Συνέντευξη με τη Φλώρα Τζελέπη: Από την παιδική ηλικία μου θυμάμαι πως έγραφα!
Η συγγραφέας Φλώρα Τζελέπη μίλησε στο greekaffair.gr και στον Κυριακό Τσικορδάνο με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου «Ο Δικηγόρος» από τις εκδόσεις «Θερμαϊκός». Αθώοι άνθρωποι και νέα κορίτσια μπλέκονται στα δίχτυα ενός φιλόδοξου και αδίστακτου δικηγόρου και γίνονται έρμαια των αρρωστημένων επιθυμιών και των ύπουλων σχεδίων του με τίμημα την αξιοπρέπεια, τις ηθικές τους αξίες και τη ζωή τους. Παλεύουν να εναντιωθούν στη θέλησή του, μα μάταια. Θα μιλήσουν ή θα σιωπήσουν; Θα τον νικήσουν ή θα νικηθούν;
Λίγα λόγια για την συγγραφέα Φλώρα Τζελέπη
Η Φλώρα Τζελέπη γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στον Πειραιά. Έχει σπουδάσει Δημοσιογραφία, Marketing και Δημόσιες Σχέσεις. Μιλάει τρεις ξένες γλώσσες, αγαπάει την ιστορία, τη λογοτεχνία, τη ζωγραφική και λατρεύει τη θάλασσα. Με καταξιωμένη καριέρα και διακρίσεις σε μεγάλη Πολυεθνική Εταιρεία, υπήρξε επί σειρά ετών μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων, ιδρυτικό στέλεχος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής του Πορτο-Χελίου και υπεύθυνη θεμάτων Πολιτιστικής Ιστορίας της Νεότερης Ελλάδας των Εκδόσεων «Μπίρης». Είναι συγγραφέας των μυθιστορημάτων: «Οι γραμμές της ζωής» (2020) και «Μυστικά στην άνυδρη γη» (2021). Είναι παντρεμένη με τον μαθηματικό και συγγραφέα Αντώνη Τζελέπη και χάρη στην κοινή τους αγάπη για τα ταξίδια έχουν αποκομίσει πολλές γνώσεις και εμπειρίες από τις πιο μακρινές χώρες του πλανήτη. Έχει δυο παιδιά, τον Δημήτρη, επιτυχημένο χρηματοοικονομικό και ασφαλιστικό σύμβουλο και τη Μαριλίνα, διακεκριμένη πιανίστα και καθηγήτρια μουσικής.
Ακολουθεί η συνέντευξη που παραχώρησε η συγγραφέας Φλώρα Τζελέπη στο greekaffair.gr
Κυρία Τζελέπη γεννηθήκατε στον Πειραιά. Μιλήστε μας λίγο για τα παιδικά σας χρόνια, πώς ήταν, τι θυμάστε από εκείνα την εποχή;
Όπως πολύ σωστά είπατε γεννήθηκα, μεγάλωσα και μένω στον Πειραιά, την αγαπημένη μου πόλη δίπλα στην θάλασσα, όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν οι γονείς μου και πρωτοεγκαταστάθηκαν οι δυο μου γιαγιάδες πριν το 1920. Μαντεύετε λοιπόν το δέσιμο μου με αυτήν, τις αναμνήσεις και την επίδραση της στη ζωή μου, σε ότι είμαι…
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν πανέμορφα, ήμουν ένα ιδιαίτερα τυχερό και ευτυχισμένο παιδί, μεγαλωμένο σε ένα εξαιρετικό οικογενειακό περιβάλλον και μια πόλη ανθρώπινη, ασφαλή, φιλική όπου οι άνθρωποι ακόμη αντάλλασσαν με την καρδιά τους ένα χαμόγελο και μια καλημέρα. Χρόνια αξέχαστα, χαλαρά και χαρούμενα, μια όμορφη εποχή με αξίες και όνειρα που νομίζω ότι επέδρασσε καταλυτικά και διαμόρφωσε τον χαρακτήρα μου.
