Όταν η Αγία Ευφημία η μεγαλομάρτυς εμφανίστηκε στον Άγιο Παΐσιο
Όταν η Αγία Ευφημία εμφανίζεται μυστηριακά στο κελί του Γέροντα Παϊσίου, σε μια στιγμή έντονης πνευματικής σύνδεσης και θείας παρουσίας.
Γράφει ο θεολόγος και συγγραφέας Γιώργος Φουκαδάκης
Ο Άγιος Παΐσιος, γνωστός για τη βαθιά του πίστη και τα πνευματικά του βιώματα, δέχεται την ουράνια επίσκεψη με απόλυτη ταπείνωση και συγκίνηση.
Ο Άγιος Παΐσιος έκανε τον μεγάλο ασκητικό του αγώνα στην Καλύβη του Τιμίου Σταυρού, στην έρημο της Καψάλας.
Μόλις είχε επιστρέψει στο Άγιον Όρος, από μια επίσκεψή του έξω στον κόσμο. Στο κελί του προσευχόταν και έκανε την ακολουθία των Ωρών με το κομποσχοίνι του. Ήταν Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 1974 (π.η.), δέκα η ώρα το πρωί., όταν άκουσε χτύπημα στην πόρτα και μια γυναικεία φωνή να του λέει:
«Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών»! «Πως βρέθηκε γυναίκα μέσα στο Όρος;», σκέφτηκε, αισθάνθηκε όμως μια θεία γλυκύτητα! «Ποιος είναι;» τη ρώτησε.
«Η Ευφημία», απάντησε. Σκέφτηκε: «Ποια Ευφημία; Μήπως καμιά γυναίκα έκανε καμιά τρέλα και ήρθε με ανδρικά στο Όρος; Τώρα τι να κάνω;»
Ακούστηκε δεύτερο χτύπημα στην πόρτα. Ρώτησε ξανά: «Ποιος είναι;» «Η Ευφημία» λέει πάλι. Σκεφτόταν περισσότερο και δεν άνοιξε. Στο τρίτο χτύπημα άνοιξε μόνη της η πόρτα, αν και ήταν κλεισμένη από μέσα με σύρτη.
Άκουσε βήματα στον διάδρομο. Βγήκε από το κελί του και βλέπει μπροστά του μια γυναίκα η οποία
φόραγε μαντίλα και τη συνόδευε ένας άνδρας που έμοιαζε με τον Ευαγγελιστή Λουκά, ο οποίος όμως ύστερα από λίγο εξαφανίστηκε! Έλαμπε το πρόσωπό της Αγίας Ευφημίας και αυτό έκανε τον Άγιο Παΐσιο να θεωρήσει ότι δεν πρόκειται γιακάποιο πειρασμό.
«Η μάρτυς Ευφημία!»
Τη ρώτησε πάλι ποια είναι. «Η μάρτυς Ευφημία», του απάντησε. Της λέει: «Αν είσαι η μάρτυς Ευφημία, έλα να προσκυνήσεις την Αγία Τριάδα. Ό,τι κάνω εγώ να κάνεις και εσύ». Μπήκε στην Εκκλησία και έκανε μια μετάνοια λέγοντας: «Εις το όνομα του Πατρός». Το επανέλαβε η Αγία και έκανε και εκείνη μια μετάνοια. «Και του Υιού».
Το είπε η μάρτυς με μια ψιλή φωνή. Της ζήτησε να το πει πιο δυνατά, και πράγματι εκείνη επανέλαβε «Και του Υιού», δυνατότερα. Ενώ η αγία βρισκόταν στον διάδρομο, την είδε να κάνει μετάνοιες, όχι προς τον ναό, αλλά προς το κελί, όπου υπήρχε μια εικόνα της Αγίας Τριάδας. Είπε ο Άγιος: «και του Αγίου Πνεύματος», το επανέλαβε η Αγία Ευφημία.
Τότε ο Άγιος Παΐσιος την προσκύνησε και την ασπάστηκε τα πόδια και στην άκρη της μύτης της, γιατί θεώρησε αναίδεια να την ασπαστεί στο πρόσωπο.
Κάθισαν στο μικρό διάδρομο, σε ένα μικρό μπαούλο και ένα σκαμνάκι, και η μεγαλομάρτυς Ευφημία του εξιστόρησε τη ζωή της. Καθώς διηγιόταν τα μαρτύριά της, ο Άγιος τα ζούσε, τα έβλεπε! «Πως άντεξες τέτοια μαρτύρια;», τη ρώτησε.
