Η Ανδρονίκη Αβδελιώτη ηθοποιός – Σκηνοθέτης φιλοξενείται για πρώτη φορά στο greekaffair.gr σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης .

Λίγα λόγια ποια είναι η ηθοποιός – Σκηνοθέτης  Ανδρονίκη Αβδελιώτη

 

Η Ανδρονίκη Αβδελιώτη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε βρεφονηπιαγωγος. Το 2006 αποφοίτησε από την ανώτερη σχολή δραματικής τέχνης Ίασμος – Βασίλης Διαμαντόπουλος. Είναι επιτυχούσα στις εξετάσεις του υπουργείου πολιτισμού και μέλος του σωματείου ελλήνων ηθοποιών.

Έχει παρακολουθήσει σεμινάριο υποκριτικής με τον Δημήτρη Λιγναδη, σεμινάριο οργανικού ρυθμού σώματος και λόγου με την Ανεζα Παπαδοπούλου, σεμινάριο αρχαίου δράματος με τον Σταύρο Τσακίρη, σεμινάριο δημοσιογραφίας. Έχει κάνει μαθήματα θεατρικού παιχνιδιού και κατασκευής κούκλας κουκλοθεάτρου, μαθήματα Αγιογραφίας, μαθήματα ραπτικής.

Κατασκευή μάσκας και μακέτας θεάτρου με την Κική Μήλιου.Έχει κάνει μαθήματα χορού με την Φρόσω Κορρού και τραγούδι με τον Βασίλη Κονταξή.

Είναι ιδρυτικό μέλος της θεατρικής αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας  Casus Belli.

 

Από το 2005 μέχρι και σήμερα έχει παίξει στις εξής παραστάσεις:

 

Μήδειας υλικό Heiner Miller

σκηνοθεσία Ανδρονίκη Αβδελιώτη, Σοφία Καψούρου, Μαρίνα Νατιώτη(φεστιβάλ Πανεπιστημιου 2005)

Η ανασχετική άνοδος του Αρτουρο Ουι Μ. Μπρεχτ

σκηνοθεσία Β. Κανελλόπουλος (θεατρο Σχεδία 2008-2009),

Γκρής Ηλέβεν

σκηνοθεσία Γ. Νανούρης (Ιδρυμα Μιχαλης Κακογιαννης 2010-2011),

Νυκτόβια ζώα Χ. Μαγιόργκα

σκηνοθεσία Μ. Νατιώτη (@Ρουφ 2011),

P- adam

σκηνοθεσία .Ν. Γεωργίου (φεστιβαλ Επι Κολωνω 2011),

Φωνές

σκηνοθεσία Μ. Νατιώτη (@ρουφ 2011,  Eliart 2011-2012),

Αναδρομή

σκηνοθεσια Μ. Νατιώτη (φεστιβαλ πολιτικού θεάτρου Eliart 2012) ,

Περι Υποταγής

σκηνοθεσία Μ. Νατιώτη (2013- 2014 Eliart),

 

Yapi volume1 (Βυρσοδεψείο 2013),

Yapi volume2 (Κινητήρας studio 2013)

Yapi volume2,5 (Κινητήρας studio 2013-2014)

Μετά (Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων 2014)

Ομάδα 7 σκηνοθεσία Β. Μαστρογιάννη,

 

Η ζωη μου στην τεχνη Α. Cowie

σκηνοθεσια Θ. Βουρνα (θεατρο Αργω 2014)

Οι γυναίκες της Καλάμα

σκηνοθεσια Μ. Νατιώτη (θεατρο Αργω 2014),

Τρεις Αδελφές

σκηνοθεσία Α. Αβδελιώτη, Ε. Πιτσικώνη (θεατρο Απο Μηχανης 2015- 2016)

Ενω το πλοιο ταξιδευει

σκηνοθεσια Β. Μαστρογιάννη  (Ιδρυμα Μιχαλης Κακογιαννης – Cartel τεχνοχωρος 2015 )

Chronos/Topos, μια specific performance {OUT}TOPIAS –Περφόρμανς και Υπαίθριος/Δημόσιος Χώρος Μουσείο Μπενάκη με την ομαδα 7

