Θυμιάτισμα: Διώχνει τους πειρασμούς του Σατανά, ενώ χαρίζει ευωδία και έχει την χάρη της Παναγίας
Οι πιστοί όταν προσευχόμαστε, μαζί με το καντηλάκι που θα ανάψουμε, πρέπει να θυμιατίζουμε το χώρο και τα εικονίσματα. Αν, όμως, κάποιος μας ρωτήσει για ποιο λόγο πρέπει να θυμιατίζουμε, ξέρουμε τι να απαντήσουμε;
Δυστυχώς όχι πολλοί από τους πιστούς χριστιανούς που προσφέρουν στον Κύριο επιμελώς και με ευλάβεια θυμίαμα, όταν βρεθούν αντιμέτωποι με αυτήν την ερώτηση, δεν γνωρίζουν τι να απαντήσουν.
«Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου· έπαρσις των χειρών μου θυσία εσπερινή· εισάκουσόν μου, Κύριε». Αυτή ή ωραία φράση, που είναι γνωστή σε πάρα πολύ κόσμο, είναι και μια προσευχή του Χριστιανού προς τον Θεό. Αναφέρεται όμως και στο θυμιάτισμα. Άλλα τι είναι το θυμίαμα και γιατί αναφέρεται σε αυτή την φράση ιδιαιτέρως; Έχει καμμιά σημασία;
Θυμίαμα εν πρώτοις λέγεται κάθε ευωδιαστή ύλη που όταν καίγεται βγάζει ωραία μυρωδιά. Το θυμίαμα στην αρχαία και μεταγενέστερη εποχή ήταν άλλοτε λίπος μοσχαριού από ένα ιδιαίτερο μέρος του σώματος, άλλοτε ξύλο από διάφορα δένδρα, άλλοτε πέτρα μαλακιά από διάφορα πετρώματα, άλλοτε πυκνό υγρό (ρετσίνι) που έβγαζαν από δένδρα και είχε ιδιαίτερη μυρωδιά, όπως το πεύκο, το κυπαρίσσι και άλλα ρητινώδη.
Εδώ και δυο χιλιετίες με την επικράτηση του Χριστιανισμού, ως θυμίαμα για την προσευχή στην Εκκλησία και στα σπίτια καθιερώθηκε να καίμε το λιβάνι. Το λιβάνι είναι ένα από τα τρία δώρα που προσέφεραν οι Μάγοι στον Χριστό μας. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι ήταν, άλλα και είναι, κάτι τό πολύτιμο και δυσεύρετο.Βγαίνει από ένα δένδρο πού ονομάζεται Λίβανος ή Βοσβελία ή Καρτεριού και βρίσκεται σε Αιθιοπία, Σομαλία, Σουδάν, Όμάν, Υεμένη. Αυτό το δένδρο το χαράζουν και βγαίνει το ρετσίνι του (το λιβάνι), το όποιο αφήνουν και ξεραίνεται στο δένδρο και κατόπιν το ξύνουν, το καθαρίζουν και το αφήνουν να στεγνώσει τελείως. Σε αυτή την μορφή φθάνει στα χέρια μας. Στην σημερινή εποχή το απλό αυτό λιβάνι με απλή κατεργασία ζυμώνεται με διάφορα αρώματα και, διατίθεται στην μορφή πλέον πού κυκλοφορεί στην αγορά.
Είναι για τον Χριστιανό ό,τι πιο εύκολο και όμορφο υπάρχει στην προσφορά του στον Θεό. Μαζί με το κερί και το καντήλι αποτελούν τα δώρα του προς τον Χριστό μας, όπως των τριών Μάγων. Γι’ αυτό δεν πρέπει να λείπει από το σπίτι του Χριστιανού.
Γιατί λιβανίζουμε; Τι συμβολίζει το θυμίαμα; Τι είναι το θυμιατό; Τι συμβολίζει το λιβάνι; Πως φτιάχνεται το λιβάνι; Πώς και πότε θυμιατίζουμε μέσα στην εκκλησία;
Μπορούμε να θυμιατίζουμε στο σπίτι μας και πότε; Ποια είναι η καλύτερη ώρα για να λιβανίσουμε; Όταν μας θυμιατίζει ο ιερέας με το θυμιατό τι κάνουμε εκείνη την ώρα; Τι προσευχή λέει ο ιερέας την ώρα που θυμιατίζει; Από πότε υπάρχει το θυμιάτισμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία;
Το θυμίαμα είναι εντολή του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη και μάλιστα μας έδειξε τον τρόπο που πρέπει να φτιάχνεται που είναι 4 συστατικά, ένα εκ των οποίων είναι το ρετσίνι θα λέγαμε που βγάζουν οι κέδροι του λιβάνου.
Από αυτό το ρετσίνι βγαίνει το λεγόμενο λιβάνι και το οποίο αναμιγνύεται με άλλα συστατικά που αναφέρει ο Θεός στην Αγία Γραφή, και όλο μαζί που αποτελεί το λιβάνι το προσφέρουμε στον Θεό. Ο ίδιος ο Θεός ζητά να Τον θυμιάζουμε, ο ίδιος ο Θεός ζητά να προφέρουμε θυμίαμα και μάλιστα μέσα στην Κιβωτό της Διαθήκης υπήρχε το χρυσό θυμιατήριο που κατασκευάστηκε με εντολή του Θεού.
Στην εκκλησία χρησιμοποιούμε συγκεκριμένο θυμιατήριο που θυμιατίζει ο ιερέας στην ενορία, αλλά και στα μοναστήρια. Το θυμιατήριο αυτό έχει μια θεολογική ερμηνεία και δεν είναι απλά κατασκευασμένο. Στο παρόν βίντεο εξηγούμε πως συμβολίζει την Αγία Τριάδα, τους Δώδεκα Αποστόλους ή τους Τέσσερεις Ευαγγελιστές, την Υπεραγία Θεοτόκο, τον Ιησού Χριστό, τις προσευχές των ανθρώπων, τη σκέπη του Θεού και πως ακριβώς ερμηνεύονται στο θυμιατήριο, αλλά και πως πρέπει οι πιστοί να απαντούν όταν τους θυμιατίζει ο ιερέας.
Στον Θεό και την εκκλησία προσφέρουμε το καλύτερο που έχουμε και το προσφέρουμε με την καρδιά μας.
Φτιάχνουμε το καλύτερο που έχουμε για τον Θεό και δεν προσφέρουμε ότι έχουμε για πέταμα. Αυτό φαίνεται από το περιστατικό του Κάιν και του Άβελ. Ο Θεός τους ζήτησε να προσφέρουν θυσία και να την αφήσουν να καεί και όποιος καπνός ανέβει προς τα επάνω, αυτού η προσευχή θα εισακουσθεί από τον Θεό.
Όποιος όμως καπνός σκορπίσει από τον αέρα, σημαίνει ότι δεν πρόσφερε με την καρδιά του τη θυσία στο Θεό και ότι η προσευχή του δεν εισακούσθηκε.
Αυτό ισχύει για τον Άβελ και τον Κάιν. Η θυσία του Άβελ εισακούστηκε από τον Θεό διότι πρόσφερε ότι καλύτερο είχε και το έκανε με την καρδιά του, ενώ η θυσία του Κάιν δεν ήταν καλή και δεν το έκανε με την καρδιά του. Γι’ αυτό ψέλνουμε στην εκκλησία «Κατευθυνθήτω η προσευχή μου, ως θυμίαμα ενώπιόν σου, έπαρσις των χειρών μου, θυσία εσπερινή».
Βοήθεια σας !!
