Greekaffair.gr: Η άλλη πλευρά της ενημέρωσης
Έθιμα και παραδοσεις

Τα παραδοσιακά τοπικά ποτά της Ελλάδας

Ούζο, ρακή, τσίπουρο, λικέρ, ρακομέλο, μαστίχα: τα απόλυτα μεσογειακά απεριτίφ.

Η γεύση τους μοναδικές. Ο χαρακτήρας τους, ξεχωριστός, μυρίζει Ελλάδα και εμπειρίες άλλοτε χειμώνα και άλλοτε καλοκαιριού. Ούζο, ρακή, τσίπουρο λικερ ρακόμελο και μαστίχα: Διαλεχτά ελληνικά  αποστάγματα της Ελλάδας.

Το ελληνικό ούζο

Tο ούζο θεωρείται το «εθνικό» ποτό της Ελλάδας καθώς η παραγωγή του γίνεται παραδοσιακά και αποκλειστικά στην Ελλάδα.

Προέρχεται από απόσταξη και βασικό του συστατικό αποτελεί ο γλυκάνισος, ενώ άλλα συστατικά που χρησιμοποιούνται είναι ο μάραθος, η μαστίχα, η κανέλα, το μοσχοκάρυδο – χαρίζοντας τα ξεχωριστά τους αρώματα στην συνταγή. Τα ίχνη της ιστορίας του ούζου χάνονται στους αιώνες.

Κάποιοι ισχυρίζονται πως οι ρίζες του βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, ενώ κάποιοι άλλοι λένε πως είναι προϊόν των νεότερων χρόνων. Όπως και να έχει, από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους και μετά το ούζο φαίνεται να «ρίζωσε» στη Λέσβο και ειδικά στο Πλωμάρι που θεωρείται η ιδιαίτερη πατρίδα του.

Το ούζο μπορούμε κάλλιστα να το απολαύσουμε τόσο το καλοκαίρι όσο και το χειμώνα, ως απεριτίφ ή ως συνοδευτικό μεζέδων και φυσικά με καλή παρέα. Ως γνήσιο ελληνικό προϊόν, η απόλαυση του ούζου είναι άμεσα συνδεδεμένη με το τελετουργικό που ακολουθεί ο τρόπος που σερβίρεται και καταναλώνεται: Η γεύση και τα αρώματά του αναδεικνύονται καλύτερα όταν το ούζο σερβιριστεί ως εξής: πρώτα βάζουμε στο ποτήρι μας το ούζο, μετά κρύο νερό και τελευταίο τον πάγο.

Με αυτόν τον τρόπο, η θερμοκρασία του αποστάγματος πέφτει σταδιακά, και χαρίζει στο ούζο τη μοναδική του γεύση, το υπέροχό του άρωμα, αλλά και το γνωστό γαλακτώμα. Συνοδέψτε το με ελληνικά προϊόντα που αναδεικνύουν τη γεύση του: ψητό λιαστό χταπόδι, ένα καλό λαδοτύρι Ζακύνθου ή Μυτιλήνης, κοπανιστή Μυκόνου ή Τήνου, γαύρο μαρινάτο και πιπεριές τουρσί.

Παραδοσιακή ρακή και εκλεκτό τσίπουρο

Δυο δημοφιλή τοπικά ποτά, η ρακή και το τσίπουρο, που συχνά συγχέονται, βρίσκονται στα μεγάλα παρεΐστικα τραπέζια στις ταβέρνες και τα παραδοσιακά καφενεία σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Παράγονται με το ξύπνημα του φθινοπώρου, από τα μέσα Σεπτεμβρίου μέχρι και τον Οκτώβριο, και προς τιμήν της παρασκευής τους στήνονται οικογενειακές γιορτές γύρω από τα μεγάλα καζάνια της απόσταξης.