σκηνοθεσία Β. Μαστρογιάννη (2016)

Δεσποινίς Τζούλια August Strindberg

σκηνοθεσια Α. Αβδελιωτη  (Από Μηχανης θεατρο (2017) (2018)

Περί εκτος ορίων έρωτος

σκηνοθεσια Μ. Παπαδά (Φεστιβαλ επι κολωνω , Δημοτικο θεατρο,  Από Μηχανης θεατρο 2017)

 

Έχει λάβει μέρος σε δυο παραγωγές τις εθνικής λυρικής σκηνής :

Οι πουριτανοί ως βοηθητικός ηθοποιός και Τραβιατα ως βοηθητικός ηθοποιός και χορεύτρια.

Στον κινηματογράφο έλαβε μέρος στην ταινία Αλεμαγια και στις ταινίες μικρού μήκους :Ο άνθρωπος χελώνα σκηνοθεσία Θ. Θουκη, Υπέρβαση σκηνοθεσία Ε. Κοσμα, Το ποιημα σκηνοθεσία Κ. Κουτρούλη και Ν. Παπούλια, Το Τραύμα  σκηνοθεσία Ο. Ορκίδα.

 

Που γεννήθηκες Ανδρονίκη και πού μεγάλωσες;  

-Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα σε μια ήσυχη γειτονιά κάπου στο κέντρο, όπου ζω έως και σήμερα.

Τα παιδικά σου χρόνια πως ήταν; Τι αναμνήσεις έχεις κρατήσει στο μυαλό σου;

–Ήταν όμορφα, ανέμελα με πολύ παιχνίδι στο σπίτι αλλά και στους δρόμους.Κρατώ μέσα μου πολλές αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια. Εικόνες και μυρωδιές. Τα Χριστούγεννα ας πούμε είναι μια γιορτή που την ζούσα πολύ έντονα ως παιδί γι ‘αυτό θα μου είναι πάντα σημαντικά. Μια από τις αγαπημένες ου συνήθειες ήταν να με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ χαζεύοντας τα λαμπάκια και τα στολίδια από το δέντρο. Κάτι που κάνω ακόμα! Μια άλλη ανάμνηση είναι οι συζητήσεις με τη μαμά μου, που κρατούσαν μέχρι το ξημέρωμα. Τις διακοπές μας…

Ποια ήταν η σχέση σου με την οικογένεια σου; Ήταν άνθρωποι δοτικοί;  Ζούσες σε ένα ήρεμο και αρμονικοί περιβάλλον;

Η σχέση μου με τους γονείς μου και τον αδελφό μου είναι σχέση αγάπης. Αισθάνομαι τυχερή που μεγάλωσα γλυκά. Μέσα σε αγκαλιές. Δεν θα έλεγα ότι είχαμε ιδιαίτερες συγκρούσεις. Δεν άκουγα συχνά μη και όχι. Ένιωθα ελεύθερη, όχι να κάνω ότι θέλω, αλλά να αποφασίζω για μένα, να είμαι υπεύθυνη. Ήξερα τα όρια μου. Και αυτό θεωρώ είναι το πιο σημαντικό.

Πως  γεννήθηκε μέσα σου η επιθυμία να ασχοληθείς με την υποκριτική και το θέατρο και λίγο αργότερα με την σκηνοθεσία;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να είμαι ηθοποιός. Δεν ξέρω γιατί. Όμως ξέρω πως ούτε μια στιγμή δεν έφυγε από μέσα μου η επιθυμία. Με την σκηνοθεσία ασχολούμαι τα τελευταία 3 χρόνια. Ας πούμε ότι πρόεκυψε. Ωστόσο την θεωρώ, με έναν τρόπο, μέρος της δουλειάς του ηθοποιού.

