Συνέντευξη:H Νίκη Μπλούτη Καράτζαλη, φιλοξενείται για πρώτη φορά στο greekaffair.gr και μιλάει στον Κυριάκο Τσικορδάνο για το νέο της συγγραφικό παιδί, «Το Κίτρινο Δάνειο» .
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ. Νικολίτσα Μπλούτη Καράτζαλη.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Άγιο Γεώργιο, Λιβαδειάς. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, ζει μόνιμα με την οικογένειά της στη Λιβαδειά και ασχολείται με τη συγγραφή. Έχει εκδώσει δυο μυθιστορήματα. Το πρώτο με τίτλο “Όταν η σιωπή… μιλάει στα όνειρα”, από τις πρότυπες εκδόσεις Πηγή και το “Κάποτε… στον Παράδεισο”, από τις εκδόσεις Όστρια. Διηγήματά της δημοσιεύονται σε ηλεκτρονικές λογοτεχνικές σελίδες, –Λόγω Γραφής- greekaffair.gr- καθώς επίσης και στην τοπική εφημερίδα Βοιωτική ώρα.
Τα διηγήματα με τίτλο “Μονάχα ο Θεός” και “Το διάλειμμα” έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς κι έχουν συμπεριληφθεί σε Aνθολογίες. “Το κίτρινο δάνειο” απέσπασε το Α Βραβείο στον Πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό της ΕΤΕΠΚ το 2016 και το διήγημα με τίτλο ‘’Τα φιλαράκια’’ διακρίθηκε με έπαινο το 2017. Το “Το κίτρινο δάνειο” είναι η πρώτη της συλλογή διηγημάτων από τις εκδόσεις Όστρια και το τρίτο της κατά σειρά βιβλίο.
Πού γεννηθήκατε και πού μεγαλώσατε;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα σ’ ένα μικρό χωριό, τον Άγιο Γεώργιο. Είναι χτισμένο στους πρόποδες του Ελικώνα και απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από την πόλη της Λιβαδειάς. Τα τελευταία δέκα χρόνια κατοικώ με την οικογένειά μου στη Λιβαδειά.
Θα ήθελα να μου πείτε τι θυμάστε έντονα από τα παιδικά σας χρόνια, είχατε όμορφες ή άσχημες αναμνήσεις;
Έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις που με συντροφεύουν πάντα στις δύσκολες στιγμές. Το χωριό μου για μένα υπήρξε ένας μικρός παράδεισος. Το δεύτερο βιβλίο μου “Κάποτε… στον Παράδεισο” είναι αφιερωμένο στο χωριό μου και στους αυθεντικούς ανθρώπους του. Ξεχειλίζουν οι σελίδες του από αναμνήσεις που τις φυλάω σαν πολύτιμο θησαυρό στο σεντούκι της καρδιάς μου. Μέσα από την αφήγηση της ιστορίας ενός μικρού ορφανού αναβιώνουν συνάμα τα ήθη, τα έθιμα και οι παραδόσεις του τόπου μας. Πρόκειται για ένα βιβλίο νοσταλγικό, που μιλάει για τον Παράδεισο του χθες και για τα όμορφα παιδικά μας χρόνια, που μεγαλώνοντας όλοι νιώθουμε την ανάγκη να ανατρέξουμε σ’ αυτά νοερά… Οι όμορφες αναμνήσεις είναι μια ζεστή φωλιά που μας χρησιμεύει σαν καταφύγιο στις δυσκολίες που συναντάμε στη ζωή.
Η ανάγνωση βιβλίων και η συγγραφή σάς άρεσε από μικρή; Θεωρείτε τον εαυτό σας βιβλιοφάγο;
Ναι, από μικρή διαβάζω πολύ. Από μικρή επίσης μου άρεσε να γράφω. Είναι ένας συνδυασμός αυτά τα δυο που με ανακουφίζει και με αποφορτίζει από τη δύσκολη καθημερινότητα. Η μέρα μου κλείνει πάντα με τη συντροφιά ενός βιβλίου.
