Greekaffair.gr: Η άλλη πλευρά της ενημέρωσης
Κριτικές Θεάτρου & Σινεμά

«UNTIL DAWN» (2025): Κριτική Ταινίας

«UNTIL DAWN» (2025): Κριτική Ταινίας

Το Greekaffair.gr παρακολούθησε την ταινία «UNTIL DAWN» κατά τη δημοσιογραφική προβολή της και σας μεταφέρει τις εντυπώσεις του.

Σήμερα, 24 Απριλίου 2025, η ταινία «UNTIL DAWN» ξεκινάει να προβάλλεται στους κινηματογράφους από την Feelgood Entertainment.

Η ταινία «UNTIL DAWN» φέρνει στη μεγάλη οθόνη μια ιστορία τρόμου που διαπραγματεύεται όχι μόνο το φυσικό φόβο, αλλά και τις πιο σκοτεινές γωνιές του ψυχισμού των χαρακτήρων της.

Η ταινία αποτελεί ένα αριστούργημα του ψυχολογικού θρίλερ τρόμου, καταφέρνοντας να καθηλώσει το κοινό από την αρχή μέχρι το τέλος. Ανεξαρτήτως του αν κάποιος έχει ή όχι επαφή με το ομώνυμο παιχνίδι, το φιλμ προσφέρει μια μοναδική εμπειρία που απορροφά πλήρως τον θεατή. Η ένταση, η ατμόσφαιρα και οι ανατροπές διαπλέκονται άψογα, δημιουργώντας μια απόκοσμη και τρομακτική αίσθηση που τονώνει την αγωνία. Πρόκειται για μια ταινία που δεν θα αφήσει αδιάφορο κανέναν φίλο του είδους και που αξίζει να παρακολουθηθεί ξανά και ξανά.

«UNTIL DAWN»: Η νύχτα που δεν τελειώνει

Ο David F. Sandberg, με φήμη χτισμένη πάνω σε επιτυχημένες στιγμές του υπερφυσικού τρόμου (Lights Out, Annabelle: Creation), επιστρέφει με μια σκηνοθεσία που χτυπά κατευθείαν στο υποσυνείδητο. Με σιγουριά και ένστικτο, παντρεύει τον splater τρόμο με την παραφυσική ένταση και μια βαθιά, σχεδόν υπαρξιακή ανησυχία. Η ταινία «UNTIL DAWN» προχωρά με ένταση που δεν αφήνει περιθώρια για ανάσα, χωρίς ποτέ να ξεχνά τους ανθρώπους στο κέντρο της ιστορίας. Ο τρόμος εδώ δεν είναι αυτοσκοπός· είναι ο καθρέφτης των εσωτερικών τους μαχών.

Η κινηματογράφηση αξιοποιεί στο έπακρο το σκοτεινό ανάγλυφο της απομονωμένης κοιλάδας: σκιές που μοιάζουν να κινούνται, τοπία που αναπνέουν μια παγωμένη σιωπή, ένα φως που δεν μοιάζει να προέρχεται από αυτόν τον κόσμο. Το μοντάζ, παιγμένο με νεύρο και ακρίβεια, επαναλαμβάνει και διαστρεβλώνει τον χρόνο, ανεβάζοντας την ένταση κάθε φορά που οι χαρακτήρες επιστρέφουν — πιο φοβισμένοι, πιο φθαρμένοι, και πιο αποφασισμένοι.

Παρόλο που η ταινία βασίζεται στο επιτυχημένο βιντεοπαιχνίδι «UNTIL DAWN» του 2015, δεν προσπαθεί να αναπαραγάγει την ίδια ιστορία. Αντιθέτως, ακολουθεί μια εντελώς νέα αφήγηση που σέβεται το σύμπαν του παιχνιδιού αλλά δεν εξαρτάται από αυτό. Οι γνώστες θα αναγνωρίσουν διακριτικές αναφορές και μικρές «πινελιές» που τιμούν το πρωτότυπο, όμως η ταινία στέκεται αυτόνομα, με δικό της χαρακτήρα, ένταση και ύφος. Είναι μια φρέσκια προσέγγιση που αξιοποιεί τη μυθολογία του παιχνιδιού για να χτίσει μια νέα, συναρπαστική εμπειρία.

