«Λαπωνία»: Κριτική Παράστασης

Το greekaffair.gr παρακολούθησε την πρεμιέρα της παράστασης «Λαπωνία» και σας μεταφέρει τις εντυπώσεις του μέσα από αυτήν την ανασκόπηση.

Μετά τις sold οut παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, η  εκρηκτική κωμωδία «Λαπωνία» των Μάρκ Ανζελέτ και Χριστίνα Κλεμέντε, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, έκανε πρεμιέρα προχτές το βράδυ, Τετάρτη 12 Μαρτίου, στο θέατρο Ζίνα.

Μια εκρηκτική και σύγχρονη κωμωδία γεμάτη ηθικά διλήμματα, που αγγίζει θέματα όπως το ψέμα, την αλήθεια, τη λογική, τη μαγεία και τα οικογενειακά μυστικά. Ανεβαίνει για πρώτη φορά στη χώρα μας, προσφέροντας γέλιο αλλά και προβληματισμό γύρω από τον θεσμό της οικογένειας αλλά και το νόημα της αλήθειας.

Υπόθεση έργου – παράστασης

Σε ένα σπίτι στη Λαπωνία, δύο οικογένειες συγκεντρώνονται για να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα. Η γιορτινή ατμόσφαιρα όμως διαταράσσεται όταν ένα από τα παιδιά αποκαλύπτει στο άλλο πως ο Άγιος Βασίλης είναι απλώς ένα ψέμα που λένε οι γονείς! Το χάος που ακολουθεί φέρνει τους γονείς αντιμέτωπους με δύσκολες αποφάσεις και απρόσμενες αντιδράσεις.

Κριτική Παράστασης: «Λαπωνία» στο Θέατρο Ζίνα.

Ένα απλό και αθώο ψέμα λειτουργεί ως καταλύτης, φέρνοντας στην επιφάνεια τις διαφορές στις αντιλήψεις, τις συγκρούσεις μεταξύ των ζευγαριών και τις βαθύτερες ανασφάλειες κάθε οικογένειας. Το έργο αξιοποιεί με έξυπνο τρόπο το χριστουγεννιάτικο σκηνικό, δημιουργώντας έναν καμβά όπου το γέλιο εναλλάσσεται με τον προβληματισμό και οι καθημερινές εντάσεις αποκτούν κωμικές αλλά και δραματικές διαστάσεις.

Σκηνοθεσία – Σκηνικά

Ο Νικορέστης Χανιωτάκης επιδεικνύει ιδιαίτερη μαεστρία στη σκηνοθεσία, ισορροπώντας ανάμεσα στο γέλιο και τις συναισθηματικές στιγμές της παράστασης. Οι διάλογοι αποδίδονται με ρυθμό και ζωντάνια, ενώ η σκηνοθετική προσέγγιση δίνει χώρο στις έντονες εναλλαγές συναισθημάτων.

Το σκηνικό, επιμελημένο από την Αγγελίνα Παπαχατζάκη, αναπαριστά με επιτυχία ένα απλό, λιτό και ζεστό, γεμάτο με την αίσθηση της Χριστουγεννιάτικης γιορτής σαλόνι. Στο βάθος, το χιονισμένο τοπίο της Λαπωνίας απλώνεται ήρεμα, δημιουργώντας μια αίσθηση απομόνωσης και γαλήνης. Ένα τζάκι να προσφέρει ζεστασιά και οικειότητα, ενώ οι χριστουγεννιάτικες πινελιές του χώρου —ένα δέντρο στολισμένο, φωτάκια, χριστουγεννιάτικα στολίδια στον χώρο— ενισχύουν τη γιορτινή ατμόσφαιρα. Η σκηνή ολοκληρώνεται με μια αναπάντεχη εικόνα: μια σούπα πεταμένη στον τοίχο, συμβολίζοντας την αποκάλυψη της αλήθειας αλλά και την ένταση που συνεχίζεται, ακόμη και μέσα στην ηρεμία του σπιτιού.

Η σκηνοθετική ματιά αγκαλιάζει τον θεατή, μεταφέροντας τον σε έναν χώρο που φαίνεται πραγματικός, ζωντανός. Οι ήχοι από τα παιδιά που ακούγονται από πάνω, οι φωνές τους και οι καβγάδες, προσθέτουν στο συναίσθημα της καθημερινότητας, κάνοντάς το να φαίνεται αληθινό. Όλα τα στοιχεία συνδυάζονται, δημιουργώντας μια αίσθηση ζεστασιάς και οικειότητας που πλημμυρίζει τον χώρο. Οι φωτισμοί, με τη σωστή τους τοποθέτηση, εντείνουν αυτή την αίσθηση, φωτίζοντας κάθε γωνιά και κάνοντας τον θεατή να νιώσει ότι όντως βρίσκεται μέσα σε αυτό το ζεστό σπίτι, όπου τα πάντα είναι ζωντανά και οικεία.

Ερμηνείες

Η ερμηνεία του Μελέτη Ηλία ως Φιλανδού συζύγου είναι εξαιρετική, με μια έντονα χαρακτηριστική προφορά που προσδίδει βάθος στον ρόλο. Η αποφασιστικότητα του χαρακτήρα να μην υποκύψει στο ψέμα και να μεγαλώσει τα παιδιά του με ειλικρίνεια ενσωματώνεται μοναδικά στην απόδοσή του. Οι αμφιβολίες και η καχυποψία του προς τους Έλληνες, τις οποίες υποστηρίζει με αυστηρότητα και ένταση, προσδίδουν μια πολύπλευρη διάσταση στο ρόλο του. Η ερμηνεία του καταφέρνει να συνδυάσει τον εκνευριστικό χαρακτήρα με την ανθρώπινη αμφιβολία, κάνοντάς τον ενδιαφέρον και εντυπωσιακό.

