«ΜΑΜΑ ΜΟΥ!»: Κριτική Παράστασης

Το greekaffair.gr παρακολούθησε την παράσταση «ΜΑΜΑ ΜΟΥ!» και σας μεταφέρει τις εντυπώσεις του μέσα από αυτήν την ανασκόπηση.

Κριτική Παράστασης: «Μαμά Μου!» – Μια συγκινητική και ανατρεπτική ιστορία στο Θέατρο Μουσούρη

Πόσο εφικτό θα ήταν να «ενοικιάσεις» μια μητέρα; Να υπάρξει μια αγγελία που να αναζητά μια μάνα ή να προσφέρει μητρική φροντίδα επί πληρωμή; Η απάντηση σε αυτό το τολμηρό ερώτημα δίνεται στη θεατρική παράσταση «Μαμά Μου!», που ανεβαίνει στο Θέατρο Μουσούρη κάθε Δευτέρα και Τρίτη, σε παραγωγή της Panik Theater Productions.

Το έργο της Ισπανίδας Μάρτα Μπαρσελό θέτει ένα πρωτότυπο και συγκινητικό δίλημμα: μπορεί μια σχέση μητέρας-κόρης να δημιουργηθεί μέσα από μια ιδιωτική συμφωνία, ακόμα κι αν τα δύο πρόσωπα είναι εντελώς άγνωστα μεταξύ τους; Μια γυναίκα προσλαμβάνει μια άλλη για να γίνει «μητέρα» της και εκείνη αποδέχεται τον ρόλο, ακολουθώντας τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου. Όμως, μπορεί μια τέτοια σχέση να μείνει καθαρά επαγγελματική; Ή μήπως τα συναισθήματα και η ανάγκη για ουσιαστική ανθρώπινη σύνδεση θα ανατρέψουν τα πάντα;

Στον ρόλο της «μητέρας» βλέπουμε τη μοναδική Σοφία Βογιατζάκη, που μέσα από τη συγκινητική και δυνατή ερμηνεία της δίνει σάρκα και οστά σε έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα, γεμάτο αγάπη, χιούμορ και ανατροπές. Την «κόρη» υποδύεται η Νίκη Λάμη, φέρνοντας στη σκηνή τη βαθιά επιθυμία του ανθρώπου για τρυφερότητα και αποδοχή.

Μέσα από τους διαλόγους και την εξέλιξη της σχέσης των δύο χαρακτήρων, το έργο θέτει ερωτήματα που αγγίζουν την ψυχή του θεατή: Είναι οι δεσμοί αίματος απαραίτητοι για να υπάρξει μια ουσιαστική σχέση μητέρας-παιδιού; Μπορούμε να επιλέξουμε τους γονείς μας ή τα παιδιά μας; Η μητρότητα είναι απλώς βιολογική ή κάτι βαθύτερο, που γεννιέται μέσα από τις πράξεις και τα συναισθήματα;

Το «Μαμά Μου!» δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό σχόλιο για τις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά ένας ύμνος στην αγάπη που δεν γνωρίζει όρια και στερεότυπα. Μια συγκινητική παράσταση που θα προκαλέσει το γέλιο, τη συγκίνηση και ίσως μια νέα οπτική για το τι σημαίνει πραγματικά οικογένεια.

Δύο γυναίκες μόνες. Μία μάνα και μία κόρη. Δύο γυναίκες πληγωμένες. Δύο γυναίκες με αγάπη. Δυο γυναίκες υπέροχες. Οι ζωές μας με τους άλλους συναντιούνται τυχαία ή μοιραία; Πόσο αρμονική μπορεί να είναι η συνύπαρξη μιας μάνας με μια κόρη… Τα συναισθήματα μας μοιάζουν συχνά με χάρτινες βαρκούλες σε θαλασσοταραχή. Έτσι είναι και τα συναισθήματα των γυναικών αυτών, αλλά ευτυχώς είναι εκεί η μία για την άλλη. Βράχος ακλόνητος. Η μάνα και η κόρη. Η κόρη και η μάνα. Μια σχέση αληθινή και ουσιαστική, αν και αποτελεί ένα συμβόλαιο. Έτσι κι αλλιώς η ζωή μας όλη είναι ένα συμβόλαιο.

Μια ιστορία αληθινή ή ψεύτικη; Μπορεί η ζωή να δημιουργήσει μια τέτοια σχέση; και να μην μπορεί η αληθινή ζωή να το καταφέρει ευτυχώς υπάρχει το θέατρο. Και ευτυχώς η Σοφία Βογιατζάκη και η Νίκη Λάμη είναι εκεί. Και κάνουν το δικό τους εκεί, δικό μας εδώ και μας παρασύρουν σε μία υπέροχη ιστορία. Και απογειώνουν την όμορφη αυτή ιστορία και την πάνε στα ουράνια. Μία από τις παραστάσεις που έλεγα μέσα μου, ας μην τελειώσει, ας μην τελειώσει, αν και τα δάκρυα έτρεχαν καθόλη τη διάρκεια της. Δάκρυα χαράς και συμπάθειας προς τις δύο εκπληκτικές αυτές γυναίκες, που με την βοήθεια ενός απλού και λιτού σκηνικού μας μεταφέρουν τα συναισθήματά τους και την ζωή τους. Μια ζωή με χαρές, με εύκολες και δύσκολες στιγμές. Δύο ερμηνείες βαθιές και ουσιαστικές. Δεν ξέρω ποιο χειροκρότημα θα μπορούσε να επιβραβεύσει αυτήν την παράσταση, αλλά από τη μέρα που την ειδα είμαι πιο γεμάτος. Γιατί όλοι έχουμε πει μαμά μου. Αλλά οι δύο πρωταγωνίστριες το εννοούν και το χρειάζεται περισσότερο από όλους μας…

Η Σοφία Βογιατζάκη (ποιος μπορεί να μιλήσει για το ταλέντο της;) από την πρώτη στιγμή μας βάζει μέσα στην ιστορία με μια αφοπλιστική και συγκινητική έναρξη και στη συνέχεια ξετυλίγει το κουβάρι. Και η Νίκη Λάμη με μια μοναδική ερμηνεία, δείχνει πόσο ταλαντούχα ηθοποιός είναι. Ένα από τα διαμάντια των ηθοποιών της γενιάς της που κοιτά κατάματα τους θεατές και δεν διστάζει να εξελίξει την ηρωίδα της. Και οι δύο με έκαναν να αναρωτιέμαι συνεχώς πώς και γιατί συμβαίνουν όλα αυτά που εξελισσόντουσαν.

Την οικογένεια μας δεν την επιλέγουμε και συχνά νιώθουμε μια δυσφορία για εκείνη. Τι θα γινόταν όμως αν την επιλέγαμε; Αν κάναμε ένα συμβόλαιο για κάποιο χρονικό διάστημα και μετά μπορούσαμε να το σπάσουμε ή να μην το ανανεώσουμε; Θα ήμασταν πιο ευτυχισμένοι;

Μην τη χάσετε στο Θέατρο Μουσούρη, κάθε Δευτέρα και Τρίτη!