Ποια ήταν η σχέση σας με τους γονείς σας και τα αδέλφια σας; Μεγαλώσατε μέσα σε ένα ήρεμο και γαλήνιο περιβάλλον;
Η σχέση μου με τους γονείς μου και την αδερφή μου ήταν και είναι άριστη. Σε κάθε μου βήμα είναι δίπλα μου. Οι γονείς μου είναι άνθρωποι δοτικοί, μας χάρισαν απλόχερα την αγάπη κι αισθάνομαι μεγάλη ευγνωμοσύνη γι’ αυτό το κομμάτι της ζωής μου. Όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι οι προσωπικές μας σχέσεις να χτίζονται με αγάπη. Η αγάπη είναι το καλύτερο εφόδιο που μας συνοδεύει για όλη μας τη ζωή και μας βοηθάει να ανταπεξέλθουμε σε κάθε δυσκολία που στέκεται εμπόδιο στο διάβα μας. Ο θεσμός της οικογένειας είναι ιερός, ευθύνεται για τη διαμόρφωση του ανθρώπινου χαρακτήρα, αφού απ’ αυτόν παίρνουμε τις ηθικές αρχές και αξίες για να πορευτούμε. Μέσα στην αγκαλιά της οικογένειας μπορεί ο καθένας να ηρεμήσει και να αντλήσει την ψυχική γαλήνη, για να ξεφύγει από την ένταση και τα προβλήματα της καθημερινής ζωής. Εύλογα θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό κι ευλογημένο για την οικογένεια που μου χάρισε ο Θεός και μπορώ να απαγκιάζω και να ηρεμώ κάθε φορά στην αγκαλιά της.
Επαγγελματικά, πριν ξεκινήσετε να ασχολείστε μάχιμα με τη συγγραφή βιβλίων, μήπως σπουδάσατε κάτι άλλο; Είχατε σκεφτεί αλλιώς το μέλλον στο πίσω μέρος του μυαλού σας;
‘Εκανα από πολύ μικρή οικογένεια. Με το σύζυγό μου είμαστε μαζί από παιδιά. Οπότε αφοσιώθηκα με αγάπη στα παιδιά μου και στη φροντίδα τους. Αν είχαμε ακολουθήσει άλλο δρόμο δε θα είχαμε αυτό το θησαυρό που έχουμε σήμερα, τα τρία παιδιά μας. Έτσι δε με στενοχωρεί καθόλου που δεν κατάφερα να σπουδάσω. Η επιλογή μας –παρ’ όλο που ήμασταν κι εμείς ακόμα παιδιά– είχε ευτυχώς μια άριστη κατάληξη κι έτσι δεν μου έμεινε κανένα απωθημένο όσο αφορά τον επαγγελματικό τομέα.
Πώς προέκυψε και πότε η ιδέα για το νέο σας διήγημα «Το Κίτρινο Δάνειο».
Το Κίτρινο δάνειο απεικονίζει τη σημερινή πραγματικότητα. Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό βιβλίο που περιγράφει όσα βιώνουμε τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Προέκυψε από όλα αυτά που μας περιβάλλουν στην καθημερινότητά μας. Στο συγκεκριμένο βιβλίο θέλησα να αφουγκραστώ το χτυποκάρδι του τόπου μου. Το χτυποκάρδι των νέων για το αβέβαιο αύριο και τα ραγισμένα όνειρά τους, το φόβο των ηλικωμένων για τον πετσοκομένο μισθό τους, την απόγνωση εκείνων που χάνουν τις περιουσίες τους κάθε μέρα και των άμοιρων αυτών ανθρώπων που φτάνουν στη χώρα μας παλεύοντας με τα κύματα και το θάνατο. Τραγικές ιστορίες, κατά κύριο λόγο, που είναι ανέφτικτο να ειπωθούν με ωραιοποιημένες λέξεις και κοσμητικά επίθετα, ώστε να ομορφύνουν και να απαλύνουν τον πόνο και τη θλίψη που μας προκαλούν. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερα να διανθίσω κάποια κείμενα με χιούμορ και σαρκασμό για όλα αυτά που μας ταλανίζουν, για να μην πνίξω τον αναγνώστη μέσα στη θλίψη και στη μιζέρια. Θέλησα να αφήσω μέσα σε κάθε ιστορία να περάσει μια αχτίδα ελπίδας, για να πάρει μια ανάσα όποιος ταξιδέψει με τους ήρωές μου.
«Το κίτρινο δάνειο» περιέχει στοιχεία όπως η θλίψη, η απόγνωση, η απελπισία, η χαρά, η ελπίδα και τα όνειρα. Πώς συνδέονται όλα αυτά μαζί;
Όλα αυτά μαζί αποτελούν πια την καθημερινότητά μας. Η ίδια η ζωή τα συνδέει. Οι αντιθέσεις υπάρχουν πάντα στα συναισθήματα. Δεν υπάρχει πιστεύω άνθρωπος απόλυτα ευτυχισμένος ή το αντίθετο. Έρχονται στιγμές στη ζωή του καθένα μας που η χαρά διαδέχεται τη θλίψη, η απελπισία την ελπίδα κι έτσι ο κύκλος συνεχίζεται στις σελίδες του χρόνου.