Η Βίβιαν Κοντομάρη ως σύζυγος του Μελέτη Ηλία φέρνει μια εξαιρετικά ζεστή και συναισθηματική παρουσία στην παράσταση. Η ερμηνεία της είναι γεμάτη ένταση και ζεστασιά, κάνοντάς την αμέσως προσιτή και αγαπητή στο κοινό. Ως μια γυναίκα μακριά από την πατρίδα της, η Βίβιαν φέρνει στο προσκήνιο τις εσωτερικές της ανησυχίες και τις αντιφάσεις με απλότητα και δύναμη. Η ισχυρή αίσθηση του τι σημαίνει να είναι κάποιος απομακρυσμένος από τα ρίζες του, αποτυπώνεται με σπαρακτική ειλικρίνεια στην ερμηνεία της.

Η Βάσω Λασκαράκη στον ρόλο της αδερφής της Βίβιαν Κοντομάρη δίνει μια αναπάντεχη και γοητευτική παρουσία στην παράσταση. Η προσέγγισή της στο ρόλο γίνεται με μια αθωότητα. Υπάρχει μια ενθουσιώδης διάθεση να ζήσει τη μαγεία των Χριστουγέννων, να δει από κοντά τον Αϊ-Βασίλη και να ικανοποιήσει την επιθυμία του γιού της. Ή μήπως είναι κατά βάθος δική της επιθυμία; Η ερμηνεία της προσφέρει μια αίσθηση ελπίδας και ανεμελιάς, χωρίς να γίνεται επιφανειακή. Ο χαρακτήρας της αποκαλύπτει την αντίθεση ανάμεσα στη χαρά για τις γιορτές και τη συνειδητοποίηση πως τίποτα δεν είναι τέλειο, κάτι που αποδίδεται αριστοτεχνικά μέσα από την ερμηνεία της.

Ο Σπύρος Τσεκούρας, στο ρόλο του συζύγου της Βάσως Λασκαράκη, καταφέρνει να δημιουργήσει μια αξιοσημείωτη δυναμική στη σκηνή με την αστείρευτη ενέργειά του. Ο χαρακτήρας του, ένας καταπιεσμένος φωνακλάς και γεμάτος αυτοπεποίθηση (sexy) άντρας, καταφέρνει να είναι αστείος χωρίς να ξεφεύγει από το συναισθηματικό βάρος της παράστασης. Η ερμηνεία του ενισχύει τη σχέση του με την γυναίκα του, δημιουργώντας στιγμές γέλιου και συγκίνησης, με έναν ξεχωριστό τρόπο. Η θετική του ενέργεια και η υποστήριξη στη σύζυγό του, ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλουν, προσδίδουν μία όμορφη αίσθηση αλληλοϋποστήριξης και συντροφικότητας στη σκηνή.

Δεν πρόκειται για μια απλή κωμωδία. Μέσα από το χιούμορ της, αγγίζει βαθύτερα ζητήματα με τρόπο ουσιαστικό και διασκεδαστικό. Αναδεικνύει το εύθραυστο όριο μεταξύ αλήθειας και ψέματος. Πότε η αλήθεια λειτουργεί λυτρωτικά και πότε πληγώνει; Αγγίζει τις οικογενειακές σχέσεις, φωτίζοντας τις διαφωνίες, τις παρεξηγήσεις αλλά και την προσπάθεια διατήρησης των παραδόσεων με έναν ρεαλιστικό και ταυτόχρονα απολαυστικό τρόπο. Πραγματεύεται τον ρόλο της μαγείας στη ζωή όλων των ανθρώπων ανεξάρτητα από την ηλικία. Το δίλημμα γύρω από την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη γίνεται αφορμή για να τονιστεί η σημασία της φαντασίας και της πίστης στα όνειρα, υπενθυμίζοντας πόσο απαραίτητη είναι αυτή η σπίθα ελπίδας στην καθημερινότητά μας.

Η θεατρική παράσταση «Λαπωνία» αποτελεί μια από τις πιο ολοκληρωμένες και έξυπνες κωμωδίες της χρονιάς. Συνδυάζοντας το εορταστικό κλίμα με τον προβληματισμό γύρω από την αλήθεια και τις οικογενειακές σχέσεις, προσφέρει στο κοινό μια διασκεδαστική αλλά και συγκινητική εμπειρία. Οι εξαιρετικές ερμηνείες, η προσεγμένη σκηνοθεσία και η ισορροπία μεταξύ κωμωδίας και δραματικής υπόστασης καθιστούν την παράσταση ιδανική επιλογή για κάθε θεατή που αναζητά ένα έργο με χιούμορ και βάθος.

Εισιτήρια: ΕΔΩ 

Αυτή η κριτική στοχεύει να προβάλει τις κεντρικές αρετές της παράστασης και να ενθαρρύνει τους αναγνώστες να βιώσουν την εμπειρία από κοντά καθώς και να δείξει τις αδυναμίες αυτής.