«Αν ήξερα τι δόξα έχουν οι Άγιοι, θα έκανα ό,τι μπορούσα να περάσω πιο μεγάλα
μαρτύρια!», του απάντησε. Του έκανε εντύπωση πως άντεξε τα μεγάλα μαρτύριά της,
αν και «μικροκαμωμένη και αδύνατη, μια σταλιά!» Όλα έγιναν από τη μεγάλη αγάπη
της στον Χριστό!
«Με παλάβωσες, με παλάβωσες, Αγία Ευφημία! Ξέρεις πως με έκανες; Τέτοια λεπτή γλυκύτητα!», φώναζε μετά από αυτή τη θεία εμπειρία. Για τρεις ημέρες δεν μπορούσε ούτε να φάει ούτε κάνει κάτι άλλο. Μόνο δοξολογούσε τον Θεό!
Στο Μηναίο, στο Συναξάρι της 7 ης Φεβρουαρίου, πρόσθεσε: «Η Αγία
Ευφημία!!!!!!!».
Έγραψε μετά σε επιστολή του: «Σε όλη μου τη ζωή δε θα μπορέσω να εξοφλήσω τη μεγάλη μου υποχρέωση στην Αγία Ευφημία, η οποία, ενώ ήταν άγνωστή μου και χωρίς να είχε καμιά υποχρέωση, μου έκανε αυτή τη μεγάλη τιμή…»!
Ένα στιχηρό προσόμοιο, της αφιέρωσε: «Ποίοις ευφημιών άσμασιν ευφημήσωμεν την Ευφημίαν,
Την καταδεχθείσαν από άνωθεν και επισκεφθείσαν κάτοικον μοναχόν ελεεινόν εν τη Καψάλα.
Εκ τρίτου την θύραν πάλιν του έκρουσε τετάρτη ηνοίχθη μόνη εκ θαύματος και εισελθούσα με ουράνιον δόξαν, του Χριστού η Μάρτυς, προσκυνούντες ομού Τριάδα την Αγίαν».
Και ένα εξαποστειλάριο: «Μεγαλομάρτυς ένδοξε του Χριστού Ευφημία, σ’ αγαπώ πολύ πολύ μετά την Παναγία…».
Με την καθοδήγησή του αγιογράφησαν οι μοναχές του Ησυχαστηρίου της Σουρωτής την Αγία Ευφημία, όπως είχε παρουσιαστεί στον Άγιο Παΐσιο. Φιλοτέχνησε ό ίδιος μικρά εικονάκια της Αγίας και τα μοίραζε ως ευλογία στους προσκυνητές της Καλύβης του.
Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ
Η μεγαλομάρτυς Ευφημία γεννήθηκε το 284 μ.Χ., στη Χαλκηδόνα της Μικράς Ασίας. Ο Φιλόφρων ήταν ο πατέρας της και η Θεοδωρησιανή η μητέρα της, ευσεβείς χριστιανοί οι οποίοι διαπαιδαγώγησαν με χριστιανικό ήθος την κόρη τους.
Η πολύ όμορφη Ευφημία διακρίθηκε από μικρή ηλικία για τον θείο ζήλο της, την αγαθή καρδιά της, το ήθος και τη σεμνότητά της, την αγνότητά της, τη φιλανθρωπία της.
Διωγμός Διοκλητιανού. Φυλάκιση
Κατά τον σκληρό διωγμό του Διοκλητιανού, επί ανθύπατου Πρίσκου στη Μικρά Ασία, η Ευφημία ευρισκόμενη τότε στο άνθος της ηλικίας της (21 ετών, κατ’ άλλους 18 ετών), αρνήθηκε να παρευρεθεί σε ειδωλολατρική γιορτή προς τιμήν του θεού Άρη.
Συνελήφθη μαζί με άλλους χριστιανούς και οδηγήθηκαν με αλυσίδες σε μια φυλακή υγρή και σκοτεινή. Εκεί τους στέρησαν το φαγητό και το νερό επί πολλές ημέρες.
Αφού συμπληρώθηκαν στη φυλακή είκοσι ημέρες, τις κάλεσε ο ανθύπατος Πρίσκος. «Μεταβάλετε, λοιπόν, γνώμη;», τις ρώτησε. Απάντησαν όλες μαζί ότι με τίποτα δε θα αλλάξουν γνώμη! Τον κάλεσαν, μάλιστα, να απορρίψει την πλάνη της ειδωλολατρίας και να αγωνιστεί για τη σωτηρία του. Το άκουσμα αυτών των λόγων, ακολούθησαν σφοδρά χτυπήματα με ράβδους, μαστίγια και πέτρες. Όλες τις άλλες τις έφεραν πίσω στη φυλακή, με εξαίρεση την όμορφη Ευφημία.
