Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου: «Ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται!»

Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου: Κι επειδή, πολύ συχνά ο Κύριος χρησιμοποιούσε αυτούς τους δύο τύπους ανθρώπων στη διδασκαλία του, θα ήθελα να εξηγήσουμε σύντομα τι σημαίνει ο καθένας.

Ο τελώνης, που τον συναντήσαμε και την Κυριακή του Ζακχαίου, ήταν ο άνθρωπος που την εποχή του Χριστού έκανε το επάγγελμα του φοροεισπράκτορα. Όμως, χρησιμοποιούσε τη θέση του, για να κλέβει τους ανθρώπους. Άρα, η κοινωνία τον κάθε τελώνη τον θεωρούσε από τους πιο αμαρτωλούς ανθρώπους. Άνθρωπο που δεν έχει σχέση με τον Θεό και την Εκκλησία και γενικά την ηθική.

Από την άλλη μεριά, ο φαρισαίος, ανήκε στην μερίδα των Ιουδαίων, που θεωρούνταν οι θρήσκοι της εποχής. Ήταν αυτοί που πήγαιναν τακτικά στον Ναό, τηρούσαν τους νόμους του Θεού και η κοινωνία τούς είχε ψηλά. Ήταν οι άνθρωποι οι ηθικοί, που οι ίδιοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους ανώτερους από τους άλλους ανθρώπους, τους οποίους υποτιμούσαν ως αμαρτωλούς.

Μας λέει, λοιπόν, ο Κύριος ότι κάποτε ανέβηκαν στον ναό να προσευχηθούν δύο από αυτούς τους τύπους ανθρώπων. Και ενώ, θα περιμέναμε να μας πει ο Χριστός ότι ο Θεός άκουσε την προσευχή του Φαρισαίου, του θρήσκου ανθρώπου, μάς εκπλήσσει λέγοντάς μας ότι ο Θεός άκουσε την προσευχή του τελώνη, ενός κλέφτη, ενός αμαρτωλού.

Και γιατί συνέβη αυτό; Γιατί, όπως μας διαβεβαιώνει ο Κύριος στο τέλος της παραβολής, ο Θεός δεν αγαπά τους υπερήφανους, ενώ στους ταπεινούς δίνει τη χάρη Του. Ο φαρισαίος ήταν θρήσκος, αλλά περήφανος θρήσκος και εγωιστής. Και αυτό φαίνεται από τον τρόπο που προσεύχεται.

Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου, έλεγε, που δεν είμαι σαν και τούτον εδώ τον τελώνη. Δηλ. ύψωνε τον εαυτό του και υποτιμούσε τον τελώνη. Ενώ ο τελώνης, τι έλεγε; Θεέ μου, συγχώρεσέ με τον αμαρτωλό, που έκανα τόσες αμαρτίες και χτυπούσε το στήθος του. Αυτός μπορεί να έκλεβε, αλλά είχε συναίσθηση της αμαρτίας του και ζητούσε από τον Θεό συγχώρεση. Έτσι, έφυγε από τον ναό δικαιωμένος, ενώ ο φαρισαίος καταδικαστέος από το Θεό.