Πριν ξεκινήσεις να ασχολείσαι μάχιμα με την υποκριτική και την σκηνοθεσία μήπως είχες σπουδάσει κάτι άλλο; Είχες μελετήσει κάπως διαφορετικά το μέλλον σου στο πίσω μέρος του μυαλού σου;

Σπούδασα βρεφόνηπιαγωγός και έκανα κάποια μαθήματα δημοσιογραφίας. Μου αρέσει να μαθαίνω πολλά και διαφορετικά πράγματα κατά καιρούς Όμως ηθοποιός θέλω να είμαι.

Μικρή, τι ταινίες σου άρεσαν να παρακολουθείς στην τηλεόραση ή στο σινεμά;

Αγαπούσα πολύ, όταν ήμουν παιδί, το θέατρο της Δευτέρας. Και με μάγευαν οι ταινίες εποχής.

Είσαι Ηθοποιός, – Σκηνοθέτης. Ποια θα έλεγες ότι είναι η επαγγελματική σου ταυτότητα ανάμεσα  σε αυτές τις δυο ιδιότητες σου;

Ηθοποιός είμαι. Αυτό έχω σπουδάσει. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ τον εαυτό μου σκηνοθέτη.

«Δεσποινίδα Τζούλια» ένα κλασικό έργο θα έλεγε κανείς. Για  το επέλεξες το συγκεκριμένο έργο τι είναι αυτό που σε «μάγεψε» σαν ηθοποιό αλλά και σαν σκηνοθέτη;

Αυτό το έργο, είναι έτσι και αλλιώς ένα αριστούργημα. Οι ρόλοι είναι κτισμένοι με εξαιρετικό τρόπο Με τόση λεπτομέρεια…Αυτό που με τράβηξε όμως, είναι που σε κάθε λέξη, σε κάθε φράση ο Στριντμπεργκ στήνει μικρές παγίδες. Μικρά μυστικά και αινίγματα σου αποκαλύπτονται όσο μπαίνεις στον κόσμο του. Υπάρχει πολύ υλικό προς ανάλυση και μελέτη.

Στην παράσταση «Δεσποινίδα Τζούλια»  ποια είναι τα πρόσωπα κλειδιά και ποια η ταυτότητα τους ;

Οι γονείς τους. Οι οικογένειες τους. Εκεί είναι το κλειδί. Το πως μεγάλωσαν το πως ανατράφηκαν τους καθόρισε. Σε όλους μας η οικογένεια, το περιβάλλον, τα βιώματα μας, παίζουν καταλυτικό ρόλο στο τι άνθρωποι θα είμαστε. Παρά τα Θέλω τους είναι αδύναμοι να σπάσουν τους κανόνες που τους έμαθαν να ακολουθούν. Εκείνο το βράδυ η Τζούλια, ο Ζαν αλλά και η Κριστίν κάνουν μια προσπάθεια να απεγκλωβιστούν και να λειτουργήσουν σε σχέση με τις επιθυμίες τους και τα συναισθήματα τους. Όμως αυτό, είναι τελικά, αδύνατο….

Η  παράσταση  «Δεσποινίδα Τζούλια»   περιέχει στοιχεία όπως η Αμαρτία, η Λύτρωση, η Ταπείνωση, η ασέβεια προς τρίτους, ο πειρασμός, η πίστη στο θεό, αλλά και η αυτοκτονία. Ένα κοκτέιλ πολλαπλών  στοιχείων θα ήθελα να μου πεις Ανδρονίκη  πως μπορούν να συνδεθούν όλα αυτά σωστά μέσα σε μια παράσταση ώστε να εισπράξει σωστά ο θεατής τα μηνύματα της παράστασης;

Ο Στριντμπεργκ έχει κτίσει αυτό το έργο εξαιρετικά. Αρκεί να μελετήσει κάνεις το κείμενο. Να μπει μέσα του να μην προσπαθήσει να βγει πιο πάνω από αυτό.

