Πάσχα, τραπέζια, λαμπάδες… Βιβλία πήρατε; Το greekaffair.gr σας προτείνει…
Άνοιξη σημαίνει νέα ξεκινήματα, και τι καλύτερο από τις διακοπές του Πάσχα για να οργανώσουμε κάτι καινούργιο, να αλλάξουμε παραστάσεις; Αν θέλετε αυτές τις ημέρες να προσφέρετε σε φίλους και συγγενείς πολύτιμα δώρα, εμείς σας δίνουμε ιδέες με βιβλία που θα ικανοποιήσουν κάθε γούστο και ενδιαφέρον.
Πάμε να δούμε μαζί τις παρακάτω προτάσεις βιβλίων που σας προτείνουμε
Ξεχασμένες λέξεις,
Ξεχασμένες λέξεις, αυτές που ξυπνούν έναν παλιό, καλά κρυμμένο, εαυτό. Ο πολυβραβευμένος Αλέξης Πανσέληνος επιστρέφει με ακόμα μία συγκινητική αφήγηση, μια ιστορία κατεδάφισης ενός εκπατρισμένου Έλληνα στη σύγχρονη Γερμανία. Πώς αλλάζει η μνήμη μας όταν η μητρική μας γλώσσα αρχίζει να χάνεται;
Ένα χωριό δεμένο στη συνήθεια. Ένας Άγγελος που αμφισβητεί τους κανόνες του. Ένα παιδί που σωπαίνει, αλλά βλέπει τα πάντα. Δύο φιγούρες που με την έλευσή τους σε ένα απομονωμένο χωριό θα αλλάξουν τις ζωές πολλών ανθρώπων.
Ένα μονοήμερο ταξίδι από τη Μυτιλήνη στο Αϊβαλίκ. Κι εκεί, μεσοπέλαγα ανάμεσα στις δυο ακτές, ένα ταξίδι στον χρόνο. Στη ματωμένη Ιστορία. Σε όσα χωρίζουν τους ανθρώπους του μικρού μπουγαζιού. Σε όσα ενώνουν τους λαούς όλης της γης.
Επιρρεπής – Καθότι επιρρεπής στους έρωτες, παρακαλώ, κρατάτε μακριά μάτια και βλέμματα που θα ταράξουν πεταλούδες στο στομάχι, από χρόνια βαλσαμωμένες, αλλά επικίνδυνα έτοιμες για δεύτερη ζωή και μετενσάρκωση κάποιου ταριχευμένου έρωτα.
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
Η έκδοση «Παραδοσιακά παραμύθια από τη Στρατονίκη Χαλκιδικής» αποτελεί μια σημαντική συμβολή στη μελέτη της λαϊκής παράδοσης της Χαλκιδικής. Μέσα από τις σελίδες της παρουσιάζονται αφηγήσεις παραμυθιών και παραδόσεων που έχουν καταγραφεί στη Στρατονίκη, προσφέροντας μια πολύτιμη ματιά στον πλούτο της τοπικής προφορικής παράδοσης. Το έργο εμπλουτίζεται με την κατηγοριοποίηση των παραμυθιών βάσει του διεθνούς καταλόγου ATU, την οποία επιμελήθηκε η Αίγλη Μπρούσκου, ενισχύοντας την επιστημονική του αξία.
Πάσχα στο χωριό των ιστοριών
Το Πάσχα είναι η καλύτερη αφορμή για να γιορτάσουμε την αγάπη και το δώρο της ζωής! Μέσα από κάλαντα, ποιηματάκια και συγκινητικές θρησκευτικές ιστορίες, θα περιηγηθούμε στα έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου μας και θα ξαναζωντανέψουμε τις οικογενειακές αναμνήσεις από τη μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης.