Ως παιδί ποια ήταν η σχέση σας με το σχολείο και τα γράμματα; Για τη συγγραφή το ενδιαφέρον υπήρχε από την παιδική σας ηλικία ή ήρθε αργότερα;
Η σχέση μου πάντα με το σχολείο και τα γράμματα ήταν εξαιρετική γιατί στάθηκα τυχερή στο μεν δημοτικό να έχω δασκάλους ξεχωριστούς στο δε Γυμνάσιο και Λύκειο να φοιτήσω στο Ελληνογαλλικό Καθολικό σχολείο της πόλης που διακρινόταν για την ποιότητα και το υψηλό επίπεδο μόρφωσης που παρείχε στους μαθητές του. Από την παιδική ηλικία μου θυμάμαι πως έγραφα! Ιστορίες, ποιήματα ό,τι τραβούσε την προσοχή μου ή με συγκινούσε…Η πρώτη αναγνώριση του…συγγραφικού έργου μου ήταν η βράβευση και δημοσίευση σε ένα βιβλίο εκθέσεων για παιδιά του Δημοτικού της έκθεσης μου για την αποταμίευση όταν ήμουν ακόμη μαθήτρια της Ε’ τάξης του Δημοτικού σχολείου.
Ποια ήταν η σχέση σας με τους γονείς σας; Θεωρείτε ότι μεγαλώσατε σε μια κλασική
ελληνική οικογένεια;
Η σχέση μου με τους γονείς μου, μέχρι το τέλος της ζωής τους, ήταν μοναδική. Δεν διαλέγουμε τους γονείς μας γι’ αυτό νοιώθω ευγνώμων κι ευλογημένη για τους δικούς μου, τις αρχές και τις αξίες που μου μεταλαμπάδευσαν . Για την αγνότητα, την καλοσύνη και την εντιμότητα που τους διέκρινε, την αγάπη και την στοργή που τους περίσσευε, την ανθρωπιά και την κατανόηση τους προς όλους. Πολιτικά και
κοινωνικά ευαισθητοποιημένους και δραστήριους ( ακόμη θυμάμαι τις παιδικές μου απαγγελίες ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου στις συντροφιές τους…) και με μεγάλη αγάπη για την μουσική και την ποίηση.
Φυσικά και μεγάλωσα σε μια κλασσική ελληνική οικογένεια με ιστορικές ρίζες και αναγνωρισμένες πράξεις γενναιότητας κι αγνού πατριωτισμού, με αρχές και αξίες αδιαμφισβήτητες . Με γονείς, παππούδες, γιαγιάδες , θείους και θείες που μεταξύ τους υπήρχε αγάπη και σύμπνοια, που τα παιδιά απολάμβαναν σε καθημερινή βάση την αγάπη και την φροντίδα, τη χαρά και την ευτυχία των οικογενειακών συγκεντρώσεων και των Κυριακάτικων τραπεζιών, με τους γονείς τους υποστηρικτές και παρόντες σε κάθε δραστηριότητα. Που διδάσκονταν από το παράδειγμα τους.
Πότε και με ποια αφορμή αντιληφθήκατε ότι η συγγραφή είναι κάτι που
σας ενδιαφέρει ;
Μα από τότε που ήμουν παιδί! Πάντα έγραφα… Όμως η οικογένεια, οι υποχρεώσεις και η καριέρα μου έκλεβαν χρόνο. Κι η σκέψη να κάτσω να γράψω, μπορεί και οι τύψεις, με κυνηγούσαν. Ήξερα όμως πως θα το κάνω! Το πίστευα !Θα το έκανα το ταξίδι… Μπορεί έτσι να έπρεπε να γίνει… Με περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες, με ωριμότητα και υπευθυνότητα, με μια γεμάτη ζωή και καρδιά, να δώσω με τη σειρά μου όσα μπορώ περισσότερα στους αναγνώστες και να το απολαύσω στο έπακρο!
