H συγγραφέας Μαίρη Μαγουλά φιλοξενείται για πρώτη φορά στο greekaffair.gr και μιλάει στον Κυριάκο Τσικορδάνο για το νέο της συγγραφικό παιδί, «Το πιο μακρύ ταξίδι».

Λίγα λόγια για το ποια είναι η συγγραφέας Μαίρη Μαγουλά

Η Μαίρη Μαγουλά γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και µεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το τµήµα ∆ιοίκησης Επιχειρήσεων του Οικονοµικού Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης και εργάστηκε στο ∆ηµόσιο για τριάντα χρόνια. Ζει στο Πόρτο Ράφτη. Τα Κύµατα του Βοσπόρου ήταν το πρώτο της µυθιστόρηµα.

Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημα της Μαίρης Μαγουλά Κύματα του Βοσπόρου.

«Το πιο μακρύ ταξίδι»
Μαίρη Μαγουλά
Εκδόσεις Μεταίχμιο, Οκτώβριος 2017

Αγαπητή κα Μαγουλά, είστε ένας άνθρωπος που γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αυτό πόσο επηρέασε στο να γράψετε ένα βιβλίο όπως το «Το πιο μακρύ ταξίδι»;

Το ότι γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη έπαιξε μεγάλο ρόλο στο να γράψω τα «Κύματα του Βοσπόρου» και το ότι μεγάλωσα στην Αθήνα σίγουρα μου έδωσε το ερέθισμα για να γράψω «Το πιο μακρύ ταξίδι».

Η ανάγνωση βιβλίων και η συγγραφή σάς άρεσαν από μικρή; Θεωρείτε τον εαυτό σας βιβλιοφάγο;

Η ανάγνωση βιβλίων μού άρεσε από μικρή. Όσο μεγάλωνα τόσο γινόμουν πιο παθιασμένη αναγνώστρια. Ένιωθα σαν να ανοίγεται για μένα ένα παράθυρο σε άλλους κόσμους. Δεν θα έλεγα το ίδιο για τη συγγραφή. Αν και αρίστευα πάντα στις εκθέσεις, δεν ήταν κάτι που με τραβούσε ιδιαίτερα. Αν θεωρήσουμε βιβλιοφάγο αυτόν που διαβάζει πολλά βιβλία σε μικρό χρόνο, δεν θα έλεγα πως ανήκω σε αυτή την κατηγορία. Επιλέγω αυτά που θεωρώ καλά για τη δική μου αισθητική και τα απολαμβάνω λέξη λέξη όσο χρόνο κι αν χρειαστεί. Επειδή όμως είμαι πάντα με ένα βιβλίο στο χέρι, στο τέλος της χρονιάς έχω ήδη διαβάσει αρκετά, και δεν θα πω πολλά, γιατί πάντα αισθάνομαι πως όσα κι αν διαβάζω είναι λίγα σε σχέση με αυτά που θα ήθελα να είχα διαβάσει.

Μεγαλώνοντας στην Αθήνα με τους  γονείς σας ποια ήταν η σχέση μεταξύ σας; Ζούσατε μέσα σε ένα ήρεμο και γαλήνιο περιβάλλον;

Ναι, ήμουν τυχερή. Παρά τις δυσκολίες προσαρμογής της οικογένειάς μου σε έναν νέο τόπο, έζησα όμορφα παιδικά χρόνια νιώθοντας πάντα ασφάλεια κάτω από τις προστατευτικές φτερούγες των γονιών μου.

Επαγγελματικά, πριν ασχοληθείτε μάχιμα με τη συγγραφή βιβλίων, σπουδάσατε κάτι άλλο; Είχατε σκεφτεί αλλιώς το μέλλον στο πίσω μέρος του μυαλού σας;

Αποφοίτησα από το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εργάστηκα στο Δημόσιο για τριάντα χρόνια. Λόγω προβλημάτων υγείας, αναγκάστηκα να σταματήσω και αφοσιώθηκα στη συγγραφή, κάτι που απέβη για μένα λυτρωτικό.

Όταν ξεκινάτε ένα βιβλίο, όπως «Το πιο μακρύ ταξίδι», ποια θεωρείτε ως κύρια χαρακτηριστικά (αν υπάρχουν τέτοια) που πρέπει να έχει κάποιος για να γράψει ένα βιβλίο;

Ίσως να είναι διαφορετικά για τον καθένα. Για μένα χρειάζεται έμπνευση, γνώση και εμπειρίες.