Βασισμένο σε αληθινή ιστορία
Στο Παρίσι, μια γυναίκα με μυστηριώδες παρελθόν γράφει την τελευταία λέξη σε ένα γράμμα με άγνωστο παραλήπτη… Στην άκρη των ματιών της έχει περισσέψει ένα δάκρυ για τον μοναδικό άνθρωπο που βρέθηκε να την αγαπήσει. Έναν άνθρωπο που τον «σκότωσαν» γιατί ο έρωτάς τους θεωρήθηκε έγκλημα.
Την ίδια ώρα, η Πέρσα στροβιλίζεται στη σκηνή με κλειστά τα μάτια. Το θυελλώδες χειροκρότημα του κόσμου την τραβάει από την έκσταση και την κάνει να τα ανοίξει. Ένας άγνωστος άντρας στην πρώτη σειρά την κοιτάζει μαγεμένος. Το βλέμμα του κλειδώνει στο δικό της. Ο νεαρός φωτογράφος Κωνσταντίνος αισθάνεται ότι αντικρίζει μια αρχαία θεά. Και η Πέρσα νιώθει ότι μόλις συνάντησε το πεπρωμένο που έψαχνε χρόνια.
Ένας φωτεινός δρόμος ανοίγει. Μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία αρχίζει να ξετυλίγεται περνώντας από τα Γιάννενα, το Γαλαξίδι και την Πάτμο. Ένα μικρό μπλε λουλούδι σε ένα γράμμα κρύβει το μεγάλο μυστικό.
Πόσο μπορεί κανείς το παρελθόν να λησμονήσει…
Μη με λησμόνει: Άγριο λουλούδι, που ανθίζει μόλις ο χειμώνας φύγει. Μεταξύ άλλων, συμβολίζει τη δύναμη της μνήμης, του έρωτα και της αληθινής αγάπης.
Aναθεωρημένη έκδοση με σημείωμα του συγγραφέα στην αρχή και επιπρόσθετο κεφάλαιο στο τέλος του βιβλίου για το πως ξεκίνησε η ιστορία της πρωταγωνίστριας Μελέκ πριν από πολλά χρόνια.
ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ. Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ
Βίος απίστευτος, αγγελικός, Θείου έρωτος, σύντομος. «Βία φύσεως» για το «ὑπέρ φύσιν». Λόγος προφητικός, πλούσιος, ουράνιος, παρηγορητικός, προσωπικός. Ιστορίες ζωής, αληθινές, απλές, ως παραβολές, με βαθιά νοήματα βίου και πάλης προς τον Θεό. Αυτός ο Λόγος του, ο Αυτοβιογραφικός, χωρίς να αλλοιωθεί, χωρίς να χάσει τη γλυκύτητα και την απλότητά του, την ομορφιά του, θα αποτελέσει το κέντρο για να συλλαβίσουμε οι άνθρωποι του κόσμου τον Βίο και τον Λόγο του.
Ο Αρσένιος Εζνεπίδης (ο μετέπειτα Άγιος Παΐσιος) ήρθε από την Καππαδοκία και την αγκαλιά του Αγίου Αρσενίου, με την «ανταλλαγή» του 1924 -στην πιο ακριβή ανταλλαγή-, προσφυγόπουλο σαράντα ημερών στη Μητέρα Ελλάδα, παιδί του πόνου, για να αγκαλιάσει τους πονεμένους και να κάνει δικό του για εβδομήντα χρόνια και για πάντα τον πόνο τους. Γιατί και η δική του εμπειρία από την ασθένεια ήταν «η πιο δύσκολη περίοδος της ασκητικής του ζωής». Γι’ αυτό και ήθελε να ζήσει λίγο ακόμα. Για την αγάπη! «Η αγάπη, η αγάπη. Μα αν δεν ήταν αυτή η αγάπη, ποιος ξέρει πού θα αλήτευα».