Όταν η Φλώρα Τζελέπη πιάσει την πένα και μια λευκή κόλλα χαρτί, τι είναι το πρώτο
πράγμα που σκέφτεται εκείνη τη στιγμή;
Μπροστά σε μια λευκή κόλα χαρτί και κρατώντας στο χέρι μια πένα το σπουδαιότερο πράγμα για μένα δεν είναι το τι σκέπτομαι αλλά το πως αισθάνομαι : Είμαι εκεί, επιτέλους μόνη, πλάθοντας σε πλήρη ένταση με τον εαυτό μου έναν κόσμο απόλυτα δικό μου, προσπαθώντας να ταυτιστώ πλήρως με τους ήρωές μου, καλούς και κακούς, να τους κατανοήσω βαθιά, να μοιραστώ, να πονέσω, να κλάψω και να γελάσω μαζί τους. Να αθωώσω ή να καταδικάσω, να εξηγήσω ή να δικαιολογήσω. Και παράλληλα να περάσω με σαφήνεια και καθαρότητα τα μηνύματα που επιθυμώ και να ευαισθητοποιήσω στους
αναγνώστες μου. Με μια λέξη μπροστά σε μια κόλλα λευκό χαρτί, με μια πένα στο χέρι, βρίσκω την απόλυτη ευτυχία!
Με ποιον τρόπο θεωρείτε ότι σας έχει επηρεάσει η συγγραφική σας εμπειρία;
Πολύ θετικά ! Μικρή η συγγραφική εμπειρία μου αλλά τεράστια η χαρά και η ικανοποίηση που νοιώθω με την πραγματοποίηση του μεγάλου ονείρου μου να γράψω αλλά εξ ίσου σημαντική η γνωριμία και επαφή με ανθρώπους των Γραμμάτων και της Τέχνης όπως εσείς που μου δίνετε την δυνατότητα να επικοινωνήσω ευρύτερα τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου, αλλά και με νέους ενδιαφέροντες και αξιόλογους ανθρώπους που πήραν στα χέρια τους τα βιβλία μου. Και να ανανεώσω τις επαφές μου με τους παλιότερους.
Ενισχύοντας έτσι την βαθιά μου επιθυμία να συνεχίσω και να ολοκληρώσω την Τριλογία που έχω κατά νου σχετικά με τα θέματα που θίγω στον « Δικηγόρο» και στο προηγούμενο μυθιστόρημά μου «Μυστικά στην άνυδρη γη».
Θα ήθελα να κάνουμε μία αναδρομή στη συγγραφική σας διαδρομή. Μιλήστε
μας με μερικές λέξεις για τα βιβλία που έχετε γράψει μέχρι και σήμερα και εάν
συνδέονται μεταξύ τους;
Τα βιβλία που έχω γράψει είναι τρία, όλα την τελευταία τριετία. «Οι γραμμές της ζωής», «Τα Μυστικά στην άνυδρη γη» και «Ο Δικηγόρος». Το πρώτο είναι κατά βάση αυτοβιογραφικό και δεν σχετίζεται με τα επόμενα δυο. Σε αυτό ξεδιπλώνονται οι σκέψεις μου για τη ζωή, τον έρωτα, την φιλία, τον θάνατο, την
αγάπη, τη ζήλεια, τον φθόνο την αχαριστία, όλα όσο βιώνουμε ή βιώσαμε, μας προβληματίζουν ή δυσκόλεψαν το «ταξίδι» μας.
Τα δυο επόμενα, τα «Μυστικά στην άνυδρη γη» και «Ο Δικηγόρος» συνδέονται και θα ακολουθήσει ακόμη ένα, κάτι σαν Τριλογία.
Στα «Μυστικά στην άνυδρη γη» τοποθετώντας το θέμα της μυθοπλασίας μου εμπλουτισμένο με ιστορικά στοιχεία κι αλήθειες στην Μάνη γυρεύω τις απαντήσεις στα διαχρονικά φαινόμενα της πατριαρχίας, άσκησης βίας και εξουσίας στην οικογένεια, την υποταγή και σύνθλιψη της γυναίκας στην εκεί οπισθοδρομική κοινωνία με τα ανηλεή ήθη και έθιμα των προηγούμενων δεκαετιών και τις στιγματισμένες ζωές, την αλήθεια και την δικαίωση, την δύναμη της συγνώμης.