Έχετε νιώσει ποτέ την «απόγνωση» σαν άνθρωπος και πώς θα μας την περιγράφατε ως συγγραφέας;
Και βέβαια την έχω νιώσει. Είναι ένα ζοφερό συναίσθημα που συντροφεύει τους περισσότερους ανθρώπους της Ελλάδας του σήμερα. Η απόγνωση είναι ο φόβος για το άγνωστο, για το τι μας περιμένει και αν θα τα καταφέρουμε να σταθούμε όρθιοι. Οδηγεί τις σκέψεις μας σε δύσβατα μονοπάτια κι είναι δύσκολο να τη χειριστείς αν δεν είσαι σε θέση να παλέψεις μαζί της. Άλλωστε, όποιος δεν παλεύει δεν μπορεί να διεκδικήσει και καμία νίκη.
«Απελπισία». Όλα τα κακά αισθήματα και οι ανασφάλειες που έχουν κυριεύσει τον άνθρωπο. Εσείς σαν άνθρωπος, θεωρείτε υπάρχουν τρόποι να βγει κάποιος από μια κατάσταση «Απελπισίας» όπως άλλωστε μας περιγράφετε και στο διήγημα;
Ο μοναδικός τρόπος για μένα είναι η θετική σκέψη. Η αισιοδοξία είναι μια αρετή, θα έλεγα, που με χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο και καλλιεργώ ασυναίσθητα μέσα σε όλα τα κείμενά μου. Νιώθω την ενδόμυχη ανάγκη κάθε φορά να ανοίξω ένα παράθυρο στο φως στο τέλος κάθε ιστορίας, επειδή η ίδια η ζωή μάς διδάσκει πως τίποτα δε διαρκεί για πάντα. Οι ευτυχισμένες στιγμές μπορεί να είναι μετρημένες στην καθημερινότητά μας, μα όταν έρχονται μας φορτίζουν με τόση δύναμη, που καταφέρνουμε να ξεπεράσουμε δυσκολίες και εμπόδια με όσο το δυνατόν πιο ανώδυνο τρόπο.
Το νέο σας διήγημα διαθέτει στοιχεία από την Ελλάδα του σήμερα, της κρίσης, της ανασφάλειας και της ψυχοσωματικής εξαθλίωσης που βιώνει ο Έλληνας. Ποιο είναι το φόντο και ποιοι οι ήρωες που μας περιγράφει η συγγραφέας;
Το φόντο, όπως ακριβώς το περιγράψατε, είναι η Ελλάδα του σήμερα. Μια χώρα που μαστίζεται από την κρίση και τη φτώχεια. Οι ήρωές του είναι άνθρωποι απλοί που ανταμώνουμε κάθε μέρα στο δρόμο. Ο φίλος, ο γείτονας, ο γνωστός, ο συγγενής… οι οποίοι μέσα από τις ιστορίες τους μας περιγράφουν γλαφυρά το κλίμα της χώρας μας τα τελευταία χρόνια, μέσα από την κατάθεση των αντιφατικών συναισθημάτων που τους πλημμυρίζουν αυτούς τους χαλεπούς καιρούς.
Ο τίτλος στο νέο διήγημά σας «Το κίτρινο δάνειο» επιλέχτηκε γιατί θέλατε να είναι περιγραφικός ή έχει καθαρά συμβολικό χαρακτήρα;
Ο τίτλος “Το Κίτρινο δάνειο” επιλέχτηκε ανάμεσα σε πολλούς άλλους εξίσου συμβολικούς, επειδή η ιστορία του ήρωά του με τίμησε με το πρώτο βραβείο διηγήματος. Είναι βέβαια και περιγραφικός γιατί προϊδεάζει τον αναγνώστη για το θέμα του βιβλίου.
Πόση δουλειά πραγματικά χρειάζεται μια συγγραφέας, για να καταφέρει να αποτυπώσει τόσο ρεαλιστικά όλα αυτά τα γεγονότα μέσα σε 201 σελίδες;
Πολλή δουλειά και πολύς χρόνος. Δεν είναι εύκολο να χτίσεις ένα κείμενο με λέξεις χωρίς να αφιερώσεις χρόνο. Χρειάζεται φαντασία για να μπορέσεις να κερδίσεις το ενδιαφέρον του αναγνώστη, στρατηγική, κανόνες που πρέπει να ακολουθήσεις μέχρι να καταφέρεις να πλάσεις ένα άρτιο ολοκληρωμένο κείμενο, έτσι ώστε, όταν φτάσει στα χέρια του αναγνώστη να τον πείσεις πως αξίζει τον κόπο να ταξιδέψει μαζί του.