Ο ονομαστός Γέροντας Παύλος Σιναΐτης μάς το εξέφρασε συγκινημένος: «Η ζωή του ήταν θαυμαστή. Ό,τι και αν πει κανένας γι’ αυτόν τον ευλογημένο άνθρωπο είναι λίγο. Είχε πολλή αγάπη και το ακατάκριτο. Δεν κατηγορούσε τους ανθρώπους. Δεν κατέκρινε ποτέ του κανέναν. Είχε και πολλή ταπείνωση. Πάνω από όλα ήταν η αγάπη».
Ένα τελευταίο παιχνίδι
Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, η Έιβερι έχει κατορθώσει να επιβιώσει στην Οικία Χόθορν. Η κληρονομιά, αυτή η απρόσμενη εξέλιξη στη ζωή της, την ανάγκασε να λύσει γρίφους, να ανακαλύψει μυστικά, να αποφύγει μηχανορραφίες και να ωριμάσει. Σε λίγες εβδομάδες ενηλικιώνεται, και παύει να δεσμεύεται από τους όρους της διαθήκης του Τομπάιας Χόθορν. Θα είναι πλέον δισεκατομμυριούχος!
Ακόμη ένας παίκτης
Η Έιβερι νομίζει πως γνωρίζει όλα τα μυστικά αυτής της οικογένειας. Ωστόσο, η απροσδόκητη εμφάνιση ενός νέου παίκτη συνιστά μια συγκλονιστική εξέλιξη. Έτσι, προκύπτει ένας νέος γρίφος που ζητά λύση.
Μία τελευταία ανατροπή
Σταδιακά, η Έιβερι και οι τέσσερις αδερφοί Χόθορν εμπλέκονται σε ένα τελευταίο, θανάσιμο παιχνίδι με κάποιον άγνωστο και επικίνδυνο αντίπαλο.
«Θέλω να πεθάνει! Θέλω να εξαφανιστεί από τη ζωή μου τώρα! Αν υπάρχει θεός, θα την πάρει και θα με απαλλάξει!»
Η Μαρίλια έπρεπε να προσέχει τι εύχεται.
Στο κατώφλι των τριάντα, όταν όλα ανατράπηκαν στη ζωή της, ανακάλυψε πόσο πολύ μπορεί κάποιος να μετανιώσει για την ευχή που έκανε.
Η Μαρίλια, η Τίτα, ο Πάρης και ο Φώτης. Η παρέα των τεσσάρων. Λίγο πριν και λίγο μετά τα τριάντα. Όλοι τους, ο καθένας με τον τρόπο του, αντίκρισαν το άλλο πρόσωπο της αγάπης. Αυτό που καταπιέζει, κακοποιεί βάναυσα, στερεί τις ατομικές ελευθερίες και, εντέλει, βασανίζει.
Διά πυρός και σιδήρου περνούν οι σχέσεις τους, αλλά το δικό τους μυστικό για ν’ αντέχουν και να συνεχίζουν είναι μια λέξη: Μαζί.
Γιατί οι φίλοι, τις περισσότερες φορές, είναι η οικογένεια που επιλέξαμε να δημιουργήσουμε.
Η σονάτα των αθέατων πουλιών
1833
Παρόλο που το δουλεμπόριο στη Μεσόγειο φθίνει, οι επιδρομές των κουρσάρων εξακολουθούν να σπέρνουν τον όλεθρο. Όταν η νιόπαντρη Κιμωλιώτισσα Φραγκιώ αιχμαλωτίζεται από τους πειρατές, οδηγείται ως σκλάβα στην Αλεξάνδρεια και όλη της η ζωή βίαια ανατρέπεται. Μέσα από τις σκιές αναζητά τη δύναμη να επιστρέψει στο φως, όμως το τίμημα είναι αβάσταχτο…
ΣΗΜΕΡΑ
«Αλτσχάιμερ; Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να συμβεί σ’ εμένα. Εγώ που πάντα ήμουν δυνατός, ικανός, οργάνωνα, διηύθυνα… Πώς κατάντησα έτσι, Σοφία;»
Από τις Κυκλάδες ως την Αλεξάνδρεια του 19ου αιώνα, από τη λευκή δουλεία και τα σκοτεινά σκλαβοπάζαρα ως τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις της σύγχρονης εποχής, η Σονάτα των αθέατων πουλιών διαπερνά θάλασσες και γενιές.