Τσίπουρο

Το τσίπουρο είναι παραδοσιακό προϊόν της θεσσαλικής και ηπειρωτικής Ελλάδας, ενώ η ρακή της Κρήτης. Φτιάχνονται από τα σταφύλια που δεν πηγαίνουν προς οινοποίηση, είναι όμως ικανά να παράξουν αποστάγματα περιωπής. Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζετε, πριν τα ζητήσετε, είναι πως η βασική διαφορά τους είναι οι αλκοολικοί βαθμοί και η προσθήκη γλυκάνισου, που ενώ συμμετέχει πολλές φορές στην παρασκευή του τσίπουρου, για τη ρακή δεν νοείται.

Τσίπουρο με γλυκάνισο θα απολαύσετε σίγουρα στα θεσσαλικά  παραδοσιακά τσιπουράδικα, συνοδεία εξαιρετικών μεζέδων από παραδοσιακά προϊόντα τής γύρω περιοχής και της ευρύτερης Θεσσαλίας. Πιείτε το σκέτο, παγωμένο ή με πάγο.

 Ρακή

Η ρακή, απόσταγμα για δυνατούς και ατρόμητους πότες, ανήκει στα ποτά που βρίσκονται στο καθημερινό διαιτολόγιο των Κρητικών ανεξάρτητα από την ηλικία τους και πίνεται κυρίως σε σφηνάκια, παγωμένη ή σε θερμοκρασία δωματίου.

Συνοδέψτε τη με παραδοσιακά προϊόντα Κρήτης: γραβιέρα, ξυδάτο απάκι (παραδοσιακό αλλαντικό), ντολμαδάκια, ψητό κρέας ή ό,τι άλλο φτάσει στο τραπέζι, ακόμη και με παραδοσιακά γλυκά, όπως  τα ξεροτήγανα ή τα τυρένια καλιτσούνια και οι μελωμένες σφακιανές πίτες.

Συνοδέψτε τη με παραδοσιακά προϊόντα Κρήτης: γραβιέρα, ξυδάτο απάκι (παραδοσιακό αλλαντικό), ντολμαδάκια, ψητό κρέας ή ό,τι άλλο φτάσει στο τραπέζι, ακόμη και με παραδοσιακά γλυκά, τα ξεροτήγανα ή τα τυρένια καλιτσούνια και τις μελωμένες σφακιανές πίτες.

Ρακόμελο

Το ρακόμελο είναι ένα αλκοολούχο ποτό που παρασκευάζεται από μέλι με την διαδικασία της ζύμωσης των σακχάρων του μελιού. Παρασκευάζεται συνδυάζοντας ρακή (τσικουδιά) ή τσίπουρο με μέλι και διάφορα μπαχαρικά, όπως κανέλα, γαρίφαλο, κάρδαμο ή άλλα τοπικά βότανα. Παρασκευάζεται στην Κρήτη και σε άλλα νησιά του Αιγαίου πελάγους αλλά και στην ελληνική ηπειρωτική χώρα, και καταναλώνεται κυρίως τους χειμερινούς μήνες σαν ζεστό ρόφημα.

Τα παραδοσιακά λικέρ της Ελλάδας

Τα λικέρ ή ηδύποτα προέρχονται από αποστάγματα, τα οποία έχουν αρωματιστεί με διάφορα προϊόντα γεωργικής προέλευσης. Σήμερα υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα αρκετά ποτοποιεία που παράγουν λικέρ εξαιρετικής ποιότητας. Πολλά από αυτά έχουν γίνει ευρέως γνωστά ξεπερνώντας τα όρια της περιοχής όπου παράγονται. Κάποια από αυτά έχουν κατοχυρώσει και ονομασία προέλευσης. Από τα πιο γνωστά είναι η Μαστίχα Χίου, το Κουμ Κουάτ Κέρκυρας, το Κίτρο Νάξου, η Τεντούρα.