Με προεκτάσεις στο σήμερα, αναφορές στα παιχνίδια της μοίρας αλλά και στην δύναμη του ανθρώπου να την ορίσει και να σχεδιάσει ο ίδιος την πορεία του. Στον «Δικηγόρο» το θέμα μου είναι επίκαιρο. Αναφέρεται σε αυτά που με φρίκη παρακολουθούμε να συμβαίνουν στην σύγχρονη κοινωνία που το άνομο χρήμα κι η αρρωστημένη κατάχρηση βίας και εξουσίας εκ μέρους κάποιων επώνυμων και αναγνωρισμένων αντρών σε βάρος νεαρών κοριτσιών ή γυναικών με την μορφή σεξουαλικής κακοποίησης, παρενόχλησης ή βιασμού έχει πάρει την μορφή χιονοστιβάδας.
Τι είναι αυτό που σας ενέπνευσε για να αποτυπώσετε στο χαρτί μια ιστορία όπως αυτή του «Δικηγόρου» εστιάζοντας κυρίως στην εξουσία, τον φόβο, την ψυχολογία και την κακοποίηση;
Πηγή έμπνευσης για τον «Δικηγόρο» ήταν όπως ανέφερα ήδη οι ακραίες πράξεις άσκησης εξουσίας και κυριαρχίας ανθρώπου σε άνθρωπο που ορίζονται σαν βιασμός, κακοποίηση ή σεξουαλική παρενόχληση και που παρακολουθούμε να συμβαίνουν από ανθρώπους της «διπλανής πόρτας», από «καλά παιδιά» και
συμπολίτες μας «υπεράνω πάσης υποψίας». Και οι ελάχιστες καταγγελίες που γίνονται λόγο φόβου, ντροπής, αδυναμίας οικογενειακής και οικονομικής και κοινωνικής στήριξης και ο λανθασμένος τρόπος αντιμετώπισης των θυμάτων.
Φαινόμενα που πρέπει να εξαλειφθούν και ποινές να πάψουν να είναι χάδι. Στο σημείο αυτό οφείλω να αναφέρω, ότι δέχτηκα ήδη τηλεφωνήματα από αναγνώστριες του μυθιστορήματος που μου ομολόγησαν ότι υπήρξαν θύματα παρόμοιων πράξεων στο παρελθόν αλλά σιώπησαν από φόβο μπροστά στην
οικογενειακή και κοινωνική κατακραυγή…
Μπορεί το εξώφυλλο ενός μυθιστορήματος όπως αυτό του «Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ» να καθρεφτίζει την ατμόσφαιρα του βιβλίου;
Το εξώφυλλο του βιβλίου «Ο Δικηγόρος» καθρεπτίζει απόλυτα την ατμόσφαιρα του βιβλίου. Το σκοτάδι των σκέψεων και την βαθιά νύχτα των αισθημάτων του Δικηγόρου και την πορεία του προς το Έρεβος που δεν έχει επιστροφή.
Κυρία Τζελέπη θα θέλατε να μας πείτε, λίγα λόγια για το μυθιστόρημά σας «Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ»; Χωρίς φυσικά να προδώσουμε την εξέλιξη της ιστορίας και των
ηρώων.
«Ο Δικηγόρος» πραγματεύεται την πορεία ενός αυτοκαταστροφικού, σκοτεινού, κι ανελέητου ανθρώπου με ακόρεστη δύναμη για ισχύ και χρήμα, διαπλεκόμενου, δίχως όρια και φραγμούς που του αρέσει να λέει ότι « σ’ αυτήν τη ζωή ή θα είσαι αρνί να σε φάνε ‘η γίνεσαι λύκος…» Που τελικά τρώει ο ίδιος τις σάρκες του; Στα πολλά θύματά του και δυο κορίτσια, μια φοιτήτρια και ένα κορίτσι τρόφιμος μιας δομής, δυο κόσμοι διαφορετικοί… Και δίπλα του πάντα πιστή και αφοσιωμένη η ηλικιωμένη γραμματέας του, μεγαλωμένη με άλλες αρχές και αξίες, που όμως σιωπά γιατί του «οφείλει»…Ως πότε; Και πάλι δυο κόσμοι διαφορετικοί, του Δικηγόρου και της γραμματέως, που παλεύουν και συγκρούονται… Με ποιόν
τρόπο οι κόσμοι αυτοί θα συναντηθούν και ποιος κόσμος απ’ όλους θα υπερισχύσει; Θα υπάρξει στο τέλος η Νέμεσις; Μυθοπλασία γεμάτη αλήθειες βγαλμένες απ’ τη ζωή…. Που εύχομαι να μας ευαισθητοποιήσει.
