντα καταλύονται και περίεργοι νόμοι θεσπίζονται  δίνοντας δικαιώματα στο απίθανο του κάθε ευφάνταστου νου νοιώθω πολλές φορές ανυπεράσπιστη μέσα σε μια κοινωνία ζούγκλας όπου πρέπει να ξεχωρίσει η  ήρα από το στάρι και αυτό μου με κρατά σε εγρήγορση για το τι «μέλλει γενέσθαι.»

Πρόσφατα επίσης ολοκλήρωσες μια μετάφραση διαμάντι θα την χαρακτήριζε κανείς για τα ιστορικά δεδομένα την  «ΕΠΙΤΟΜΗ ΦΙΛΙΠΠΙΚΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ … ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ»  θα ήθελες να μας δώσεις  περισσότερες λεπτομέρειες για  αυτό τον ιστορικό θησαυρό; 

Ο Ρωμαίος ιστοριογράφος, γαλατικής καταγωγής, Πομπήιος Τρόγος, στα μέσα του 1ου αι π.Χ. συνέγραψε «τις Φιλιππικές Ιστορίες» σε 44 τόμους,  ο Ιουστίνος , αργότερα, τον 1ο  με 2ο αι μ.Χ. συνέγραψε  την επιτομή του έργου αυτού  «Επιτομή των Φιλιππικών ιστοριών» ενώ το αρχικό έργο  χάθηκε. Είχα την χαρά και την τιμή να εκπονήσω τη μετάφραση και έρευνα αυτού του σπουδαίου ιστορικού έργου για πρώτη φορά στη νεοελληνική γλώσσα μετα από 2000 χρόνια.  Το έργο είναι πολύτιμο, απ’ όλες τις απόψεις, προσφέροντας ιστορικές πληροφορίες από την άποψη των Ρωμαίων και εστιάζεται κατά πολύ στο βασίλειο της Μακεδονίας ενώ κάνει μια ιστορική αναγωγή στα βασίλεια του  τότε γνωστού κόσμου.

Τι ήταν αυτό που παρακίνησε την Αλεξάνδρα να ασχοληθεί με  ένα τόσο άκρως σημαντικό έργο όπως η «ΕΠΙΤΟΜΗ ΦΙΛΙΠΠΙΚΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ … ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ»;

Λατρεύω την ιστορία, καθώς και τη μετάφραση που έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα, διότι με κάνει να νοιώθω ότι  βγάζω από τα ερείπια του χρόνου θησαυρούς, ο αρχαιολόγος με το σκεπάρνι του και εγώ με την γλώσσα.

Πόσο καιρό έρευνας και εργασίας σου πήρε για να ολοκληρώσεις το έργο αυτό;

Μου πήρε επτά ολοκλήρους μήνες εντατικής και καθημερινής εργασίας

Ήταν εύκολες οι έρευνες και στην συνέχεια η εργασίες η υπάρξανε στιγμές που αντιμετώπισες εμπόδια και εάν ναι ποια ήταν αυτά; 

Δεν ήταν καθόλου εύκολη η έρευνα, υπήρχαν πολλά ονόματα και τοπωνύμια άγνωστα και χρειάσθηκε πολύ έρευνα. Υπήρξαν στιγμές αδιεξόδου αλλά πάντα με επιμονή και υπομονή έφτανα μέχρι τέλους. Επίσης η γλώσσα ήταν παλιά και δημιουργούσε κάποιες απορίες τις οποίες διεξοδικά και πάλι αποκατέστησα. 

Θεωρείς είναι ένα βιβλίο που θα μπορούσε να μπει και στα ελληνικά σχολεία και να διδάσκετε; Πιστεύεις έχει να διδάξει πολλά άγνωστα ιστορικά στοιχεία στις επόμενες γενιές; 

 Σαφώς θα μπορούσε να μπει στα σχολεία και να διδάσκεται αλλά εξαρτάται το επίπεδο γνώσης που έχουν τα σημερινά σχολεία για να μπορέσουν να προβούν σε μια τέτοια ανάγνωση. Φυσικά στα ανώτατα ιδρύματα θα ήταν ακόμη πιο κατάλληλό διότι το συγκεκριμένο έργο κυκλοφορεί στην γαλλική,  αγγλική και ελληνική τώρα.

Έχεις σκεφτεί ποιο θα είναι το επόμενό σου βιβλίο και ποιο το περιεχόμενό του; Σε ποια κατηγορία θα ανήκει;

Προς το παρόν έχω ξεκινήσει  άλλο ιστορικό αμετάφραστο έργο, εξ ίσου σημαντικό, και ένα  άκρως ενδιαφέρον μυθιστόρημα ενώ παράλληλα ασχολούμαι και με τη μετάφραση  γαλλικού θεάτρου.

Αλεξάνδρα ευχαριστώ για την όμορφη κουβέντα που είχαμε.

Κυριάκο εγώ ευχαριστώ για αυτήν την όμορφη και ποιοτική συνέντευξη που είχα μαζί σου.