Μαστίχα Χίου

Η μαστίχα Χίου είναι ένα από τα πλέον ιστορικά ποτά της Ελλάδας, με ρίζες στην αρχαιότητα και γραπτές αναφορές για την παρασκευή του από τα μέσα του 19ου αιώνα. Το διαφανές και κατά κανόνα άχρωμο ελληνικό ηδύποτο με τη γεωγραφική ένδειξη «Μαστίχα Χίου» παρασκευάζεται στο ομώνυμο νησί, με ιδιαίτερο και παραδοσιακό τρόπο. Χαρακτηρίζεται φυσικά από το άρωμα της μαστίχας Χίου, όπως αυτό προκύπτει από τη χρήση ρητίνης ή αιθέριου ελαίου.

Μασήστε την, πρόκειται για γιατρικό. Από το πολύτιμο εκχύλισμά της παράγονται δυνατά αιθέρια έλαια, σαπούνι και καλλυντικά, γλυκά, λουκούμια, ροφήματα, τσίχλες, ένα εξαιρετικό χωνευτικό ηδύποτο και πόσα άλλα. Φυλάξτε το άρωμά της, μυρίστε την βαθιά, γιατί μόνο εδώ θα έχετε την ευκαιρία.

Κουμκουάτ Κέρκυρας

Το υποκίτρινο έως πορτοκαλοκίτρινο ελληνικό λικέρ με την ένδειξη «Κουμκουάτ Κέρκυρας» πρέπει να παράγεται σε όλα τα στάδιά του σε αυτό το νησί και να έχει τη χαρακτηριστική γεύση και τα αρώματα από τον καρπό του ομώνυμου κερκυραϊκού δέντρου (το οποίο έχει πολλή αρωματική ένταση και πολυπλοκότητά, από το πλήθος αρωματικών ενώσεων που περιέχει). Παράγεται με διαβροχή, κυρίως των καρπών, αλλά και ανθών, φύλλων και βλαστών του δέντρου αυτού, σε μίγμα ουδέτερης αιθυλικής αλκοόλης και νερού, αλκοολικού τίτλου τουλάχιστον 40% vol. και ενδεχομένως απόσταξη του εκχυλίσματος, παρουσία ή όχι καρπών ή τμημάτων του δέντρου κουμκουάτ.

Κίτρον Νάξου

Το κίτρον είναι ένα ηδύποτο (λικέρ) λεμονιού που παράγεται στη Νάξο. Φτιάχνεται από το φρούτο και τα φύλλα του δέντρου κίτρον, το οποίο είναι παρόμοιο με τη λεμονιά αλλά έχει δυνατότερη και λίγο διαφορετική γεύση. Το κίτρον έρχεται σε τρεις εκδοχές. Η πράσινή εκδοχή είναι πιο γλυκιά και έχει λιγότερο αλκοόλ. Η κίτρινη εκδοχή είναι η δυνατότερη και έχει τη λιγότερη ζάχαρη. Το καθαρό Κίτρον είναι κάτι ενδιάμεσο, και συστήνεται κυρίως στους νέους καταναλωτές για να το δοκιμάσουν.

Τεντούρα Πατρών

Η τεντούρα είναι το παραδοσιακό ηδύποτο της Πάτρας, το οποίο έχει ιδιαίτερα γλυκιά και ευχάριστη γεύση (αλλά και αρκετά σημαντική περιεκτικότητα αλκοόλ) και παρασκευάζεται με αρωματισμό ή εκχύλιση διαφόρων τύπων αποσταγμάτων, όπως ρούμι ή μπράντι ή και αλκοόλη ποτοποιίας με συνοδεία διαφόρων βοτάνων και μπαχαρικών, με κύρια συστατικά την κανέλα και το γαρύφαλλο.

 

 

 

 

 

Related posts

Κυριακή των Βαΐων: Έθιμα και παραδόσεις από όλη την Ελλάδα

Ύψωση Τιμίου Σταυρού: Τα έθιμα και οι παραδόσεις

Σεπτέμβριος: Καλό μήνα – Ήθη έθιμα και παραδόσεις