Το μυθιστόρημά σας «Ο Δικηγόρος», όπως προαναφέραμε, έχει ως κεντρικά στοιχεία την εξουσία, τον φόβο, την κακοποίηση, την εκμετάλλευση. Πώς συνδέονται όλα αυτά μεταξύ τους και πόσο συχνά τα συναντάμε στην καθημερινότητά μας;
Η αλόγιστη και αρρωστημένη εξουσία γεννάει ανθρώπινα τέρατα. Και τα τέρατα σπέρνουν με την σειρά τους τον φόβο και την απόγνωση μέσω της κακοποίησης και της εκμετάλλευσης. Σαν κρίκοι μιας αλυσίδας συνδέονται μεταξύ τους. Αρκεί να κοιτάξουμε γύρω μας , να παρατηρήσουμε και να ακούσουμε. Με καθαρή ματιά και ανοιχτό μυαλό. Και όσο η κοινωνίας μας τρέχει ανόητα στο κυνήγι του άνομου
χρήματος και της εύκολης επιτυχίας, η οικογένεια διαβρώνεται και χάνει το δρόμο της, δεν θα μετράμε μόνον τέρατα και τα θύματα αλλά και τις ευθύνες μας…
Εξουσία και κακοποίηση, δυο φαινόμενα που τα συναντάμε από γεννήσεως κόσμου
και στην τέχνη και στη λογοτεχνία και δυστυχώς στην πραγματική ζωή. Πιστεύετε ότι
στην εποχή μας είναι πιο έντονα αυτά τα φαινόμενα ή απλώς η άμεση πρόσβαση
στην ενημέρωση, κυρίως μέσω του διαδικτύου, διογκώνει τα γεγονότα και μεγεθύνει
τον αντίκτυπο;
Όπως πολύ σωστά λέτε, φαινόμενα κατάχρησης εξουσία και κακοποίησης τα συναντάμε από γεννήσεως κόσμου. Παντού και σε όλες τις βαθμίδες και τα κοινωνικά στρώματα Και φυσικά δεν έλειψαν ποτέ. Σε άλλες εποχές και κάτω από άλλες συνθήκες τα έκρυψαν όσο μπόρεσαν κάτω απ’ το χαλί. Δεν ξέρω αν ήταν λιγότερα ή περισσότερα από σήμερα, αλλά στις μέρες μας είναι απαράδεκτα πολλά και φρικιαστικά.
Ειδικά αν υπερηφανευόμαστε για πρόοδο της κοινωνίας, εξέλιξη, μόρφωση και πολιτισμό. Ευτυχώς, τόσο λόγω της ενημέρωσης και του διαδικτύου, αλλά και των γενναίων αυτών γυναικών που τα καταγγέλλουν και των αντίστοιχων οργανώσεων έρχονται έντονα πλέον στο φως και μας συγκλονίζουν, μας
αναγκάζουν να πάρουμε μέτρα και να αλλάξουμε. Να αλλάξουν οι νόμοι κι η στάση μας… Όμως έχουμε πολύ δρόμο.
Αναμφίβολα, ένα κακοποιημένο θύμα πρέπει να μιλήσει στο στενό οικογενειακό και
φιλικό περιβάλλον της/του για αυτό που αντιμετώπισε ή αντιμετωπίζει κατ’εξακολούθηση, όπως οι ηρωίδες του βιβλίου σας. Πόσο εύκολο είναι όμως για ένα θύμα να μιλήσει, χωρίς τον φόβο ότι θα το καταδικάσουν και σε κάποιες
περιπτώσεις ίσως του καταλογίσουν και ευθύνες, ιδίως όταν το θύμα είναι γυναίκα;
Καθόλου εύκολο στα θύματα να μιλήσουν όσο υπάρχει έλλειψη ενσυναίσθησης και ευαισθησίας τόσο από το οικογενειακό όσο κι από το φιλικό και κοινωνικό περιβάλλον με κατάπτυστα σχόλια όπως «γιατί τώρα;» , ή «τα ήθελε…», «τι περίμενε με τα ρούχα που φόραγε…» ειδικά όταν πρόκειται για γυναίκες. Όσο
μεγαλώνουμε διαφορετικά τα αγόρια απ’ τα κορίτσια, χωρίς σεβασμό, ισονομία και αλληλοεκτίμηση, ενισχύοντας τον υποτιθέμενο «ανδρισμό» και τον «ανώτερο» εαυτό τους ακόμη και με κατάπτυστες στίχους και μουσικές ραπ .
