Το ταξίδι θα αξίζει πάντα τον κόπο αν η ψυχή δεν είναι μικρή

Υπάρχει ένα είδος θάρρους, που πάντα με γοήτευε. Το θάρρος να μπορείς να ξεγυμνώσεις την ψυχή σου!!

Κάποτε ο Κοέν είπε το εξής ωραίο : οι ρωγμές είναι σημαντικές γιατί αφήνουν το φως να μπει στη ψυχή μας! Πόσοι από μας όμως επιτρέπουμε να συμβεί αυτό,;; πόσοι λέμε αυτό που σκεφτόμαστε..;; Αυτό που θέλουμε πραγματικά..;

Φοβόμαστε να δείξουμε.. Να δώσουμε.. Και να δοθούμε..!!

Ο φόβος της απόρριψης, της προδοσίας ίσως, μας κάνουν να κλεινόμαστε στο καβούκι μας!! Αφήνοντας τη ψυχή μας φυλακισμένη στο σκοτάδι!! Χωρίς φως.. ΧΩΡΊΣ ΦΤΕΡΑ!! Μένουμε σε ένα αέναο ” μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα ”.. και περιμένουμε με ευχολόγια να υπάρξει αντίδραση , χωρίς δράση !! Μα ποιος μπόρεσε να πάει κόντρα στο νόμο της φύσης;;

Για να φτάσεις ψηλά πρέπει να πετάξεις.. Για να φτάσεις κάπου, πρέπει να προχωρήσεις.. Για να πάρεις, πρέπει να δώσεις!! Μα θα μου πεις και θα έχεις και δίκιο…: Κάποτε έδωσα και δεν πήρα.. Κάποτε έδειξα, μα δεν είδα…!! Θα μου πεις πως οι υπάρχουν και αυτές οι ψυχές..

Οι δειλές.. Οι λιγόψυχες.. Οι ρηχές.!! Αυτές που το βάθος τους φτάνει μόνο ως το δέρμα.. Και ύστερα το τέρμα!! Και εγώ θα σου πω, πως δεν είναι όλες ίδιες! Πως για να ζήσεις πρέπει να τολμήσεις!! Και αν κάποτε αγαπήσεις.. Φρόντισε να το δείξεις!! Με κάθε τρόπο!! Να στέλνεις ακόμη και μνμ για να τους το θυμίζεις!

Τόλμα.. Μη φοβηθείς. Και να απογοητευτείς.. Και να πληγωθείς.. δεν θα είσαι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος άνθρωπος στο πλανήτη!!! Ούτε εμείς θα ζήσουμε για πάντα, ούτε αυτοί που αγαπάμε!! Ζήσε για την εμπειρία.. Για το ταξίδι!!! Και αν αντί για την Ιθάκη βρεις γκρεμό.. Δεν πειράζει.. Εσύ τουλάχιστον θα ξέρεις πως για κάποιον άνθρωπο κάποτε τόλμησες.

Τόλμησες να κάνεις ταξίδι σε αχαρτογράφητα μέρη που είχαν να σου <<δείξουν >> όλα αυτά που δεν τόλμησαν οι δειλοί να δουν!!!! Τόλμησες να γίνεις ο χάρτης που θα πιει το μελάνι της πορείας του…!!