Μια ιστορία που εξυμνεί τη δύναμη της μνήμης και της μουσικής. Ένα μυθιστόρημα για τα αόρατα νήματα που ενώνουν τις ψυχές, ακόμα και όταν όλα μοιάζουν να χάνονται.
Για τους ανθρώπους που, σαν αθέατα πουλιά, αφήνουν στο πέρασμά τους μελωδίες οι οποίες αντέχουν στον χρόνο.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ (ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΗ)
Ο Άγιος Πορφύριος ως προπονητής του σώματος και της ψυχής
Πριν από 20 χρόνια εμπνεύστηκα να γράψω αυτό το βιβλίο, στην Ολυμπιάδα του 2004. Είκοσι χρόνια μετά, το 2024, πραγματοποιείται η 33η Ολυμπιάδα στο Παρίσι, στην Πόλη του Φωτός, που έγινε η Πόλη του Σκότους μετά τα ανίερα γεγονότα που διεξήχθησαν στην τελετή Έναρξης και προσέβαλαν όλη τη χριστιανοσύνη, παρόλο μάλιστα που η Γαλλία θεωρείται χριστιανική χώρα.
Πλέον αντιλαμβάνομαι γιατί κάηκε η Παναγία των Παρισίων. Επειδή η Κυρία Θεοτόκος προγνώριζε όσα θα λάμβαναν χώρα κατά την τελευταία Ολυμπιάδα στην «Πόλη του Φωτός». Προσβάλλοντας τον Υιό Της τον Μονογενή, τον Υιό του Θεού, επέτρεψε αυτή την καταστροφή δείχνοντας τη διαμαρτυρία Της και δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο: «Εγώ τώρα φεύγω, σας εγκαταλείπω και δεν θα σας προστατεύω πλέον μετά από αυτή την προσβολή στον Υιό μου». Και δεν είναι τυχαίο ότι η εν λόγω Ολυμπιάδα είναι η 33η Ολυμπιάδα, όσα τα χρόνια του Χριστού επί της γης.
Τα τελευταία χρόνια φιλοτεχνήσαμε μια εικόνα, την Παναγία τη Μελισσού, ώστε να αποσταλεί στην Παναγία των Παρισίων ως αντίδωρο για το θαύμα της προστασίας των μελισσών που ζούσαν στη στέγη του ναού και διασώθηκαν από την καταστρεπτική φωτιά. Αν η Γαλλία δεν αποδεχτεί αυτό το δώρο εις ανάμνηση του θαύματος, τότε η Παναγία θα πάψει οριστικά να προστατεύει τον λαό της Γαλλίας.
Ο μόνος χριστιανός Ορθόδοξος αθλητής, αληθινός ομολογητής και χρυσός Ολυμπιονίκης, που αντιστάθηκε για χρόνια στο αντιχριστιανικό πνεύμα της ανθρωπότητας είναι ο Νόβακ Τζόκοβιτς. Επίσης, ας μην ξεχνάμε και τη χρυσή Ολυμπιονίκη Μεσερέτ Ντεφάρ από την Αιθιοπία, που έβγαλε από το στήθος της την εικόνα της Παναγίας μόλις τερμάτισε, προβάλλοντας την σε όλο τον κόσμο. Αλλά και ο Μιλτιάδης Τεντόγλου ο οποίος πάντα ξεχωρίζει με το ήθος και την ταπεινότητά του. Αυτοί είναι οι πραγματικοί πνευματικοί Ολυμπιονίκες.
Στην 33η Ολυμπιάδα λαμβάνει τέλος το λανθασμένο πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων, που είναι μια προσβολή για τη χριστιανοσύνη.
Καλό Πάσχα