Ο ανθύπατος προσπάθησε να δελεάσει την όμορφη κόρη της Χαλκηδόνας. Η Ευφημία ομολογούσε την πίστη της και διακήρυξε ότι θα ήταν χαρούμενη αν την οδηγούσαν στο μαρτύριο για τον Νυμφίο Χριστό.
Ο κριτής, μετά την ομολογία της αυτή, την καταδίκασε σε θάνατο με φρικτά βασανιστήρια. Την απόφαση άκουσε με αγαλλίαση η Ευφημία. Θεώρησε μεγάλη τιμή να θυσιαστεί για την πίστη της στον Χριστό.
Τα βασανιστήρια και το μαρτύριό της (305 μ.Χ.)
Της συνέτριψαν τα οστά, την έδεσαν στον τροχό και τις ξέσκιζαν τη σάρκα. Εκείνη απευθύνθηκε προς τον άδικο κριτή: «Οι τροχοί σου και αυτά τα σαθρά μηχανήματα μου ανάβουν σφοδρότερο τον πόθο του Χριστού» και συνέχιζε να προσεύχεται. Ο τροχός απέτυχε, γιατί ισχυρότερη δύναμη τον σταμάτησε.
Η καιγόμενη κάμινος προετοιμαζόταν με πιο υψηλές θερμοκρασίες για να την ρίξουν εκεί. Αλλά εκείνοι που θα το εκτελούσαν, ο Σωσθένης και ο Βίκτωρ, το αρνήθηκαν! «Δεν μπορούμε να αγγίξουμε το σώμα αυτής της παρθένου, γιατί βλέπουμε άντρες φοβερούς στην όψη, οι οποίοι είναι έτοιμοι να την προστατέψουν και να την αναδείξουν πιο δυνατή από τη φωτιά»! Δυο άλλοι ανέλαβαν να ρίξουν την κόρη στη φωτιά.
Η φλόγα όμως έσβησε και η αγία βγήκε αβλαβής, χωρίς ούτε τα ρούχα της να καούν! Η ίδια παρακάλεσε τον Κύριο να αξιωθεί το λαμπρό στεφάνι του μαρτυρίου. Και ο Κύριος άκουσε την επιθυμία της. Τη μετέφεραν σε ένα αμφιθέατρο και την έριξαν σε θηρία, λιοντάρια και αρκούδες, κάτω από τα βλέμματα των ειδωλολατρών.
Η αγία κόρη γονάτισε και προσευχήθηκε στον Κύριο για τη σωτηρία της ψυχής της και για τη νίκη της Εκκλησίας. Μετά το θανατηφόρο δάγκωμα μιας τρομερής αρκούδας, παρέδωσε το πνεύμα της (16 Σεπτεμβρίου 305 μ.Χ). Από τον Ουρανό ακούστηκε η φωνή: «Τρέξε προς τον στεφανοδότη, αφού αγωνίστηκες τον καλό αγώνα και ήδη τέλειωσες τον δρόμο, για να λάβεις τα έπαθλα των αγώνων σου»!
Το σώμα της μεγαλομάρτυρος Ευφημίας παρέλαβαν οι ίδιοι οι γονείς της χαρούμενοι, γιατί παρέδωσαν τέτοια αθλήτρια στην Εκκλησία, για να καταταχθεί στη χορεία των μεγάλων μαρτύρων της.
Η αγιοκατάταξη και τα άγια Λείψανά της
Η μεγαλομάρτυρας Ευφημία πολύ γρήγορα καταγράφηκε στο αγιολόγιο της Εκκλησίας και ήδη από τις αρχές του 4 ου αι. μ.Χ. υπήρχε ναός στη Χαλκηδόνα αφιερωμένος στη μνήμη της, όπου είχαν εναποτεθεί τα λείψανά της. Σήμερα το σεπτό λείψανό της παραμένει άφθαρτο στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στην Κωνσταντινούπολη.
Το θαύμα της
Κατά την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο (451 μ.Χ.) στη Χαλκηδόνα, οι άγιοι Πατέρες της Συνόδου τοποθέτησαν στο άγιο λείψανό της τον Ορθόδοξο Τόμο και τον Τόμο των μονοφυσιτών. Τον μεν Ορθόδοξο Τόμο παρέλαβε και κράτησε σφικτά στην αγκαλιά της, ενώ τον αιρετικό Τόμο απέρριψε κάτω στα πόδια της! Με τον τρόπο της ομολόγησε πάλι την αλήθεια της Ορθοδοξίας.
Πηγη Greekaffair.gr