Το διήγημά σας με τίτλο “Κίτρινο δάνειο” απέσπασε το Α’ Βραβείο σε Πανελλήνιο διαγωνισμό της Εταιρίας Τεχνών Επιστήμης και Πολιτισμού. Πώς νιώσατε με την βράβευση σας;
Ένιωσα μια βαθιά ηθική ικανοποίηση και χαρά βεβαίως. Όταν οι ιστορίες σου ακουμπάνε συναισθηματικά και εκφράζουν κι άλλους ανθρώπους είναι μια μεγάλη ικανοποίηση για τον δημιουργό τους. Αυτό προσωπικά μου δίνει δύναμη να συνεχίζω να γράφω και να μοιράζομαι τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου με τους συνανθρώπους μου.
Η συγγραφή ενός βιβλίου ή ενός διηγήματος πόσο επηρεάζει την προσωπική ζωή αλλά και τη δουλειά σας; Σας κουράζει; Σας βγάζει εκτός προγράμματος;
Την προσωπική μου ζωή καταφέρνω να μην την επηρεάζει. Η συγγραφή είναι για μένα αγάπη και πάθος, ως εκ τούτου δεν με κουράζει ψυχολογικά, αντίθετα με αποφορτίζει. Πολλές φορές συμβαίνει να με βγάζει εκτός προγράμματος κι αυτό οφείλεται στο ότι, όταν ξεκινάω να γράφω κάτι, θέλω να το ολοκληρώσω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Οπότε, εύλογα, κάποια άλλα πράγματα μένουν πίσω. Προσπαθώ όμως, να κρατώ μια ιεραρχία στις υποχρεώσεις μου, έτσι ώστε τα σημαντικά να προέχουν πάντα.
Έχετε σκεφτεί ποιο θα είναι το επόμενό σας βιβλίο και ποιο το περιεχόμενό του; Σε ποια κατηγορία θα ανήκει;
Το επόμενο βιβλίο είναι μια ακόμα συλλογή διηγημάτων. Αυτή τη φορά δεν αφορά αποκλειστικά την κρίση αλλά τις κοινωνικές σχέσεις γενικά. Σχέσεις φιλικές, σχέσεις μεταξύ γονιών και παιδιών, σχέσεις ερωτικές, σχέσεις κοινωνικές… Σχέσεις αγάπης με δυο λόγια, που υπάρχουν στη ζωή του καθένα μας και την επηρεάζουν συναισθηματικά.
Έχετε χόμπι; Τον ελεύθερο χρόνο σας πώς σας αρέσει να τον περνάτε;
Τον ελεύθερο χρόνο μου τον μοιράζομαι με την οικογένειά μου και τους φίλους μου. Η μουσική είναι μια ακόμα μεγάλη μου αγάπη. Με ηρεμεί και με συντροφεύει σε κάθε ώρα της μέρας μου.
Νίκη εδώ και λίγο καιρό ανήκεις στην οικογένεια του greekaffair.gr ως Συντάκτης -Αρθρογράφος μίλησε μας για αυτή σου την εμπειρία και ποια είναι η γνώμη σου όσο αφορά το www.greekaffair.gr που αρθρογραφείς ;
Νιώθω ιδιαίτερη τιμή που αποτελώ μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού GreeK Affair. Πρόκειται για ένα περιοδικό που αναδεικνύει τον πολιτισμό της Ελλάδας, με ύλη βασισμένη στη μελέτη και στην έρευνα. Επικαιρότητα, ψυχολογία, μουσική, θέατρο, οικογένεια, υγεία, λογοτεχνία… Όλα αυτά τα θέματα προσφέρουν στο αναγνωστικό κοινό ενημέρωση και ψυχαγωγία. Η ανάλυση που παρέχει στα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα πιστεύω πως αφυπνίζει τη συλλογική συνείδηση, διασκεδάζει, ενημερώνει και προβληματίζει. Αυτός θεωρώ πως πρέπει να είναι και ο στόχος κάθε μέσου ενημέρωσης με συγκροτημένη άποψη και ποιότητα. Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαρία μιας τέτοιας συνεργασίας κι έτσι μέσα από τα γραπτά μου μπορώ να συμβάλλω κι εγώ στο πολιτιστικό κομμάτι του περιοδικού.
Κα. Μπλούτη Καράτζαλη σας ευχαριστώ πολύ που δεχθήκατε να σας φιλοξενήσουμε στο greekaffair.gr. Οι αναγνώστες μας και εγώ σας ευχόμαστε πάντα συγγραφικές επιτυχίες!
Ευχαριστώ
Συνέντευξη Κυριάκος Τσικορδάνος