Το μυθιστόρημα αναφέρεται σε γεγονότα μυθοπλασίας ή έχετε χρησιμοποιήσει και
πληροφορίες από πραγματικά γεγονότα;
Η μυθοπλασία μου εμπλουτίζεται με πολλές αλήθειες από πραγματικά γεγονότα και ιστορικές πληροφορίες όπως αυτές της περιοχής του Πειραιά που έμενε η γραμματέας του Δικηγόρου αλλά και από όσα βίωσα στην διάρκεια της εθελοντικής μου συμμετοχή στο Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων Πειραιά επί μια και πλέον δεκαετία .
Πόσο σας επηρέασαν στην απόφασή σας να γράψετε αυτό το βιβλίο τα γεγονότα
των προηγούμενων μηνών με τις συνεχείς ειδήσεις για κακοποιήσεις και
γυναικοκτονίες και πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να προσεγγίσετε και να
περιγράψετε τους χαρακτήρες και τα γεγονότα του βιβλίου σας με αντικειμενική
ματιά;
Με επηρέασαν πάρα πολύ σαν άνθρωπο, γυναίκα και μητέρα. Περιγράφοντας όμως τους χαρακτήρες της υπόθεσης, των κοριτσιών αλλά και του ίδιου Δικηγόρου, του άδικα καταδικασμένου πατέρα του ενός κοριτσιού , του περίγυρου της φυλακής και άλλων προσώπων της ιστορίας, «βιώνοντας» αναγκαστικά με ένταση την πλοκή και τα γεγονότα, τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους για να μπορέσω να τα αποδώσω όσο το δυνατόν καλύτερα, κάτι ήταν για μένα συγκλονιστικό, σχεδόν επώδυνο. Μια εμπειρία ξεχωριστή.
Στο βιβλίο «Ο Δικηγόρος» υπήρξαν στοιχεία του χαρακτήρα σας που σας δυσκόλεψαν στη συγγραφή του;
Όχι, καθόλου. Στοιχεία του χαρακτήρα μου υπάρχουν στην γραμματέα.
Με ποιον ήρωα πιστεύετε θα έρθει ο αναγνώστης/στρια πιο κοντά και θα τον
«αγκαλιάσει»; Εσείς ταυτίζεστε με κάποιον ήρωα περισσότερο και γιατί;
Νομίζω ότι ο αναγνώστης θα έρθει κοντύτερα και θα αγκαλιάσει τα δυο κορίτσια, ειδικά την Μαργαρίτα από τη δομή. Εγώ ταυτίζομαι περισσότερο με την γραμματέα… Λόγω της πόλης που έζησε και μεγάλωσε , δηλαδή του Πειραιά, των αξιών με τις οποίες μεγάλωσε, την αγάπη που πήρε απ’ τους γονείς και την
οικογένεια της , την έμφυτη ανάγκη της να βοηθήσει και να στηρίξει τα κορίτσια, να αλλάξει προς το καλύτερο τους ανθρώπους.