Κα Μαγουλά, στο  νέο σας συγγραφικό παιδί με τίτλο «Το πιο μακρύ ταξίδι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις  Μεταίχμιο, ποιοι είναι οι ήρωες και πώς συνδέονται μεταξύ τους;

Οι ήρωες δεν ταξιδεύουν. Μένουν στην Πλάκα, κάτω από την Ακρόπολη και μάχονται για τη μοίρα τους ή καλύτερα αναμετριούνται με αυτήν. Πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές συναντιούνται, ακουμπούν ο ένας τον άλλον και με οδηγό την αγάπη μας αφήνουν μέσα από τις ζωές τους να ταξιδέψουμε κι εμείς σε μια πόλη και μια εποχή που χάθηκε ανεπιστρεπτί.

Αλήθεια εσείς, κα Μαγουλά, έχετε ονειρευτεί ποτέ να πραγματοποιήσετε ένα μακρινό ταξίδι στην αγάπη; Όπως ακριβώς το περιγράφετε μέσα στο τελευταίο σας βιβλίο;

Όλη τη ζωή μου την πέρασα κάνοντας ταξίδια μακρινά στην αγάπη. Κάθε εποχή και ανάλογα με την ηλικία, αυτή οδηγούσε τα βήματά μου!

Πώς δώσατε στο βιβλίο σας τον τίτλο του;

Τον τίτλο τον εμπνεύστηκα από το αγαπημένο μου τραγούδι «Μικρή πατρίδα» σε στίχους Π. Καρασούλου και μουσική Γ. Ανδρέου.

Αν  σας έλεγα ότι θα μπορούσατε να έχετε μια μοναδική ευκαιρία να ζήσετε εκείνη την ξεχωριστή εποχή του ’50, με φόντο τα δαιδαλώδη στενά της Πλάκας και των Αναφιώτικων, θα  δεχόσασταν να γυρίσετε τον χρόνο πίσω και να μεγαλώσετε σε εκείνη την εποχή και όχι στην εποχή που μεγαλώσατε;

Ακούγεται γοητευτική η πρότασή σας αλλά όχι δεν θα ήθελα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να μεγαλώσω εκείνη την εποχή. Προτιμώ το ταξίδι αυτό της επιστροφής να το κάνω με το μυαλό μου μέσα από την ανάγνωση και τη γραφή, ίσως γιατί στην πραγματικότητα να φοβάμαι μήπως χάσει κάτι από τη μαγεία του.

Όταν ξεκινάτε να γράφετε ένα βιβλίο, σχεδιάζετε και τον σκελετό του;

Όχι, δεν σχεδιάζω τίποτα. Έχω σαν αφετηρία την εποχή και τον τόπο και ύστερα έρχονται οι ήρωες και με καθοδηγούν βήμα βήμα για τη διαδρομή που θέλουν να ακολουθήσουν.

Ποια είναι η σχέση που έχετε με το κοινό σας; Πιστεύετε πως εγκλωβίζεστε με περισσότερες ευθύνες απέναντί τους κάθε φορά που γράφετε ένα νέο βιβλίο; Απολαμβάνω τη συζήτηση με τους αναγνώστες που μου κάνουν την τιμή να αφιερώσουν τον χρόνο και τα χρήματά τους για το βιβλίο μου. Όχι, δεν θα ήθελα να το δω έτσι, άλλωστε δεν νιώθω εγκλωβισμένη με ευθύνες απέναντί τους. Όταν και αν ξαναγράψω, θα συνεχίσω με τον ίδιο τρόπο που δημιούργησα και τα δύο πρώτα βιβλία μου. Με σεβασμό πρώτα στον εαυτό μου και ύστερα στους μελλοντικούς αναγνώστες του.

Υπάρχει κάποιος συνάδελφος που ξεχωρίζετε και θαυμάζετε για τη γραφή του και τα βιβλία του;

Αρκετοί, αλλά δεν θα ήθελα να αναφέρω κάποιον για ευνόητους λόγους.

Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη μαζί σας, θα ήθελα να μου πείτε ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σχέδιά σας.

Δεν γράφω βάσει σχεδίου. Υπάρχουν διάφορα στο μυαλό μου, αλλά δεν έχουν ακόμη ωριμάσει.

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι καλές γιορτές.