«UNTIL DAWN»: Υπόθεση ταινίας

 Ένα χρόνο μετά την ανεξήγητη εξαφάνιση της αδερφής της, Melanie, η Clover αποφασίζει να επιστρέψει μαζί με την παρέα της στην απόμακρη κοιλάδα όπου χάθηκαν τα ίχνη της. Αυτό που ξεκινά ως μια αναζήτηση απαντήσεων μετατρέπεται σύντομα σε έναν φρικιαστικό εφιάλτη. Οι νεαροί φίλοι αρχίζουν να δολοφονούνται με βάναυσο τρόπο – μόνο για να ξυπνήσουν ξανά στο ίδιο σημείο, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.

Παγιδευμένοι σε έναν αδιάκοπο χρονικό βρόχο, αναγκάζονται να βιώνουν την ίδια αιματηρή νύχτα ξανά και ξανά, με μια ανατριχιαστική ανατροπή: κάθε φορά που ξεκινούν από την αρχή, ο δολοφόνος είναι διαφορετικός – πιο μοχθηρός, πιο αδίστακτος, πιο τρομακτικός από τον προηγούμενο. Η μόνη τους ελπίδα να σπάσουν τον κύκλο είναι να καταφέρουν να επιβιώσουν μέχρι την αυγή.

Έγκλειστοι στον τρόμο: Η χρονική παγίδα του «UNTIL DAWN»

Στην καρδιά της, η ταινία «UNTIL DAWN» δεν είναι απλώς μια ιστορία με δολοφονίες και τρόμο — είναι μια σκοτεινή, φορτισμένη αλληγορία για το πένθος, την ενοχή και την απελπισία που φέρνει η αδυναμία να αλλάξεις το παρελθόν. Η Clover, μέσα από την ερμηνεία της Ella Rubin, γίνεται το συναισθηματικό κέντρο της ιστορίας· μια ηρωίδα με εσωτερικό βάθος, που κουβαλά στις πλάτες της την απώλεια αλλά και την ελπίδα να βρει και να σώσει την αδερφή της. Δίπλα της, ο Michael Cimino, η Ji-young Yoo, η Odessa A’zion και ο Belmont Cameli δίνουν ισχυρές παρουσίες, διαμορφώνοντας μια ομάδα που μοιάζει ζωντανή, ανθρώπινη, με αληθινές σχέσεις και συγκρούσεις. Και κάπου εκεί, ο Peter Stormare, με την σχεδόν απόκοσμη ερμηνεία του, πλέκει γύρω τους μια αύρα μυστηρίου που βαραίνει κάθε τους βήμα.

Από τις πιο δυνατές στιγμές της ταινίας, οι σκηνές με τη μυστηριώδη μάγισσα, τους ανατριχιαστικούς νεκροζώντανους και τα σκοτεινά τελετουργικά, είναι χτισμένες με φαντασία και ένταση. Οι φόνοι δεν υπάρχουν απλώς για το σοκ — έχουν βάρος, λειτουργούν σαν καθρέφτες του ψυχικού κόσμου των χαρακτήρων. Κάθε θάνατος, όσο τρομακτικός κι αν είναι, γίνεται κομμάτι μιας εσωτερικής διαδρομής, μιας συνεχούς πάλης για λύτρωση.

Εν κατακλείδι, η ταινία «UNTIL DAWN» καταφέρνει να συνδυάσει τον ψυχολογικό τρόμο με τη μαγευτική ένταση του υπερφυσικού, δημιουργώντας μια μοναδική εμπειρία που δεν ξεχνιέται εύκολα. Με την ανατροπή να κυριαρχεί σε κάθε βήμα και την αίσθηση του αιώνιου κύκλου να βαραίνει κάθε χαρακτήρα, η ταινία θυμίζει πως η πραγματική φρίκη βρίσκεται όχι μόνο στις σκοτεινές σκιές, αλλά και στις ατελείς ψυχές που δεν μπορούν να ξεφύγουν από τα λάθη τους.

 

Είδος: Τρόμου, Επιβίωσης, Μυστηρίου
Σκηνοθεσία: David F. Sandberg
Σενάριο: Gary Dauberman & Blair Butler
Πρωταγωνιστούν: Ella Rubin, Michael Cimino, Odessa A’zion, Ji-young Yoo, Belmont Cameli, Peter Stormare

Πηγή: Greekaffair.gr

Related posts

«Hamlet Kiss Me Hard»: Κριτική Παράστασης

«ΜΑΜΑ ΜΟΥ!»: Κριτική Παράστασης

«Tα πήρες όλα κι έφυγες – Στράτος Διονυσίου»: Κριτική Παράστασης