Στη ζωή σου έχεις ζήσει ποτέ κάποια στιγμή ένα κομμάτι τις «Δεσποινίδας Τζούλια» ή θα ήθελες να ζήσεις και αν ναι πιο;

Είμαι άνθρωπος που παρατηρώ τα πάντα σκανάρω ας πούμε τις καταστάσεις και κρατώ στη μνήμη μου  λεπτομέρειες. Τα αναλύω και τα αξιολογώ. Φτάνω λοιπόν σχετικά γρήγορα, από την αρχή σχεδόν στο αποτέλεσμα μιας κατάστασης. Παρ’ ολα αυτά δεν κάνω πίσω, ακόμα και αν ξέρω πως κάτι δεν θα πάει καλά. Θα το πάω μέχρι το τέλος. Αυτό ακριβώς που κάνει η Τζούλια. Ξέρει από την αρχή τι θα γίνει, έχει όλο το υλικό, όλη την πληροφορία, αλλά δεν κάνει πίσω.  Δεν έχω καταλήξει ακόμη αν αυτό είναι αυτοκαταστροφή ή πίστη στους ανθρώπους. Ότι έστω και την τελευταία στιγμή δεν θα επιτρέψουν να νικηθούν από τις αδυναμίες τους.  Άλλωστε όπως βλέπουμε στο έργο του Στριντμπεργκ αυτός που χάνει δεν είναι η Τζούλια, παρά το τραγικό της φινάλε,  αλλά ο Ζαν.

Στην θεατρική παράσταση αυτή δεν είσαι μόνη σου, είσαι με ακόμα δυο νέα ταλαντούχα παιδιά- ηθοποιούς ,  θα ήθελες να μου πεις πως προέκυψε η συνεργασίας και πως τους επέλεξες;

Είμαι πολύ τυχερή που συνεργάζομαι με δυο πολύ ταλαντούχους και καλούς ανθρώπους. Την Ελεάννα Παναγουλέα και τον Λάζαρο Βαρτάνη. Με την Ελεαννα βρεθήκαμε πέρσι όταν μου την σύστησε ο Μάριος Σουγιουτζόγλου ο περσινός μας Ζαν. Από την πρώτη στιγμή δέσαμε απόλυτα. Με εμπιστεύτηκε και την εμπιστεύτηκα. Είδαμε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Ο Λάζαρος ήρθε κοντά μας φέτος. Είναι ένας ηθοποιός που είχα παρακολουθήσει και εκτιμώ πολύ το ταλέντο του και το ήθος του. Συνεργαστήκαμε πολύ αρμονικά. Και γελάσαμε πολύ. Αυτό, μου είναι πολύ σημαντικό. Το να περνάμε καλά. Νιώθω ήρεμη και ασφαλής μαζί τους.

Σαν σκηνοθέτης είσαι αυστηρή πιστεύεις με τον εαυτό σου άλλα και με τους συνεργάτες σου;

Δεν ξέρω αν είμαι αυστηρή. Δεν πιστεύω στην αυστηρότητα όσο στην σοβαρότητα και την αφοσίωση. Και τη δουλειά.  Δεν θα πω ποτέ : «Εντάξει, δεν βγαίνει αυτό, άστο ». Θα το παλέψω μέχρι τέλους. Δεν θα πάψει να με απασχολεί.

Με τις δουλειές σου είσαι επιλεκτική; Σου αρέσει να διαλέγεις εσύ τι έργο θα σκηνοθετήσεις ή θα παίξεις ή σου αρέσει να σου προτείνουν πράγματα;

Φυσικά και μ’ αρέσει να μου προτείνουν πράγματα. Χαίρομαι σαν παιδί που του έφεραν ένα τεράστιο κουτί για δώρο και σκίζει το χαρτί για να δει τι κρύβεται μέσα. Όσες φορές είπα όχι σε κάποια συνεργασία ήταν γιατί δεν έβρισκα τίποτε στο κείμενο να με κρατήσει . Αλλά είναι πολύ σπάνιο να βρεθεί κείμενο που να μην έχει κάτι να πει.

Ανδρονίκη τι πρέπει να προσέχει ένας σκηνοθέτης για να βγει σωστό το αποτέλεσμα μια καλής θεατρικής παράστασης όπως για παράδειγμα η  «Δεσποινίδα Τζούλια»;

Νομίζω να προσέξει καλά το κείμενο. Να το μελετήσει λέξη –  λέξη. Να μην το θυσιάσει για μια ιδέα που είχε ενδιαφέρουσα. Και να μην έχει το άγχος της επιτυχίας.  Να μην σκηνοθετεί για να του πουν μπράβο. Όσες φορές έχω ακούσει τη φράση « Θα μιλά όλη η Αθήνα για την παράσταση μας» το τελικό αποτέλεσμα δεν έπιασε ούτε τη βάση.

