«Ο Ταύρος που έπαιζε πίπιζα» του Ευγένιου Τριβιζά: Κριτική Παράστασης

Το greekaffair.gr παρακολούθησε την παράσταση «Ο Ταύρος που έπαιζε πίπιζα» και σας μεταφέρει τις εντυπώσεις του μέσα από αυτήν την ανασκόπηση.

Κριτική Παράστασης: «Ο Ταύρος που έπαιζε πίπιζα» του Ευγένιου Τριβιζά στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Κριτική παράσταση: Σωτήρης Σουλούκος & Ιωάννης Αρμυριώτης

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά φιλοξενεί φέτος την εμβληματική θεατρική μεταφορά του έργου του Ευγένιου Τριβιζά, «Ο Ταύρος που έπαιζε πίπιζα». Μια παράσταση που, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Κωνσταντίνου Ρήγου και με τη μουσική επιμέλεια του Δημήτρη Παπαδημητρίου, αναδεικνύει τη διαχρονικότητα του έργου και τη δύναμη των μηνυμάτων του, καθιστώντας το πιο επίκαιρο από ποτέ.

Η υπόθεση

Η ιστορία τοποθετείται στην πολύχρωμη και γεμάτη πάθος Ισπανία, λίγο πριν τη μεγάλη στιγμή ενός θρυλικού ταυρομάχου, του Ελ Πεπόλδο ντε Θαλούθας ντε Βερέγγας ντε Βεράντας. Ο Ελ Πεπόλδο ετοιμάζεται να δώσει την εκατοστή του ταυρομαχία, αντιμετωπίζοντας τον εκατοστό του ταύρο, αλλά μια αναπάντεχη επίσκεψη στο δωμάτιό του, λίγο πριν την ιστορική αναμέτρηση, πυροδοτεί μια σειρά αποκαλύψεων που αλλάζουν τα πάντα. Το παρελθόν επιστρέφει, και μια μοιραία στιγμή από την παιδική του ηλικία συνδέεται με τον ταύρο που πρόκειται να αντιμετωπίσει, ανατρέποντας όσα θεωρούσε δεδομένα.

Το έργο καταφέρνει να προσφέρει μια διττή οπτική: από τη μία, μέσα από τα μάτια ενός ταυρομάχου που διψά για δόξα, και από την άλλη, μέσα από την οπτική ενός ταύρου που βαδίζει προς τον θάνατο. Αυτή η αντιπαράθεση αναδεικνύει τη σκληρή πραγματικότητα των ταυρομαχιών και προσκαλεί το κοινό να αναλογιστεί βαθύτερα ζητήματα γύρω από την ηθική και τη βία.

Σκηνοθεσία και εικαστική προσέγγιση

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος, με τη χαρακτηριστική του σκηνοθετική ματιά, προσδίδει στην παράσταση έναν αέρα θεατρικού μεγαλείου. Οι γρήγορες εναλλαγές σκηνών, η δυναμική κίνηση των ηθοποιών και η εμπνευσμένη αξιοποίηση του χώρου δημιουργούν μια παράσταση γεμάτη ένταση, συγκίνηση και χιούμορ. Οι προβολές – Video, της Βικτώρια Βελλοπούλου, που προβάλλονται κατά τη διάρκεια της παράστασης είναι εντυπωσιακές και ενισχύουν την ατμόσφαιρα, λειτουργώντας ως παράθυρο στον φανταστικό κόσμο του έργου.

Ερμηνείες και χορογραφία

Ο Πάρις Παρασκευάδης καθηλώνει το κοινό με μια εντυπωσιακή ερμηνεία, αποδεικνύοντας το πολύπλευρο ταλέντο του. Με εξαιρετική φωνή, άψογες χορευτικές κινήσεις και δυναμική υποκριτική παρουσία, διατηρεί την ένταση του ρόλου του από την πρώτη έως την τελευταία στιγμή. Ακόμη και όταν η προσοχή των μικρών θεατών αποσπάται, εκείνος παραμένει απόλυτα αφοσιωμένος, εκπέμποντας μια λάμψη που δεν περνά απαρατήρητη.

Ο υπόλοιπος θίασος παρουσιάζεται εξαιρετικά δεμένος, με κάθε ηθοποιό να προσθέτει τη δική του ξεχωριστή πινελιά στο έργο, δημιουργώντας ένα αρμονικό και γεμάτο ενέργεια σύνολο.

Η σκηνογραφία και οι ενδυμασίες είναι εξαιρετικές, αποτυπώνοντας την ατμόσφαιρα της Ανδαλουσίας με μια μίξη ρεαλισμού και θεατρικής φαντασίας.

Η μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου συνοδεύει μοναδικά την αφήγηση, ενισχύοντας τις συναισθηματικές κορυφώσεις και προσδίδοντας μια αίσθηση κινηματογραφικού μεγαλείου στην παράσταση. Οι ήχοι της ισπανικής κιθάρας, οι δυναμικές μελωδίες και οι λεπτές μουσικές αποχρώσεις δένουν άψογα με τη δράση, κάνοντας την εμπειρία ακόμη πιο συναρπαστική.

Αν έπρεπε να αναφέρουμε κάποιο μειονέκτημα της παράστασης, αυτό θα ήταν οτι σε ορισμένες σκηνές οι διάλογοι και τα τραγούδια δεν ακούγονταν πάντα με απόλυτη καθαρότητα. Επίσης, η διάρκεια του έργου ίσως να είναι αρκετά μεγάλη για τα μικρότερα παιδιά, αφού από τη μέση και έπειτα παρατηρήθηκε ότι κάποια από αυτά άρχισαν να είναι ανήσυχα. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι το ταλέντο και η σκηνική παρουσία των ηθοποιών ήταν εντυπωσιακά, διατηρώντας με συνέπεια τόσο τον ρυθμό όσο και τη ροή του έργου.

Η παράσταση «Ο Ταύρος που έπαιζε πίπιζα» του Ευγένιου Τριβιζά δεν είναι απλώς μια παιδική παράσταση – είναι ένα βαθιά συγκινητικό έργο που μιλάει στην ψυχή μικρών και μεγάλων. Με υπέροχα μηνύματα, δυνατές ερμηνείες και μια ατμόσφαιρα που καθηλώνει, καταφέρνει να διατηρήσει τη μαγεία του ακόμη και μετά από 40 χρόνια. Η σύγχρονη σκηνοθετική προσέγγιση και η αρμονική συνεργασία των συντελεστών το αναδεικνύουν ως μια από τις πιο σημαντικές παιδικές παραστάσεις της σεζόν, αποδεικνύοντας πως το καλό θέατρο απευθύνεται σε θεατές κάθε ηλικίας.

Μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε – είτε είστε παιδί είτε απλώς διατηρείτε το παιδί μέσα σας.

Εισιτήρια: ΕΔΩ 

---

Αυτή η κριτική στοχεύει να προβάλει τις κεντρικές αρετές της παράστασης και να ενθαρρύνει τους αναγνώστες να βιώσουν την εμπειρία από κοντά καθώς και να δείξει τις αδυναμίες αυτής.

Πηγή: Greekaffair.gr