Πιστεύετε ότι το βιβλίο σας θα βρει μεγαλύτερη ανταπόκριση στο γυναικείο
αναγνωστικό κοινό ή το αντρικό; Ποια μηνύματα θεωρείτε ότι εισπράττουν οι γυναίκες και ποια οι άντρες μέσα από τους ήρωες του βιβλίου;
Ελπίζω και στα δυο. Δεν ξεχωρίζω κανέναν κοινό. Και στους άντρες και στις γυναίκες. Καθένα για διαφορετικούς λόγους. Τους άντρες να σκύψουν και να κοιτάξουν μέσα τους, να σκεφτούν…Τις γυναίκες να μιλήσουν… Και κάποιες να πάψουν να κρίνουν …Και όλοι μαζί, σε επίπεδο οικογένειας να μιλήσουν και να διαπαιδαγωγήσουν σωστότερα τα παιδιά τους. Γιατί η ρίζα του κακού βρίσκεται στην οικογένεια, στον λάθος τρόπο που μεγαλώνουμε τα αγόρια και τα κορίτσια μας…
Ο κεντρικός ήρωας του μυθιστορήματος έχει ως moto τη φράση «Σ’ αυτήν τη ζωή ή
θα είσαι το αρνί να σε φάνε ή γίνεσαι λύκος…». Πιστεύετε ότι η εποχή μας είναι τόσο
αδηφάγα, ώστε να καλλιεργείται κλίμα αθέμιτου ανταγωνισμού, συγκρούσεων και
επιβολής εξουσίας;
Δυστυχώς ναι γι’ αυτό πρέπει να αντιδράσουμε, να θυμηθούμε αξίες που οι μεγαλύτεροι ξεχάσαμε, να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε με βάση την λογική και τον άνθρωπο αρχίζοντας πρώτα από τον εαυτό μας. Το χρήμα να είναι το μέσον να βελτιώσουμε τη ζωή μας και όχι ο αυτοσκοπός.
Θα ήθελα να μας αναφέρετε ένα μικρό κομμάτι από το μυθιστόρημά σας «Ο
Δικηγόρος» το οποίο, αφενός θα προσελκύσει τους αναγνώστες και αφετέρου θα το
θυμούνται όταν κλείσουν το βιβλίο.
Αφήνω στους αναγνώστες να επιλέξουν… Και διαλέγω την αφιέρωση του βιβλίου μου «Στα νέα κορίτσια και τις γυναίκες που βρήκαν τη δύναμη να καταγγείλουν την πιο ακραία πράξη βίας εξουσίας και κυριαρχίας ανθρώπου σε άνθρωπο που ορίζεται σαν βιασμός, σεξουαλική κακοποίηση ή παρενόχληση. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΕΣ ΣΙΩΠΟΥΝ….
Αν καιγόταν η βιβλιοθήκη του σπιτιού σας, ποιο αγαπημένο βιβλίο θα επιλέγατε
εκείνη τη στιγμή να σώσετε;
Όσα βιβλία έχω του Καζαντζάκη.
Ποιο βιβλίο σύγχρονου συγγραφέα σας έχει εντυπωσιάσει τον τελευταίο καιρό και
ποιος ήταν ο αγαπημένος σας συγγραφέας από παιδί και αργότερα στην ενήλικη ζωή σας;
Αγαπημένος μου συγγραφέας από παιδί ήταν ο Γρηγόριος Ξενόπουλος και αργότερα ο Νίκος Καζαντζάκης. Από τους νεότερους δυσκολεύομαι να διαλέξω, δεν θα ήθελα να αδικήσω κανέναν.
Έχετε σκεφτεί ποιο θα είναι το επόμενό σας βιβλίο; Θα αφορά κι αυτό κάποιο θέμα
διαχρονικό, από την επικαιρότητα;
Το έχω ήδη ξεκινήσει και το λατρεύω. Και πάλι το θέμα του είναι επίκαιρο και καυτό. Διαχρονικό θα έλεγα. Το έχω ήδη ολοκληρώσει στο μυαλό μου. Μαζί με τα «Μυστικά στην άνυδρη γη» και τον «Δικηγόρο» θα ολοκληρώσει την Τριλογία που προανέφερα.
Κλείνοντας τη συνέντευξη μας, θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν βρισκόσασταν σε μια
παρέα που δεν γνώριζε τίποτα για το βιβλίο σας «Ο Δικηγόρος» πώς θα
το παρουσιάζατε;
Με πολύ ενθουσιασμό. Και με πάθος! Το έχω κάνει ήδη συζητώντας για τα προβλήματα κατάχρησης εξουσίας, άνομου κέρδους και βίας που μαστίζουν στην κοινωνία μας και πιστέψτε με κίνησε το ενδιαφέρον όλων.
Σας ευχαριστώ πολύ κ. Τζελέπη για τον χρόνο που διαθέσατε για να
πραγματοποιήσουμε αυτήν τη συνέντευξη.
Τελειώνοντας σας ευχαριστώ και εγώ με τη σειρά μου γι’ αυτήν την συνέντευξη.
Από κάθε συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων όλοι βγαίνουμε κερδισμένοι