Τι σημαίνει σκηνοθέτης  για εσένα; Θεωρείς ότι έχει αλλάξει η έννοια αλλά και η λειτουργία της σκηνοθεσίας  σε σχέση με 20 – 30 χρόνια πριν;

Ο σκηνοθέτης είναι οδηγός, εμπνευστής, δάσκαλος, μαέστρος …Αυτό που οφείλει όμως πάνω απ όλα να κάνει , είναι να δημιουργήσει ένα κλίμα εμπιστοσύνης και αγάπης.  Και να είναι ευγενικός. Έχει σημασία.  

Δεν ξέρω αν έχει αλλάξει σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Δεν  υπήρχε ποτέ, ένας τρόπος για να σκηνοθετήσει κανείς. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και δίνει ένα κομμάτι από τον εαυτό του.

Τι είναι αυτό που σε φοβίζει πιο πολύ σήμερα; Και τι σου δίνει δύναμη;

Το μίσος, η βία με τρομάζουν. Τα άγρια ένστικτα που εκδηλώνουν οι άνθρωποι. Που δεν αγαπούν . Υπάρχει πολύ μαύρο γύρω μας, μέσα μας.  Αντλώ δύναμη από τους ανθρώπους που έχω στη ζωή μου, φίλους, οικογένεια, από τον σκύλο μου. Στα ζώα βλέπεις πολύ καθαρά την αγάπη. Ονειρεύομαι πάντα και ελπίζω. Πιστεύω δε πως ο άνθρωπος είναι στη βάση του κάλος. Απλά η ζωή κάποιες φορές είναι σκληρή.

Ποια είναι η γνώμη σου για τον ερώτα; Μπορεί να σε κάνει πιο δημιουργική η να σε αποσυντονίσει σαν γυναίκα και να βγάλει έξω από τα νερά σου;

Ο έρωτας είναι απαραίτητος στη ζωή. Και φυσικά πρέπει να σε βγάζει από τα νερά σου. Τα στεγανά. Όταν δεν έχεις καεί , λένε, από ερώτα δεν έχεις ζήσει. Υπάρχουν βεβαία κάποιοι που φοβούνται να ερωτευτούν. Στέκουν από απόσταση αντιστέκονται και μένουν παρατηρητές για να μην πληγωθούν. Εγώ … δεν  φοβήθηκα .

Ποια είναι η γνώμη σου όσο αφορά το greekaffair.gr θεωρείς ότι καλύπτει την  ποιοτική ενημέρωση του αναγνώστη;

Φυσικά. Στο 100% .Και σε ένα τοπίο αρκετά θόλο, θα έλεγα, σε ότι αφορά την πληροφόρηση. Το ίντερνετ είναι ένα μέσο αρκετά επικίνδυνο.  Και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στον ποιον επιλέγουμε για την ενημέρωση μας.

Κλείνοντας αυτήν τη συνέντευξη θα ήθελα να μου πεις πια είναι τα σχεδία σου για την συνέχεια, τι να περιμένουμε;

Για την ώρα σχεδιάζουμε να ταξιδέψουμε την «Δεσποινίδα Τζούλια» με πρώτη στάση το Ρέθυμνο της Κρήτης στο Θέατρο Αντίβαρο στις 17 και 18 Μάρτιου. Ακόμα υπάρχει η πιθανότητα να επιστρέψουμε μετά το Πάσχα σε κάποιο θέατρο στην Αθήνα για λίγες παραστάσεις.

Ανδρονίκη σε ευχαριστώ για το χρόνο που διέθεσες για να κάνουμε αυτήν την συνέντευξη στο greekaffair.gr

Εγώ ευχαριστώ πολύ. Καλή συνέχεια , εύχομαι.

 

Συνέντευξη Κυριάκος Τσικορδάνος